DE WIJNOOGST

„Tooi nu de tijd der vruchten genaakte, zond hij zijn dienstknechten tot de landlieden om zijn vruchten te ontvangen."

In september-oktober valt in het land van de Bijbel de wijnoogst. Dan zijn de druiven rijp geworden en worden de vruchten onder gezang en gejuich geplukt en in de grote wijnpersbak geworpen om vertreden te worden. Er is echter heel wat aan de wijnoogst vooraf gegaan.

De wijngaard.

Zullen we samen eens een wijngaard gaan planten, druiven verbouwen, een wijnpersbak uithouwen en de oogst binnenhalen?

Het liefst leggen we de wijngaard aan tegen de berghellingen, zodat de zon haar volle kracht kan doen en de druiven heerlijk rijp kan stoven. Zijn er geen heuvels of bergen dan moeten we de wijngaard aanleggen op de vlakte. Maar hoe dan ook, tegen een hellingof op het vlakke veld, de wijngaard moet allereerst beschermd worden. Hoe zullen we dat doen? Een flinke houten schutting er om heen? Nee, er is zo weinig hout in Israël, zo'n omheining zou veel te duur worden. We maken hem van stenen, die zijn er volop. Hoe hoog zullen we hem maken? Nou anderhalve meter is ruim voldoende. We stapelen tot die hoogte grote brokken steen op elkaar en steken er overal scherpe doornen tussen. Zo nu zal geen vijand het wagen binnen te komen. En denk nu niet, dat met die vijand alleen maar mensen worden bedoeld. O nee, we moeten onze druiven ook beschermen tegen wilde zwijnen' en jakhalzen en vossen. Vooral die laatste dieren zijn dol op jonge rijpe druiven. (Lees maar eens Hooglied 2 : 15).

Nou is het bijzonder lastig om over de muur te kijken om de vijand te zien aankomen. Je kunt toch niet als je in de wijngaard aan het werk bent, steeds over de omheining kijken of er soms gevaar dreigt. Daarom bouwen we een wachttoren. Sommigen' maken die toren van houten palen, zomaar zonder muren. Maar dat doen wij niet, wij gebruiken stenen. Zo, een hut van stro en bladeren er op en degene, die aan cle beurt is om wacht te houden, kan niet alleen de hele wijngaard overzien maar hij kan ook de wijde omgeving in de gaten houden.

De wijnstok.

Nu kunnen we onze wijngaard beplanten. Ho, ho, even wachten! Wat denk je van de grond? Kijk eens wat een onkruid en al die stenen! Dat ruimen we eerst op. Zo, nu de ploeg erdoor en de aarde is gereed om er wijnstokken in te planten. Dat kunnen we op twee manieren doen. Die man naast ons is geen Jood. Hij doet het op de wijze waarop zijn ouders en grootouders het al jaren deden. Hij laat heel eenvoudig de wijnstokken over de grond kruipen. Die man is gauw klaar. Wij doen het op de joodse manier. We zetten er stokken bij en binden daar de jonge planten aan vast. Nu moeten we wel zorgen, dat de wijnstokken niet te hoog worden. Ongeveer een 80 a 90 centimeter, clan kunnen we de vruchten gemakkelijk plukken. Denk er om, dat je de planten niet te dicht bij elkaar zet. Neem maar gerust een tussenruimte van drie meter. Zo kan de zon er goed bijkomen en het is gemakkelijker ploegen. Trouwens je hebt dan nog wat ruimte over om „laag goed" te zetten.

Weet je wat veel tijd vergt? Het schoonhouden van onze tuin. Eén keer per jaar ploegen we de wijngaard helemaal en wekelijks hakken we de grond los. Wieden doen we dagelijks en stenen opruimen och, het lijkt wel of we ze gezaaid hebben! Je weet gewoonweg niet waar ze vandaan komen! Er is geloof ik geen land ter wereld, waar zoveel stenen in de bodem zitten als in Israël!

Als cle stam van de v/ijnstok stevig genoeg geworden is, halen we de stokken weg en gebruiken die voor de nieuwe plantjes. Zo'n nieuwe wijnstok groeit

heel gemakkelijk. Je pakt een loot van de oude plant en legt hem op de grond. Pas op, dat je deze loot aan de moederplant vast laat zitten en hem niet beschadigt. Nu bedekken we die „tak" met wat aarde, maar laten een stukje van ongeveer 20 cm. boven de grond uitsteken. Het gedeelte, dat met aarde bedekt is krijgt wortels. Zijn die lang genoeg dan snijden we de jonge loot van de oude plant al' en poten hem bij een gereedstaande stok.

De vrucht.

Als de wijngaard twee jaar oud is zien we de eerste vruchtjes. Pas in het vierde jaar hebben we een volledige oogst. Zeg, weten jullie, dat we in de voorgaande jaren de druiven weggegooid hebben? En dat de eerste echte oogst voor cle Heere is?

We mogen de opbrengst van het vijlde jaar (en' de daarop volgende jaren) voor ons zelf houden. Lees het maar na in Lev. 19 : 23, 24, 25.

De wijnpersbak.

In al die jaren hebben we genoeg tijd gehad om een goede wijnpersbak te maken. We houwen die bak uit in cle rotsen en zorgen er voor, dat hij zo'n vier meter lang en vier meter breed is. Een eindje verder hakken we een kleinere bak uit. Die wordt dieper dan de eigenlijke wijnpersbak. De lengte, breedte en diepte is eender, n.1. één meter. (Hoeveel liter wijn kan er dan in? ) Beide bakken staan met elkaar in verbinding door een goot of een buisje. We zorgen, dat de grote bak bij de heek, waar de goot of het buisje uitmondt een beetje afloopt. Nu kan het sap als vanzelf naar de kleine bak toevloeien.

De oogst.

Als we goed voor onze wijngaard gezorgd hebben en er alles aan gedaan hebben wat nodig was, kan er een overvloedige oogst volgen. Natuurlijk pas, als de Heere ons werk gezegend heeft. Er hangen trossen aan de wijnstokken, die wel 60 cm. lang zijn. Er zijn erbij, die 16 pond wegen! De druiven kunnen zo groot als pruimen worden. Nu begrijp je wel, dat de verspieders zo'n tros met z'n tweeën moesten dragen. Niet zozeer om het gewicht, maar ze zouden de rijpe druiven' kunnen beschadigen. Daarom werd hij over een stok gehangen. Niet alleen het. plukken doen we onder vrolijk gezang, maar ook onder het vervoer naar de wijnpersbak zingt en juicht ieder van blijdschap over de prachtige oogst. Degenen, die met de voeten de druiven treden in de bak, zingen elkaar bij beurte toe. De mannen bij de kleine bak, die het sap in kruiken en leren zakken doen, laten hun liederen horen. Het is één en al vrolijkheid. Wat zou het erg zijn als de oogst zonder vreugdegezang moest worden binnengehaald. Jesaja, de profeet, heeft eens aan Moab het oordeel aan moeten zeggen. Zoek het maar eens op in het zestiende hoofdstuk. Daar dreigt God de Moabieten te verdelgen. En hoewel Jesaja medelijden krijgt met hen, gaat hij toch voort hen te zeggen welke ellenden over hen zullen komen. Lees het maar in het negende en tiende vers. Van de gewone landwijn, die wij nu in voorraad hebben kun je niet dronken worden. Er zit bijna geen alcohol in. Toch kent de Bijbel ook wijn, die dronken maakt en wie van jullie denkt nu niet aan Noach en Nabal.

Wijnstok en wijngaard.

Het woordje wijn, alleen of in een samenstelling gebruikt, komt vele malen voor in de Bijbel. Tot slot van dit artikeltje een paar vragen.

1. Wie is de ware Wijnstok?

2. Wie droomde van een wijnstok, waaraan drie ranken zaten?

3. Wie plantte de eerste wijngaard?

4. Wie werd buiten de wijngaard geworpen? Matth. 21, Mark. 12.

5. Wie dronken de wijn en prezen de gouden en de zilveren, cle koperen, de ijzeren, de houten en cle stenen goden?

6. Wie verbond de wonden van „een zeker mens", gietende daarin olie en wijn?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen