Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

GESIGNALEERD

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

GESIGNALEERD

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Graag plaats ik enkele kanttekeningen bij het hiervoor afgedrukte besluit van de generale synode van de NHK met betrekking tot het gesprek met het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond. Zoals gebruikelijk bij synodebesluiten vraagt het om herhaalde lezing om de fijne nuances van het geheel goed te proeven.

Bij de volgende punten leg ik even een accent:

* Onder het eerste gedachtenstreepje bij „gehoord" spreekt de synode (unaniem) uit in het „Adres" van de G.B. te herkennen „de oproep tot het voeren van het geding om de waarheid". Dit komt terug bij het tweede gedachtenstreepje onder „spreekt uit": „van oordeel te zijn dat het wezenlijk is voor de kerk, nu en in de toekomst, dat het geding om de waarheid daarin hartstochtelijk wordt gevoerd”.

Daarmee heeft de generale synode aangegeven niet de weg op te willen van een plurale kerk, waarin het „zoveel hoofden, zoveel zinnen" zo ongeveer de hoogste wijsheid is. De kerk moet ook in de toekomst de waarheid, zoals verpersoonlijkt in de Christus der Schriften, omhelzen en de leugen verwerpen. Er mag geen vrijblijvende hotel-of paraplukerk komen. Het gaat om een belijdende kerk, die dan ook weert wat haar belijden weerspreekt.

* Bij „overwegende" wordt onder het eerste gedachtenstreepje de term „de vaderlandse kerk" overgenomen. Er is een verwevenheid tussen ons volksbestaan en de kerk van de hervorming. Maar de huidige NHK is niet de ongebroken gestalte van die „vaderlandse kerk".

* In deze gebrokenheid is nu de roeping van Gods wege onderkend, samen met de andere kerken van de reformatie, „tot het laten helen van de in gebrokenheid bestaande vaderlandse kerk". Let wel: er staat niet „geroepen tot helen", alsof dat een werk van mensen zou kunnen zijn. Het is Gods werk om het gebrokene te helen. Maar daarbij worden wij wél ingeschakeld om te doen wat onze hand vindt om te doen, in afhankelijkheid van Gods genade en in verlegenheid om de leiding van Zijn Geest.

Vandaar dus de roeping tot het loten helen. Deze roeping geldt niet alleen de drie kerken die thans deelnemen aan het SoW-proces. Het betreft evenzeer alle andere kerken die geworteld zijn in de reformatie.

* Vanuit het besef van deze roeping zullen in de voortgaande binnen-kerkelijke en interkerkelijke gesprekken de „principiële inhoudelijke zaken van geloof en belijden" centraal moeten worden gesteld. Een helingsproces is geen geesteloos fusieproces naar wereldlijk model, waarin organisatorische kwesties de geestelijke vragen doen ondersneeuwen.

* Wie over het , , laten helen" spreekt, zweert daarmee iedere gedachte aan het vormen van een nieuwe kerk radicaal af!

* Anderzijds mag van de behoudenden in de NHK verwacht worden dat zij niet zullen zweren bij het oude omdat het oud is, maar ruimte zullen bieden aan geestelijke vernieuwing en doorgaande hervorming: , , ecclesia reformata semper reformanda", , , de hervormde kerk moet altijd weer hervormd worden”.

* Tegen deze achtergrond is het appèl aan allen in de kerk om in een intense luisterhouding deel te (gaan) nemen aan het voortgaande gesprek over de beoogde (h)verenigde kerk, klemmend en overtuigend.

* Een handreiking voor dit gesprek, waarin met name de twee ijkpunten „historische continuïteit" en „confessionele identiteit" aandacht krijgen, kan op korte termijn tegemoet worden gezien.

* Intussen zal de werkgroep Kerkorde de vraag of de beoogde SoW-kerk een breuk betekent met de bestaande NHK-kerk, dan wel een echte voortzetting of voortgang daarvan is, ongetwijfeld met bijzondere aandacht bestuderen en van die studie rapport uitbrengen.

* Het voortgaande gesprek op alle niveaus m de kerk(en) mag niet gehinderd worden door de tijdsdruk. Ook wat het tijdpad betreft, moet het gesprek royaal de ruimte krijgen.

Al met al een veelomvattend besluit. Er mag dankbaarheid zijn dat het met eenparigheid van stemmen kon worden genomen.

J.H.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 februari 1993

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

GESIGNALEERD

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 februari 1993

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's