Zie ie het een beetje zitten...?

Examenvrees Of je het wilt of niet, toch ontkom je er niet aan: angst voor een examen of tentamen. En dat is begrijpelijk, je kunt je nog zo goed hebben voorbereid, toch komen er onverwachte vragen en opdrachten, die je totaal overrompelen. Dit laatste schooljaar word je regelmatig aangespoord om je extra in te zetten, want... je doet straks examen. Soms ging het je de keel uithangen, want de ene leraar deed nog interessanter en gewichtiger dan de andere. Dat is de ene kant. Maar als je niet goed voorbereid bent op verschillende zaken en niet weet wat je te wachten staat, maakt dat de onzekerheid nog groter. En... het ene schooltype is het andere niet. Er blijft natuurlijk verschil in vbo, mavo, havo of vwo. En... de ene leerling is de andere niet. je hebt 'studies', maar ook leerlingen die er met hun pet naar gooien. Er zijn 'strebers', maar ook gemakzuchtige 'dames en heren', je hebt meisjes en jongens, die er keihard voor moeten werken, maar ook jongelui die per dag niet meer dan een half uur of minder leren en... nog slagen ook. Dat kan soms wel eens hard en vervelend overkomen. Maarzo gaat dat nu eenmaal! Je hebt 'werkpaarden' en 'rijpaarden' en 'paradepaarden'. Verschil is er en moet er blijven ook! De ene leerling is de andere niet.

Tentamenstof

Niet iedere Daniëllezer doet natuurlijk in mei examen. Toch zullen er maar weinig zijn, die niet op de een of andere manier een prestatie moeten leveren. De laatste periode van een schooljaar komt er nog heel wat kijken. Vaak telt zo'n periode nog zwaarder mee dan de voorgaande, je krijgt soms grotere gehelen om te leren. Voor een ander vak moet je boeken lezen of uittreksels maken. Bij practicum wordt er een opdracht van je gevraagd en bij scheikunde een verslag. Je krijgt een goed cijfer niet cadeau. Bij al deze zaken is het

van groot belang dat je een goede planning maakt en regelmatig leert. Wanneer je enkele weken op je lauweren hebt gerust, kost het extra inspanning om de 'trein weer op de rails' te krijgen. En als het dan toch niet gaat? Wie krijgt dan de schuld? De leraar, een medeleerling, de 'hele school', je ouders of...? En zelf blijf je buiten schot? Hoe kun je dat verantwoorden? Ben jij dan volmaakt? Heb je er echt alles voor over gehad? Een heleboel leuke dingen voor laten schieten?

Zie je het nog zitten?

Een belangrijk onderdeel hebben we nog niet besproken: van Wie verwacht jij het in deze spannende tijd? Of vind je dat jouw schoolwerk buiten het godsdienstige leven staat. Een scherpe scheiding tussen zondag en de andere dagen? Is het leren, studeren, tentamens maken, examen doen een privézaak is van jou? Daar heb je de Heere niet bij nodig? Dat klinkt best eigenzinnig en stoer, maar kun je dat volhouden? Wat doe je dan met de tekst „Ken Hem in al uw (jouw) wegen en Hij zal uw (jouw) paden recht maken"? Nooit eens bij stilgestaan, dat God over de kleinste dingen in het leven gaat: het haar van je hoofd, de musjes op het dak, de lelies op het veld en het roepen van de jonge raven. Zou Hij dan niet willen zorgen in moeilijke situaties? Maar Hij wil er wel om gebeden zijn. „Zoek dagelijks Mijn aangezicht". Bij Hem is uitkomst! Zou Hij niet kunnen voorzien bij een moeilijk tentamen, een niet-door-te-komen examen? Of zit de haper ergens anders?

Bid en werk

In het Latijn staat er Ora et Labora. Bidden en werken. Bidden voorop, maar onlosmakelijk eraan verbonden: werken. Kijk, als je niet bidt en maar leert, studeert, ploetert tot je het denkt te kennen of te kunnen, dan ben je best hoogmoedig bezig. Ik heb het toch maar gepresteerd, voor elkaar gekregen, 't Is 'eerlijk' verdiend. Vind je dat echt? Wat heb je dat je niet (van God) ontvangen hebt? Waar kwam jouw intelligentie vandaan? je doorzetting, inzicht, ijver? Van jezelf? Dan hoef je, nee dan kun je God ook niet danken voor het behaalde resultaat. Want... je hebt Hem ook niet om hulp gevraagd. Er is ook een andere kant: bidden zonder werken! Dat typeer ik als pure luiheid. En wie krijgt de schuld als het niet lukt? De Heere, want ik heb zo gebeden en dan nog: gezakt, een zware onvoldoende, blijven zitten. Voel je de spanning? En waar ligt nu het evenwicht? Het ene doen (bidden) en het andere (werken, keihard werken) niet nalaten.

Talenten...

Je hebt talenten gekregen, misschien vijf, of drie, 't kan zijn twee of maar één. Niemand is zonder talenten, maar gebruik je ze ook? In de gelijkenis van de talenten begroef de dienstknecht het ene talent in de grond en gaf het later 'keurig' terug. Hij dacht nog een complimentje te krijgen ook. Niets verloren, maar er ook niets bij gewonnen. Maar zijn straf was duidelijk: buitengeworpen, met het vernietigende vonnis: gij boze en luie dienstknecht! De Heere haat luie mensen, zowel in het geestelijke als in het natuurlijke (dagelijkse) leven. Als je dit beseft, zal jouw bezigzijn thuis, op school, bij een baantje of waar dan ook gestempeld zijn door de wetenschap, dat de Heere alles ziet, weet, regeert en bestuurt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen