‘Het is toch een Bijbelse opdracht om je altijd te blijven ontwikkelen?’

Deze vraag kwam van een pabostudente tijdens een gesprek over de vele mensen (én kinderen!) die met een burn-out hebben te kampen. Ik gaf in dat gesprek aan dat de huidige tendens om altijd maar beter, hoger, groter en mooier te worden, medeverantwoordelijk is voor de aanslag op de mentale gezondheid van kinderen en jongeren. Op een gegeven moment is genoeg echter genoeg. We hebben zes dagen werk en krijgen een zevende dag als rustdag; er is een dag geschapen om te werken en evenzo een nacht om te rusten - allemaal gaven van onze Schepper voor ons bestwil!

Loser

De bekende psychiater P. Verhaeghe stelt dat je tegenwoordig ‘zelf verantwoordelijk bent voor je eigen succes en falen. Als je je maar voldoende inzet, ga je het maken. Maar ook: als het niet lukt, is het je eigen schuld. Het gevolg is dat steeds meer mensen gebukt gaan onder vernedering, schuld en schaamte. Ook kinderen denken zo. Weet u dat het voornaamste scheldwoord op de speelplaats vandaag “loser” is? We willen allemaal winnaars zijn. Maar dat gaat natuurlijk niet. Vanaf acht á tien jaar begint een groot deel uit de boot te vallen. Die maken “het” niet. En al heel snel krijgen ze een label opgeplakt: hoogbegaafd of gestoord.’

Zelfontplooiing

In De Banier van oktober 2015 las ik iets soortgelijks: ‘Onze samenleving is helaas doordrenkt met dit gedachtegoed - zelfontplooiing, zelfverrijking en het slagen van een carrière zijn belangrijk in het beoordelen of iemand een geslaagd leven heeft. We noemen dat wel de “BV IK”.’

Nul komma nul

Dit alles wil ik alleen maar onderstrepen: wij doen allemaal mee aan de trend om (jonge) kinderen, pubers en adolescenten te stimuleren ‘eruit te halen wat erin zit’ en motiveren dat vaak met Bijbelse taal als het ‘woekeren met je talenten’. Hoe anders spreekt dan de Amerikaanse (christelijke) pedagoog J. Dobson: véél te vaak streven christelijke opvoeders bij hun kinderen de twee grote waarden van déze wereld na - hoe ‘knap’ ze zijn! (knap/mooi aan de buitenkant en knap/slim qua intelligentie). Maar als we eenmaal met deze ons toevertrouwde kinderen voor Zijn troon zullen staan, zal dan van belang zijn of ze (dubbel) knap waren op aarde? Bij de Heere telt dat nul komma nul mee -nóch mooi/lelijk, slim/dom. Een les voor ons allen om ons meer te bekommeren om de meest wezenlijke waarden, in het onderwijs én daarbuiten.

1. Renson in De Tijd, 11 februari 2012.
2. H. v. ’t Land in De Banier, oktober 2015.
3. J. Dobson, Wees jezelf - zelfrespect ontwikkelen in uw kind, 1979.

Iedere maand behandelt de vakgroep pedagogiek van Driestar educatief een actuele vraag. Deze maand Marry Biemond, Vakgroep Pedagogiek Driestar Hogeschool.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen