Kort en bondig

Teleurstelling I

De eerste algemene politieke beschouwingen onder het kabinet Balkenende zitten er op. Een belangrijk onderwerp vormde de vraag hoe in deze samenleving te komen tot een fundamenteel debat over het dringend nodige herstel van waarden en normen. Dé les van alles wat gebeurde voorafgaand aan en na de verkiezingen is toch dat veel burgers een diep geworteld onbehagen koesteren over de vervlakking, over de normvervaging die zich op allerlei terrein baan heeft gebroken. Onveiligheid op straat, een gebrek aan respect voor de ander in het onderlinge verkeer tussen mensen, de om zich heen slaande criminaliteit die zich van steeds bruter middelen voorziet. En nog veel meer Het gaat daarbij om de omgangsvormen, maar ook om dieper liggende motieven die mensen hebben bij hun gedrag en houding. De ontkerkelijking en de secularisatie, hoe vaak constateerden we het al niet, trekken diepe sporen in ons land. Het is natuurlijk pure winst dat daar nu oog voor is gekomen.Werd je enkele jaren terug nog voor een soort moraalridder versleten, bleef je eigenlijk een roepende in de eenzame woestijn; nu mag je er over spreken. Eigenlijk heeft iedereen het er over Deze situatie biedt kansen, kansen voor de christelijke politiek, kansen voor kerken en allerlei maatschappelijke organisaties die in de fundamentele verlegenheid van velen - opinieleiders, overheidspersonen en anderen - een goede gelegenheid vinden om aan te geven hoe de geestelijke leegte, de norm- en wetteloosheid, kan en behoort te worden opgeheven. Het gaat immers niet om een verbeteringetje zus of zo, het gaat om een fundamentele wending. Om een ommekeer, zeg maar gerust om bekering.

Herstel van het besef van waarden en normen, inderdaad dringend nodig. Maar dan zullen we naar de diepte moeten afsteken. Om welke waarden en normen gaat het? Niet om de menselijke deugden en opvattingen die weliswaar uitwendige beschaving schragen, maar slechts zijn geworteld in de mens alleen. Dergelijke normen bieden geen duurzaam houvast.Wie immers is er veranderlijker dan de mens? Om het scherp te zeggen: vandaag zus, morgen zo.

Van wezenlijk belang is de universeel van kracht zijnde geboden des Heeren, de Wet der Tien Geboden, als fundament en ankerplaats te hebben. De overheid is daar toe geroepen, zo goed als ieder mens individueel. God heeft er recht op te worden gehoorzaamd, dat is de eis die ons uiteindelijk allen eenmaal raakt.Toch was de premier niet bereid deze toch uitdrukkelijk christelijke notie in het debat te erkennen als wezenlijk voor het waarden - en normendebat dat gevoerd gaat worden. Hij ging niet verder dan te erkennen dat in dat debat bij veel mensen de unieke betekenis van de Tien Geboden voor ogen zal staan. Natuurlijk, hij is premier van een kabinet dat steunt op een coalitie van partijen die over deze principiële kwestie zeer verschillend oordelen. Maar ik had gehoopt dat hij onze eerlijke en ernstige stelling meer naar zich

had toegehaald, in plaats van deze, naar het toch leek, van zich af te duwen. Een gemiste kans? De tijd zal het leren.Wij waren er in elk geval teleurgesteld over

Teleurstelling II

Minister Heinsbroek (LPF) wilde een eind maken aan al dat geweld in de media.AI die televisieprogramma's met dat brute geweld zijn slecht voor de moraal en slecht voor de kinderen die het zien. Gelijk heeft hij. Daar een einde aan te maken, althans dat met alle rechtmatige middelen te bestrijden en in te dammen, past heel wel bij de roep om herstel van het besef van en leven naar voorname waarden en normen. Derhalve dienden we bij de algemene beschouwingen daartoe een motie in. Haast een hele dag werd heel intensief onderhandeld over een tekst die helder zou zijn over aanleiding en doei en tegelijk op een meerderheid in de Ka­ mer zou kunnen rekenen. We kwamen eerlijk gezegd met inbegrip van de LPFfractie tot precies de helft.Vijfenzeventig stemmen. Maar op het allerlaatste nippertje haakte de LPF-fractie af, de stellingname van de hun verwante minister ten spijt, zodat de motie werd verworpen. Onze motie moest het stellen met de steun van de drie christelijke fracties. Wat een teleurstelling in een kwestie die velen, blijkens vele adhesiebetuigingen, diep verontrust. We zullen een volgende gelegenheid moeten afwachten DeoVolente.

Bezinning

Organisaties trekken zich wel eens terug "op de hei" om in teamverband na te denken over hun werk. De SGPfractie deed dat gisteren; dit keer niet

op de hei maar op de heipalen van Amsterdam, zoals een medewerker snedig zei. We kozen voor onze hoofdstad omdat we in de loop van de dag ook het Joods Historisch Museum wilden bezoeken. Drie sprekers, een door de wol geverfde parlementair redacteur, een (jong) SGP-raadslid en een in onze kringen bekende rijks­

ambtenaar, hielden ons een spiegel voor Dat deden zij onbevangen en leerzaam. Dingen die wel goed gaan, maar ook dingen die niet goed gaan en beter kunnen. De aardigheden, maar ook eigenaardigheden van onze partij. Klemmende vraag blijkt toch steeds weer hoe we, onszelf blijvend in de kern van onze overtuiging, in deze postmoderne, snelle en media-gedreven tijd de totaal andersdenkende, ook in de politieke arena, werkelijk kunnen bereiken met onze authentieke boodschap. Iets wezenlijks tegen iemand zeggen is één, met hem echt in gesprek raken en hem zo beslissend beïnvloeden is twee.Toch blijft dat onze roeping en daarom is regelmatige bezinning nodig. Uiteraard niet zonder het gebed om de hulp en leiding van de Heere God.

2; september 2002

Van der Vlies

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen