Geen vijfde evangelie

Tot in de 13de eeuw zijn er mededelingen gedaan over pelgrims, die in Jeruzalem lijkwaden zouden hebben gezien met daarop de afdruk van een gekruisigd lichaam. In 1389 werd in Lirey (N.O. Frankrijk) een lijkkleed vereerd, dat het lichaam van de 'Gekruisigde' zou hebben gedekt. Maar bisschop Pierre d'Arcis verbood de verering van het doek, omdat het door een schilder vervaardigd zou zijn. In het midden der 15de eeuw kwam het in bezit van de hertog van Savoye (Z.0. Frankrijk en N.W. Italië). Het 'lijkkleed' werd aanvankelijk bewaard in de oude hoofdstad Chambéry. In 1578 werd het overgebracht naar de St. Janskathedraal van Turijn. Inmiddels had de overtuiging veld gewonnen dat de lijkwade een authentieke relikwie was van Jezus Christus. In 1931 verklaarde Pius XI dat hij sprekende als paus, niet als wetenschapper, overtuigd was van de echtheid van het weefsel.

Met onregelmatige tussenpozen is de 'sindone' (Italiaans voor lijkkleed) uit haar zilveren schrijn gehaald, en in de St. Janskathedraal ter verering uitgestald. Voor de laatste maal in 1978. (Zie: P.N. van febr. '79 en okt. '81). In 1898 had de jurist Secondo Pia foto's gemaakt van de sindone of sudario (zweetdoek). Op de negatieven van de afdrukken op het doek, meende Pia het positieve beeld te aanschouwen van het gelaat van Jezus Christus! In 1931 werden er betere foto's gemaakt van de lijkwade. Biologen en artsen hebben sedertdien grondig de beelden bestudeerd. Nooit hebben de kerkelijke autoriteiten echter toestemming gegeven om de ouderdom van de lijkwade nauwkeurig vast te stellen door de carboon 14 methode, om zo de hoeveelheid radio-actieve koolstof te kunnen bepalen. Volgens een artikel van het 'Kath. Nwsbl.' van 16 april '85, dat in grote letters deze kop draagt 'De echtheid van de lijkwade van Turijn staat onomstotelijk vast', hebben nieuwe onderzoekingen tot opzienbarende resultaten geleid. Een team van geleerden, allen werkzaam bij het Turijnse centrum voor telecommunicatie, hebben zes jaar lang onderzoek verricht naar de echtheid van de 'sindone'. 'Het eerste opmerkelijke', lezen wij in de bijdrage van Jan Peeters 'is de sterke overeenkomst tussen de afbeeldingen op de lijkwade en het uit de kunst bekende gezicht van Jezus (sic!). In het bijzonder de afbeeldingen op ikonen'. En verder schrijft Peeters: 'De vierhonderd wetenschappers die direct of indirect bij het onderzoek zijn betrokken, zijn tot de conclusie gekomen, dat alle gegevens uit het Evangelie exact beschrijven wat er met de man gebeurd is van wie de afdruk is'. En dan constateert Peeters: 'Of dat Jezus Christus is geweest, kunnen ze (de 400 wetenschappers) niet bewijzen, maar voor zeer velen zijn deze gegevens overduidelijk'. De overdreven betekenis welke sommige vereerders van de Turijnse lijkwade aan dat weefsel toekennen, heeft ertoe geleid, dat men in Italië al gesproken heeft van een VIJFDE EVANGELIE! Uiteraard volkomen ten onrechte.

Het 'KathoHek Nieuwsblad' van 26 april 1985 bevatte een ingezonden stuk van dhr. G. P. Keuken pr. te Zwolle. Deze schrijft: 'Na lezing (van het stuk in het K.N. van 16 april '85) kwam ik echter tot de conclusie dat het hele stuk niets nieuws bevat. Al wat er geschreven staat over de gedane ontdekkingen d.m.v, moderne technieken was al lang bekend'. Van Dale doet voor zo'n geval deze uitspraak: Dat doet de deur toe!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen