Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KLEINE KRONIEK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KLEINE KRONIEK

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Verontrusting (1)

In de kerk wordt de verontrusting steeds groter dat men op de verkeerde weg is. Het teruglopend kerkbezoek, het verminderde medeleven van de kerkleden, dat vooral ook openbaar komt in een vermindering van de kerkelijke bijdragen, het noodzakelijke opheffen van predikantsplaatsen en dergelijke zaken meer, hebben velen gebracht tot een bezinning op de gang van zaken in de kerk. Bovendien zijn er in de laatste tijd incidenten geweest die de kerk grote schade hebben berokkend, zoals de wijze waarop dr. A. H. van den Heuvel tot secretaris-generaal is benoemd door de synode, waardoor velen verontrust zijn geworden en de gang van zaken rondom het Werelddiaconaat, waarbij mej. Kohlbrugge zo'n belangrijke plaats heeft ingenomen. Vroeger heeft men wel eens van hervormd gereformeerde zijde de gedachte geopperd of het nog wel verantwoord was om gelden beschikbaar te stellen voor het bestuur van de kerk, wanneer men toch geen rekening hield met gerechtvaardigde wensen en verlangens die in die kring gevonden worden. Maar dan stak vanuit verschillende hoeken van de kerk een storm van verontwaardiging op. Maar wat denkt u van de volgende zaak:

Een uit ongeveer vijftig leden bestaande werkgroep Om de kerk' heeft de hervormde predikanten, de diakenen voor het werelddiakonaat en 17.000 geïnteresseerde kerkleden een pamflet gestuurd, waarin zij stelling neemt tegen de volgens haar door bureaucratie ontstane wanorde in de Nederlandse hervormde kerk. In het pamflet vraagt de werkgroep kerkeraden en kerkvoogdijen onder meer, ernstig te overwegen of het nog wel verantwoord is de bijdragen voor de instandhouding van het gebureaucratiseerde kerkelijke apparaat naar Den Haag over te maken.

Een voorname aanleiding tot de verspreiding van deze brief is geweest de gang van zaken rondom het Werelddiakonaat, zo kunnen we hier lezen. Zes leden van de betreffende sectie hebben immers bedankt voor hun lidmaatschap en drie functionarissen hebben ontslag genomen. Ondertussen is er een andere leider van dit werk in de plaats van mej. Kohlbrugge benoemd. Maar nog meer dingen verontrusten deze werkgroep. Zo ook de overeenkomst met de Gereformeerde Bond inzake de generale kas. En men meent dat de afstand tussen de synode en de gemeente veel te groot geworden is. Ook de wijze van verkiezing van dr. A. H. van den Heuvel wordt gelaakt. Zo is er alom onrust en verontrusting in de kerk. Maar zou die onrust en verontrusting zich niet veel meer moeten richten op het verlaten van de wegen des Heeren en op het afdwalen van de Heilige Schrift en de belijdenis van de kerk? Tot de ondertekenaars van deze oproep behoren dr. E. J. Bekker te Utrecht, dr. J. J. Buskes te Amsterdam, prof. dr. J. de Graaf te De Bilt, prof. dr. }. M. Hasselaar te Utrecht, dr. A. Th. van Leeuwen te Nijmegen, ir. E. Voet te Bloemendaal en dr. J. van der Werf te Utrecht.

Verontrusting (2)

Er is in bepaalde kringen ook verontrusting over de verrechtsing van de kerk, zo schrijft ds. M. Groenenberg in „Hervormd Nederland". Dat zou dan uit allerlei dingen blijken, zoals uit het rapport over de sexualiteit, waarbij de visie van van Gennep werd afgewezen en die van Roscam-Abbing werd overgenomen. Nu gelooft ds. M. Groenenberg niet erg in de invloed die dergelijke rapporten hebben op het levensgedrag van de mensen. Ik kan het daarom wel met hem eèns zijn. Maar moeten allerlei commissies en ook de synode er dan wel zoveel aandacht aan besteden? Naar ik meen zou men allereerst over de vragen van belijdenis moeten spreken en over het functioneren van de kerkelijke vergaderingen. Ds. M. Groenenberg besluit zijn artikel dan:

„In het gesprek over links-rechts hangt het er veel van af waar men zelf zit op de kerkelijke bank. Er zijn mensen die zo op het uiterste rechter puntje van de bank zitten, dat bijna alles in de kerk links is of aan het verlinksen, tot de Gereformeerde Bond toe. Maar als je nu eens naar de laatstgehouden zitting van de synode kijkt, komt men er toch niet uit, tenzij men het beeld ontoelaatbaar vereenvoudigt.

Goed, de synode legde zich neer bij het subsidiëren van een aantal projecten van jeugd- en vormingswerk dat in Gereformeerde-Bondskringen gedaan wordt (van meer dan zich er bij neerleggen was bij vele leden geen sprake), maar dezelfde synode benoemde tot veler verrassing dr. A. H. v. d. Heuvel tot secretaris-generaal. Hoe men ook over deze benoeming mag denken, ze is allerminst een teken van verrechtsing van synode en kerk. Ik zeg ook niet van verlinksing, want dan zet ik deze benoeming ook in een bepaald kader, waar ze niet hoort. Het is wel duidelijk, dat een synode die alleen maar besloten en behoudend wilde zijn, deze benoeming niet zou hebben gedaan.

Ik bedoel te zeggen: laten we niet een vereenvoudigd beeld geven en alleen voorbeelden noemen die in de straatjes van onze vooropgezette meningen passen, maar met alle verschijnselen rekenen. Dan krijgen we geen eenvoudig, maar een gecomplicêerd beeld. Dan kun je de dingen niet onder één noemer brengen, die dan vervolgens demagogisch gaan werken.

Zie je wel, dat de kerk verrechtst of verlinkst?

Krijgt de Gereformeerde Bond dan niet teveel vingers in de kerkelijke pap? Dat zal niet gebeuren door de groei van het aantal Gereformeerde-Bondsgemeenten. Want in dat opzicht is er geen groei. De invloed zal wel kunnen stijgen, niet door eigen groei, maar door de ontkerkelijking van andere delen van de kerk. Als anderen geen belangstelling hebben voor de kerk, die ze alleen maar als instituut kunnen zien en als een hindernis voor het echte kerk-zijn, zodat men er zich van afwendt, dan zal de invloed van de Gereformeerde Bond zonder dat deze Bond en deze gemeenten er iets aan hoeven te doen vanzelf gaan stijgen. Dat is op dit ogenblik geen werkelijkheid. Maar wat niet is kan komen." —

Hier zou ik aan willen toevoegen dat het de hervormd gereformeerden werkelijk niet gaat om meer en meer invloed te krijgen, maar hierom dat de belijdenis weer zal functioneren en de jeugd weer zal onderwezen worden in de rechte leer, opdat de kerk inderdaad kerk blijve en naar haar afkomst ook reformatorische en gereformeerde kerk. En in dit verband is het verheugend dat de vraag naar de gereformeerde prediking toeneemt in de kerk. Dat zal ds. Groenenberg toch ook wel kunnen constateren.

Afstanden

In Canada bestaan Gereformeerde Gemeenten. Ook enkele predikanten uit Nederland dienen die gemeenten, o.a. ds. W. A. Verhoef, die predikant in Barneveld was. Hij schrijft in „De Saambinder'' over de afstanden die hij als consulent moet afleggen:

„Immers in Nederland heeft men geen voorstelling van de grote afstanden die hier moeten worden afgelegd, en wat een tijd dat dit alles in beslag neemt en wanneer we naar een vakante gemeente moeten gaan, kunnen we niet des zaterdags weggaan en des maandags weer teruggaan. Het is dan menigmaal een week of veertien dagen van huis. Och, het ligt allemaal zo anders als in Nederland. Daar kon ik, bijvoorbeeld toen we nog in Barneveld waren, met een half uur of een uur rijden in een konsulentgemeente zijn en waren we 's avonds weer op een redelijke tijd thuis. Daar is hier geen sprake van. En als we bijv. eens een avond naar Choteau of Calgary kunnen gaan, dan is het toch ook ver na middernacht dat we weer thuiskomen.

Voor de lezer, tot een goed begrip zij even uitgelegd hoe het met die afstemden zit. Onze gemeente Lethbridge ligt 30 mijl van Fort Macleod, dat gaat dus wel, Calgary ligt er 130 mijl vandaan, Choteau echter 180 mijl. Waarbij u dit met meer dan de helft moet vermenigvuldigen om aan het juiste aantal kilometers te komen. Ook Chilliwack is eigenlijk een centraal punt; 50 mijl er vandaan ligt onze gemeente te Lynden, en Alberni, maar dat schat ik, ook wel 200 mijl er vandaan, waarbij komt dat je dan daartussen 2 uur met de boot moet varen. Sunnyside en Artesia liggen helemaal ver uit de richting, en toch is het zaak dat ook deze gemeenten geholpen worden."

Ds. Verhoef was eerst predikant in Lethbridge, maar nu in Chilliwack. Hij had het erg moeilijk met het beroep naar die gemeente:

„In de tijd dat ik beslissen moest, heb ik nog het Heilig Avondmaal in Chilliwack bediend, waarvan door anderen en mij alleen maar verwonderd gezegd kan worden: Het was ons goed om op die plaats te zijn. Toen we echter weer in de eigen gemeente kwamen, schudde het alles zo en kwamen de bezwaren weer zo op ons af dat we met de Hemelvaartsdag maar van plan waren te bedanken. Lezer, denk u eens in, het is daar elke zondag 1 keer engels, iets wat noodzakelijk is voor daar en in alle immigrantengemeenten om over te gaan naar de taal van het land. Bovendien, deze gemeente is beduidend groter dan Lethbridge en doordat we maar alleen in deze klassis zijn, hebben we heel veel te reizen en te trekken. Denk ook maar aan alles wat behalve het preken op zondag en in de week, in de vakante gemeenten moet gebeuren, zoals dopen, bediening Heilig Avondmaal, belijdenis afnemen en zo veel meer. Wat werd de berg hoog en dan maar gering van krachten te zijn in het natuurlijke en geestelijk te moeten ervaren dat hoe langer je predikant mag zijn, hoe minder dat je er van terecht brengt.

In grote strijd ben ik naar de kerk gegaan, waar we spraken over het ten hemel varen van de Borg van Zijn kerk. God had van eeuwigheid de weg bepaald voor Zijn dierbare Zoon, opdat er op aarde nog zouden komen met smeking en geween, maar die Hij ook eens zou brengen in het land zonder zonden. En zie, al prekende gaf de Heere ook licht over de weg die ik te gaan had. Mijn bezwaren telden niet mee, nee. Hij had van eeuwigheid af bepaald de weg die we hadden te gaan en daar was bij inbegrepen dat we hadden op te trekken, en zo we gewillig mochten zijn, we zouden loon hebben. En nu weet u wel, met die gewilligheid van ons is het niet zo best gesteld, wij zijn in alle wegen uit en van onszelf onwillige schepsels. Maar ingewonnen te mogen worden, och, dan wordt het een gemakkelijke zaak.

We zijn 's avonds thuisgekomen en hebben getelefoneerd naar Chilliwack dat de beslissing gevallen was en dat de Heere vrijmoedigheid gaf om het beroep aan te nemen." —

Het is goed om ook eens met kerken in andere landen mee te leven. Vandaar dat ik het bovenstaande in mijn kroniek heb overgenomen.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 9 september 1972

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's

KLEINE KRONIEK

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 9 september 1972

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's