REFORMATIE

Andermaal vroeg de Kerkhervorming onze aandacht. Het is wel goed, dat we er de aandacht op vestigen, want het is geen verbeelding wanneer we menen, dat de belangstelling voor de herdenking van dit gezegend gebeuren uit de geschiedenis steeds afneemt. In het huidig oecumenisch streven, dat zijn tienduizenden verslaat, wil men graag de verschilpunten wat verdoezelen. Liever vergeet men de breuk. Om de rooms-katholieken te gerieven is men bereid scherpe uitspraken uit de belijdenis te laten vallen. O.a. de befaamde zondag uit de Heidelberger over de paapse mis. Maar van de kant van de rooms-kathoUeke kerk worden geen aanstalten gemaakt om officieel de vervloekingen van het concilie van Trente terug te nemen. We kunnen niet afgaan op wat leken en ook wel' priesters privé verkondigen. Ook is het goed erop te letten, dat de dekreten van Trente een vervloeking uitspreken over personen, terwijl de catechismus een leer vervloekt.

In het oecumenisch streven past ook een verregaande toenadering van partijen, die op konfessionele leest zijn geschoeid. Men zoekt een basisformule, waarover allen het eens kunnen zijn. Toch moeten protestanten heel wat fundamenteels terzijde duwen om tot overeenstemming te komen. Wat voor de rechtgeaarde protestant in het verlengde van geloven, beleven en belijden ligt, lokaliseert de rooms-katholiek in de zogenaamde ondernatuur. In feite kan de rooms-katholiek het vanuit deze konseptie net zo gemakkelijk vinden met de humanist. Eén en ander konden we konstateren bij de pogingen van de Achttien om de samenwerking een principiële grondslag te verlenen. De rooms-kathoUeken hadden daaraan weinig behoefte. Neutraal en liberaal gezinden verwijzen het godsdienstige graag naar de binnenkamer, die geïsoleerd is van het maatschappelijk en staatkundig leven. Voor dezen maakt het niet uit, indien deze binnenkamer volgens de verdeling boven- en ondematuur een verdieping hoger wordt gezocht.

Wanneer we het bijvoeglijk naamwoord gereformeerd nadrukkelijk hebben aangebracht in de typering van onze politieke partij moet het wel een plicht en erezaak zijn om elk jaar de Reformatie te herdenken. Want de Kerkhervorming heeft voor eeuwen en eeuwen een diepgaande invloed uitgeoefend op het staatkundig bestel in ons werelddeel. Er is wel gezegd, dat men zich met heel veel recht op Calvijn kan beroepen ter verdediging van de moderne demokratie. Daartegenover zouden de ideeën van een totalitaire staat te verklaren zijn vanuit het hiërarchische systeem, dat zozeer de rooms-kathoUeke kerk kenmerkt. We zullen echter nooit en nimmer uit Calvijns machtig oeuvre kunnen aantonen, dat de grondlijnen van de moderne demokratische gedachtengangen bij hem te signaleren zijn.

De apostel zou zeggen; Dat zij verre. Want de moderne demokratie heeft sterk de neiging om het volk soeverein te verklaren en dientengevolge de rechten van dat volk onbeperkt uit te breiden. Dit druist ten enenmale in tegen de grondtoon van Calvijns opvatting. Calvijn heeft immers nagenoeg geen bladzijde geschreven of hij wees op de verheven Majesteit van Hem, Die alle dingen regeert en aan Wie alle eer toekomt.

Heden ten dage beleven we hoe inderdaad het soevereine volk er voortdurend op uit is om zich alle rechten en grondrechten toe te kennen op een wijze en in een mate als nimmer tevoren. Gods gebod wordt elke gelding ontzegd. Met name merken we dit op het terrein van het zedelijke leven. De natuur van de mens heet heilig en het is rechtvaardig dat de mens zijn natuur uitleeft. Niemand heeft te beschikken over het leven dan de mens zelf. Dit is aan de vooravond van de dag van de Reformatie, 30 oktober, te Amersfoort op een samenkomst van de C.H.-vrouwengroep nog eens weer ten overvloede gebleken. De spreekster op die vergadering, mevrouw Evenuis-van Essen, die het onderwerp Abortus inleidde, gaf toe dat abortus moord kon zijn. Dat is, zo lijkt het, een hoopvolle uitspraak. Hiermede komen we een heel eind verder. Dat kunt u net denken. Want de spreekster betoogt verder, dat David Goliath doodde om zijn volk te beschermen. Zo kan men met de Bijbel alles klaar maken, men kan Gods Woord laten buikspreken. Maar dit is geheel wat anders dan het legitieme reformatorische schriftbewijs. Nota bene, abortus is geoorloofd, want David doodde ook Goliath. De ongeboren vrucht GoUath! Ge kunt er toch niet bij. Want als men bijvoorbeeld ter verdediging van de doodstraf iets uit het Oude Testament met oneindig meer recht zou aanhalen zou er een geloei opstijgen. Maar abortus is hetzelfde als wat David deed toen hij Goliath doodde. Men moet niet veel meer van de Reformatie in bloed en beenderen hebben om zoiets rustig te aksepteren.

Enkele aanwezigen hadden bezwaar, zegt het verslag. Geen wonder. Ik krijg de gedachte, dat Goliath zich sterk maakt om David te doden. Daar gaat het ogenschijnlijk naar toe.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen