KOLONNETJE

Adventstijd anno 1990

is vandaag weer aangebroken. Hoe vaak al vierden wij Advent? Hoe vaak vierden de eeuwen door de kerk deze weken? En nog is Hij Die kwam, de Gekomene, niet op dezelfde wijze gekomen als Zijn apostelen Hem zagen opvaren naar de hemel. Een tekst uit het evangelie van de wonderbare wandeling over zee na de wonderlijke spijziging dringt zich de laatste dagen iedere dag opnieuw aan mij op. Een gedeelte van een tekst. Deze. , , En Jezus was tot hen niet gekomen". Dat loop ik aldoor te bedenken. Wat er intussen na de vorige Advent allemaal gebeurd is, groot nieuws, schokkends, voor jezelf, gezin en familie van grote betekenis; niet vond plaats dat Jezus kwam. Zijn wederkomst mag toch wel bij dag en nacht onze eerste en laatste gedachte wezen. Als we tenminste belijden wat we belijden. De belijdenis stopt ermee: „Daarom verwachten wij die grote dag met een groot verlangen". Alsof Guido de Brés bedoelt te zeggen dat een zo grote, allergrootste dag van alle, alleen maar met een groot verlangen kan worden tegemoet gezien. Wat reserveren we weken voor Advent? Heel het jaar en alle jaren die - moeten we niet zeggen: onverhoopt? - nog mogen komen zijn Adventstijd. De wereld waarin wij verkeren moet Adventswereld zijn. Het heeft er, helaas, veel en heel veel van weg, dat wij niet willen, dat Deze, Deze immers, Koning over ons zijn zal in een Rijk dat geen einde zal hebben.

Grote en kleine

groten der aarde aan onze kant waren dezer dagen bijeen te Parijs. Voor de zaak van Veiligheid en Samenwerking. Wie had kunnen beseffen in de nadagen van de aftakelende Brezjnjew, toen vertegenwoordigers van dezelfde landen in Helsinki bijeen waren, dat het zo snel op deze manier zou aflopen? Want het had toch daar in Parijs een accent kunnen hebben van „vrede op aarde", en dat met de Kerstdagen in het verschiet. Een feestelijke begrafenis van de beruchte koude oorlog. Op papier werd in de Franse hoofdstad met vervaarlijkste wapens gesmeten of het niks was. Duizenden en duizenden van allerlei soort en makelei op de schroothoop.

Het „kruis van de wereldbeheersende spanningen" draaide een kwart slag. Tot dusver hield onze keel omkneld een tegenstelling oost-west vertaald - zoals dat tegenwoordig heet - in steeds groeiende bewapening en, haaks daarop - een scherp contrast noord-zuid van rijk en arm. Vanaf heden is oost-west verhouding niet meer een van wapenwedloop, dat niet, maar een spanning van rijkarm is er wel op overgeschoten en dat kan gevolgen genoeg hebben. De tegenstelling tussen noord-zuid blijft nog wel het aspect van sociaal-economisch verschil, van rijk-arm houden, maar kreeg door de Golfcrisis overheersender het karakter van wapenmassa tegenover wapenmassa. Wat op de éne lijn verdween dook op de andere op, en omgekeerd. De spanningen draaiden een kwart slag, maar bleven niettemin. Nu de wapens ginds en de wanhoop van armoe en gebrek op eigen wereldhalfrond.

Al die regeringsleiders daar in Parijs hadden bovendien elk voor zich eigen problemen. Tatcher: blijf ik in het zadel? Gorbatsjof: trotseer ik de groeiende verdeeldheid en dreigend bankroet thuis. Bush: krijg ik de wereld verder mee tegen Saddam Hussein? Mitterand: bezweer ik ontevredenheid over „ziek" Frankrijk, want ook Frankrijk heeft zijn ziekten zoals Lubbers die in Nederland. Wanneer we de balans opmaken van de Parijse topontmoeting geldt vast en zeker het woord, dat Jezus, Die Zijn rijk volmaken zal, niet gekomen is.

Dat groot verlangen

bestaat het onder ons, bij ons, in ons? Verlangen naar die grote dag als gegijzelden in Irak uitzien naar het uur van vrijlating? Het bekende Avondgebed achterin het psalmboekje heeft het over „verlossing uit deze ellendigheid". Of dat zo maar ons levensgevoel is? Deze ellendigheid. Is het zo, dan constateren we, het kerkelijk en - weldra - het burgerlijk jaar ten einde: „en Hij, dat is Jezus, is nog niet tot ons gekomen".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen