Paradoxaal

'Zowel op Italiaanse, als op internationale schaal, is er een proces gaande van ontbinding en ontwrichting dat de toestand van evenwicht, waarin we tot dusver leefden, reeds verstoord heeft, zonder dat het tot een nieuw evenwicht heeft kunnen komen. Als een schijnbare tegenstelling (paradox) is, in de 20ste eeuw met haar streven naar ontwijding en haar om zich heen grijpende verwereldlijking, het mohammedaanse deel van de wereld de enige sector, waarin zich een nieuwe samenbundeling begint af te tekenen. Dit is toe te schrijven aan religieuze principes, welke een hecht bindmiddel schijnen te vormen tussen landen, die in sociaal en politiek opzicht van elkaar verschillen. En, zo men wil, kan daaraan toegevoegd worden het misschien oppervlakkige, maar voor mogelijke ontwikkelingen vatbare succes van paus Wojtyla met zijn overzeese bijeenkomsten, die een niet te verwaarlozen element van samenbundeling zijn.' (N. De Michelis, in het hoofdartikel van L'Eco Delle Valli Valdesi, van 13 juni '80).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen