Gedoofde lantarens!

..Hens preekte er bij ons in Makinsk een gastpredikant uit het norden van Rusland", zo schrijft Eduard Evert. die deze kerkdienst bezocht. „Uit zijn preek is het volgende mij bij gebleven: In de woonplaats van de predikant worden alle straten door lantarens verlicht en de verlichting zorgvuldig gekontroleerd. Er waren vaak sneeuwstormen waardoor de mensen gevaar liepen te verdwalen. Maar wanneer door de sneeuwvlagen heen - al was het maar zwak - de volgende lantaarn te zien was. dan kon men zich oriënteren.

Tijdens een sneeuwstorm ging langs de weg naar een nederzetting bij een kolenmijn, een hele rij lantarens uit.

Na de storm werd er een man vermist, wel op weg gegaan, maar niet aangekomen! Men vond hem doodgevroren. Niet naast de weg. maar onder een gedoofde lantaren! Hij had het niet gewaagd om verder te gaan toen hij geen licht zag!"

..Zo", sprak tic predikant, „onderwees de Heere Jezus de schare, over een stad boven op een berg liggende en een kaars lichtende op een kandelaar. Dat kan niet verborgen blijven. Een stad is een woonplaats van levende mensen en zo'n plaats is altijd zichtbaar. Zelfs in het nachtelijk donker ziet men. als over een stad gevlogen wordt, een zee van licht. Zelfs wanneer de stad gehuld wordt in mist en dc stad daarin verdwijnt, dan gaat tic mist lichten als een aureool."

Daarna stelde de predikant een indringende vraag: „Beantwoorden wij aan onze hoge christelijke roeping, zijn wij een lichtende kaars op de kandelaar? "

„De Heere roept ons telkens samen in Zijn gemeente. Christus Zelfheeft die stad 'boven op een berg gesteld'. Als we op hoge plaatsen worden gesteld, kunnen wij nergens achter wegschuilen. Ik kan mij nergens achter wegschuilen! Niet achter mijn waardigheid.... niet achter mijn gebreken. Ik kan ook niet denken in de massa onder tc duiken en zo onopgemerkt te blijven. Want het oog van de Heere ziet mij altijd, ook op donkere en gevaarlijke wegen.

Waar ik wél op rekenen kan? Dat de Heilige Geest in mij het noodzakelijke ontdekkende licht kan geven - beter uitgedrukt - dat Hij in mij het leven verwekken en onderhouden zal. zodat ik bet hemels licht draag en uit zal stralen.

En zijn we soms bang wél op de top van de berg te zijn en niet tc beantwoorden aan onze hoge hemelse roeping? „Al wat u ontbreekt, schenk Ik. zo gij 't smeekt, mild en overvloedig!" Geve de Heere, dat niemand door onze lantaren bevriest of verdwaalt!" Zo schreef Eduard Evert vanuit Tselinograd in Rusland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen