Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KOLONNETJE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KOLONNETJE

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Biddag A.D. 1991

is het weer nu ik deze zwarte letters neerzet op het nog zo blanke papier. Hoe vaak al was het bidstond. Zo'n halve eeuw ten naaste bij, dat ik ervoor was God te laten werken die dag. Hoeveel teksten werden gekozen om gedachten en gebeden te bepalen. Ook soms voer een woord in je. De tekst koos jou. Wat blies de wind in de zeilen, terwijl anders de discipel zich soms zeer pijnigt om het preekscheepje voort te krijgen. In herinnering verschijnt die keer, bijkans in het holst van de Tweede Wereldoorlog. We schreven 19 maart 1944 en de tekst was Psalm 4 vers 7. Een wanhopige vraag tijdens een vlucht. Als meeste stemmen gelden is reeds beslist. Wie zal ons het goede doen zien? Zet maar uit je hoofd. Een bombardement de maand tevoren had het er niet beter op gemaakt. Dan lees je wat de Statenvertalers terzijde opmerken. , , Of, och of iemand ons het goede deed zien? een manier van wensen. Zie Deut. 5 : 29, alsof zij zeiden: oe zullen wij nog eens uit deze onrusten en kwellingen geraken? Of: ch mochten wij een vruchtbaar en vredig jaar hebben". Zo volop is de verzuchting niet elk jaar je uit het hart gegrepen. Maar geheel afwezig is de vraag toch nooit. Ergens klaagt het wel. Wie zal ons het goede doen zien? Ach, de HEERE immers wil van alle goed verzorgen en alle kwaad weren of ten beste keren. Daar zit het in geen enkel opzicht op vast. Want nog zou de HEERE willen in geval het beslist niet kan. Trouwens het is zelfs goed verdrukt te zijn geweest.

Voorbij is alweer

de oorlog van deze keer. Voor ons en voor velen niet te vergelijken met die waarover ik het daarnet had. Otto von der Gablentz, tot voor kort ambassadeur in ons land en nu Duits gezant in Israël: , , Het persoonlijk gevaar heb ik steeds als uiterst gering ingeschat. Ik heb mezelf regelmatig moeten dwingen te begrijpen dat andere mensen wel degelijk bang waren. Maar als ik terugdenk aan Berlijn 46 jaar geleden, dan was dat veel en veel bedreigender". Dat schrijft iemand die in Israël verbleef. Echter waren er terdege andere mensen. Irak en Koeweit betaalden een hoge tol. En vooral wat Irak aangaat nog steeds. Voorbij alweer deze oorlog. Sommigen hoopten op een einde tevens besluit aller tijden. Misschien zijn ze wel erg optimistisch. Ik vrees dat deze trein van het heden niet gemakkelijker over de wissels de eeuwigheid zal binnenlopen. Die tijd zal donkerheid wezen en de jongste dag zal een zware bevalling inhouden. Voorlopig sukkelt de geschiedenis verder. Zijn de problemen zoveel minder dan voordezen? Bush had het over een nieuwe wereldorde, te beginnen in het Midden-Oosten. Ga daar maar aan staan. V.S. minister van buitenlandse zaken. Baker, pendelt ginds al van Arabier naar Arabier en van Jood naar Palestijn. Oorlog voeren of vrede vestigen; wat is lichter? Wie zal ons het goede doen zien? In grote getale ontvluchten de Albaniërs een van de nauwelijks ter aarde overgebleven marxistische heilstaten. Belgrado ziet de menigten betogen en demonstreren terwijl Yougo-Slavië dreigt verscheurd te worden tot de delen waaruit het bestaat, en vooral ten tijde van Tito's straffe hand bestond. In Moskou en andere steden betogen tienduizenden met Jeltsin, dat Gorbatsjov dient heen te gaan. Trouwens nog steeds emigreren duizenden Joden vanuit Rusland naar Israël om het ginds nog gecompliceerder te maken. Tallozen zijn zodoende druk in de weer om met voeten en tongen hun gevoelens kenbaar te maken. terwijl elders en wel bij onszelf een halve bevolking het niet van belang acht gebruik te maken van stemrecht oin het provinciaal beleid mede te bepalen. Bezit van een zaak is al te vaak het eind van vermaak. Wie doet het goede ons zien? In de meeste landen is duidelijk of verborgen economisch malheur dominant. Trouwens de grote aartsvijand en supertyran Saddam is nog steeds aan het bewind en wreekt zijn kolossale nederlaag aan eigen onderzaten. Kan hij herstellen van zijn dodelijke verwonding? Wat blijft er na een driedubbele slachting over van het ongelukkige volk? De vooruitzichten zijn eer bloedrood-dan rooskleurig. Komt het éne wee na het andere? Ook voor de wereld is het als voor de individueel: Hoe graag we oud worden, moeilijk is het en moeizaam oud te zijn. Toch zijn er in donkere tijden menigmaal lichtpuntjes. Een Nederland mag dankbaar zijn - of ze het allemaal op die manier beleven? - dat onze Koningin en onze Prins hun huwelijk mochten verzilveren. Al was ons prinsesje nog zo klein... toen zij uitweek naar Canada. Wie dacht destijds van dit jubileum getuige te mogen zijn?

Verhef Gij over

ons het licht van Uw aanschijn, o HEERE. Wanhopige vragen kunnen wij het allerbest vertalen in hoopvolle gebeden. Als in den beginne zal de Heere God Zelf zien en vaststellen dat het goed, ja zeer goed is. Wanneer God Zijn nu dikwijls zo verborgen Aangezicht onbelemmerd laat zien. Zij zullen Zijn aangezicht zien. Gods heerlijkheid zal hun licht zijn en het Lam hun Kaars. Zo ver het oog reikt zal het alom enkel goed aanschouwen.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 maart 1991

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

KOLONNETJE

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 maart 1991

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's