Het was voor mij wel een cultuurschok

Ik zit in het laatste jaar van HSAO, het Hoger Sociaal en Agogisch Onderwijs, en ik volg de richting Maatschappelijk Werk en Dienstverlening. Ik vind het moeilijk om nu al maatschappelijk werker te worden. Ik voel me eigenlijk nog erg jong, en niet kundig genoeg om mensen die in problemen, zitten op een verantwoorde manier te helpen. Ik ben daarom van plan om een halfjaar naar Engeland te gaan en daar in een Pilgrim Home, een soort verzorgingstehuis te gaan werken. Dan doe ik aan de ene kant meer werkervaring op, en aan de andere kant kan ik intussen nadenken over wat ik verder wil.

Ik heb stage gelopen bij een neutraal Adviesbureau voor jongeren en Ouders (AJO). Dat was voor mij wel een cultuurschok. Ik had voor die tijd het vage idee dat buitenkerkelijke mensen 'eng' waren. Omdat ik altijd reformatorisch onderwijs heb gevolgd, had ik nooit leren omgaan met andersdenkenden. Onbewust was ik bang voor hen. Door mijn stage heb ik geleerd om daar wat meer ontspannen mee om te gaan. ik heb op een gegeven moment verteld dat ik belijdenis zou gaan doen. Daar reageerden mijn collega's heel leuk op. Ze hadden bijna allemaal een christelijke opvoeding gehad, maar daar later mee gebroken. Ik heb ook gesprekken gehad over verzekeren en abortus. Wat ik heel moeilijk vond, was dat een cliënt vertelde dat hij zelfmoord wilde plegen, en aan mijn begeleidster vroeg hoe hij dit het beste aan zijn zoon kon vertellen. Tot mijn verbazing begon zij ideeën te geven. Later vertelde ze dat ze dat had gedaan om zijn vertrouwen te winnen.

In mijn sollicitatiebrief voor deze stage had ik alleen in mijn levensloop geschreven welke achtergrond ik had. In het sollicitatiegesprek gingen ze daarop in, en vroegen hoe ik dacht over echtscheiding. Ik heb toen geprobeerd aan te geven dat echtscheiding verboden is, dat dat in sommige gevallen niet anders kan, maar ook dat je als christelijke hulpverlener altijd naar herstel van de relatie blijft streven. Ik zou het zelf heel zwaar vinden om in een neutrale instelling maatschappelijk werk te doen. je werkt met mensen, en eigenlijk heb je nooit echt aansluiting op hun belevingswereld, terwijl je in een christelijke instelling meer herkenning hebt. Ook met collega's, hoewel ze echt wel respect hadden

voor mijn standpunt. Maar je moet wel heel stevig in je schoenen staan. Ik dacht van te voren dat ik stevig stond, maar dat viel mij wel tegen. Een stage in een neutrale instelling kan ik wel aanbevelen, omdat dat een goede leerervaring is.

jolanda Geluk, Bennekom (21 jaar)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen