José Markestein-Heugens: „Als het financieel kan, heeft het de voorkeur dat een moeder van jonge kinderen grotendeels thuis is"

José Markestein-Heugens (23) deed sinds haar huwelijksdag nog een halfjaar betaald werk Ze moest elke morgen om vijf uur haar bed uit als ze om zes uur op haar werk wilde zijn. Laat in de middag repte ze zich weer naar huis en dat vijf dagen in de week. Hoewel ze het op haar werk prima naar haar zin had, waren het „barre tijden, blikt ze terug. „En niet zo best voor je huwelijk. Op zaterdag moest het hele huis nog worden gedaan. Dus dan liepen we nog de hele dag te schrobben en te wassen.
Na deze baan werkte ze tot de geboorte van hun eerste kind nog drie dagen als voedingsassistente op de psychogeriatrische afdeling van een verpleeghuis. José was na de geboorte van haar dochter Esmée niet de hele week thuis, maar ze bleef een dag in de week actief in haar baan. Oma Markestein paste die dag op haar kleindochter en het klikte direct tussen die twee. „Ik vond het heel fijn om die ene dag in de gezondheidszorg te werken en actief in de maatschappij te zijn. Daarbij kwam dat Esmée overdag heel veel huilde. Die ene dag in de week was het fijn om wat anders te doen.

Moederen
Na de geboorte van Joshua, acht maanden geleden, stopte ze ook met die ene dag werk en bleef ze wel de hele week thuis. Het stel uit Nieuw-Lekkerland wilde geen twee kinderen bij oma onderbrengen, dus koos José voor het fulltime moederen.
De overgang was niet bijster groot. „Daar had ik het met twee kleintjes die nog geen jaar schelen ook veel te druk voor. Toch mis ik mn dag verpleeghuis wel eens. Als moeder van jonge kinderen kun je nu eenmaal moeilijker weg en dan heb je wel eens het gevoel dat je klem zit tussen je kinderen en de was.
Hoewel het op dit moment geen optie is, zou José ooit wel weer willen werken, zij het een beperkt aantal uren per week. „Als je bij voorbeeld in familieverband een goede oppas kunt krijgen, dan heb ik er geen moeite mee dat een moeder van jonge kinderen werkt, zolang het maar niet te veel tijd opslokt en ten koste van het welzijn van de kinderen gaat. José heeft nog geen rijbewijs, maar ze voelt ervoor om, als ze kan autorijden, een aantal avonden per maand in de gezondheidszorg te gaan werken.
„In het verpleeghuis waar ik heb gewerkt, zou ik wellicht ook op zaterdag en zondag aan de slag kunnen, maar dat vind ik niet in de haak. Het zijn wel werken der barmhartigheid, maar als je alleen als weekendhulp werkt, zit er toch iets scheef. Volgens mij misbruik je dan de zondag om te werken. Bovendien ben je dan als gezin weinig bij elkaar. En de zaterdag is bij uitstek een geschikte dag om als gezin je ontspanning te nemen. In deze drukke tijd mogen we daar best wat meer tijd aan besteden. Bovendien heb je alle dagen van de week, maar vooral s zondags als vader en moeder ook een belangrijke taak met betrekking tot de huisgodsdienst. Het is voor mij een bewuste keuze om voorlopig thuis te blijven.

Huurhuis
De familie Markestein woont sinds de trouwdag ruim drie jaar geleden met veel genoegen in een huurwoning in Nieuw-Lekkerland. Het stel kreeg regelmatig de vraag waarom ze geen huis kochten, maar dat was voor hen geen optie. Anton: „Het was voor ons financieel niet haalbaar, of je moet eerst allebei een aantal jaren een volledige baan hebben en zorgen dat er geen kinderen komen. Ik misgun overigens niemand een koophuis, ook jonge stellen niet die het financieel wel voor elkaar kunnen krijgen. Sommigen gebruiken ook als argument dat je door een koophuis indirect voor je kinderen spaart. Uiteraard sparen wij ook voor onze kinderen, maar ik hoop toch niet dat mijn kinderen later zullen vragen: Pa, waarom heb je geen huis gekocht, want nu hebben wij niets.
„We wonen hier prima, we hebben voldoende ruimte en geen last van torenhoge woonlasten door een tophypotheek, vindt José.
„De samenleving is steeds meer ingesteld op meer en luxer en dan gaat het niet alleen over huizen. Neem alleen al kledingmerken. Het gebeurt regelmatig dat moeders bij mijn kinderen naar het kledingmerk kijken. Ik koop ook wel eens merkkleding in de opruiming, maar onze kinderen dragen ook kleren van Zeeman en Wibra. Nu gaan ze nog niet naar school, maar het is toch te gek dat daar ook op reformatorische scholen zo op gelet wordt. En dan niet alleen door de kinderen, maar ook door moeders.
Bovendien maak ik veel kleding zelf. Niet alleen omdat dit flink in de portemonnee scheelt, maar ook omdat ik dit een van de leukste taken van een huismoeder vind.

Diploma
José voelt de dilemmas voor moeders om betaald werk te doen. Stel dat je jaren hebt geleerd en je trouwt jong en er komen snel kinderen, dan is het jammer om je diploma tussen de luiers te leggen. Als een moeder van jonge kinderen zo nodig moet werken om het huis af te kunnen lossen, om dure vakanties te bekostigen of je kinderen in mexx en esprit te kunnen steken, dan klopt er iets niet. Als je door onvoorziene omstandigheden je hoofd niet boven water kunt houden, dan is het een ander verhaal. Maar als het financieel kan, heeft het toch de voorkeur dat een moeder van jonge kinderen grotendeels thuis is.
De jonge huismoeder ziet haar werk thuis niet als een sleur, maar ze kan zich wel voorstellen dat anderen dat wel zo ervaren. José denkt dat het voor die moeders heel goed is om tijd voor eigen bezigheden vrij te maken. „Als je niet oppast, zit je altijd tussen was en kinderen. Misschien zijn er ook mogelijkheden voor vrijwilligerswerk. Het scheelt enorm als je ergens gewaardeerd wordt. Dat zou voor mij ook weer een reden kunnen zijn om beperkt aan de slag te gaan in de gezondheidszorg. Als je daar werkt, krijg je zoveel terug van de bewoners. Het is ontzettend dankbaar werk.

Wereldnieuws
„Dat je, door thuis bij je kinderen te zijn, niet in de maatschappij staat, is onzin. Je kunt ook op andere manieren op de hoogte blijven van maatschappelijke discussies en wereldnieuws. Ik lees veel medische boeken uit de bibliotheek en houdt het nieuws bij via het Reformatorisch Dagblad. Verder bezoek ik van de hervormde kerk in Nieuw-Lekkerland de bijbelkring.
Ik besteed een van de kinderen ook regelmatig uit. Onze dochter Esmée is waarschijnlijk autistisch en we maken ons best wel zorgen om haar ontwikkeling. Ze is, net als toen ik nog werkte, een dag in de week bij mijn schoonmoeder en dat gaat prima.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen