ONDER ONS

Beste mensen,

Bedankt voor de gezellige post. Deze bladzij is weer grotendeels gevuld door u! Marianne Witvliet zou de Doelgericht-pot aangevuld kunnen hebben als het stukje hiernaast niet uit haar boekje kwam. Onder het pseudoniem Anne schrijft ze tweewekelijks in het Reformatorisch Dagblad.

Eens gaf ik aan mijn dochtertje een Schets van Anne mee naar school, voor de juf. Daarin werden mijn gevoelens over een moedermorgen op school meesterlijk verwoord. De juf verklapte me toen dat het stukje over haar klas ging en dat Anne voor mij geen onbekende was.

Niet lang daarna werkten we samen aan twee kinderboekjes. Marianne, wat heb ik veel van je geleerd! Truus Karaivanof, veel sterkte toegewenst in je verdriet. Deze wens is ook voor je vriendin Nel de Borst, jullie staat nog een zware tijd te wachten. Schrijf nog eens. En dat laatste zinnetje geldt weer voor u allemaal. Hartelijke groeten,

Ineke

                              ------------------------------

Mijn moeder

Toen ik een kind was dacht ik dat ik een moeder had zoals alle andere moeders. In de puberteit kon ik m'n moeder niet altijd waarderen. Zeker niet als ze me goede raad gaf. Mijn vader was veel weg voor z'n werk, dus stond ze er vaak alleen voor. We hebben thuis een groot gezin. Ondanks alle drukte konden we altijd ons verhaal bij haar kwijt. Nu ik zelf getrouwd ben, ga ik steeds meer beseffen dat ik een moeder uit duizenden heb. Hoeveel zorgen ze ook kende, achter de wolken scheen altijd wel ergens de zon.

Annelie Hoogestegen-van Haaften
Capelle a/d/ IJssel

                              ------------------------------

Schetsen van Anne
In het boekje 'Schetsen van Anne' zijn 23 columns verzameld. De tekeningen zijn van de schrijfster. Ze schrijft over gewone dingen, waarin we onszelf regelmatig zullen herkennen. Problemen in de opvoeding waar we allemaal wel eens tegenaan lopen. Verwondering over Gods schepping. Een lach en een traan heel dicht bij elkaar. Sprankelend, precies zoals ze zelf is. Geniet mee, als ze schrijft over Bas, haar jongste zoontje.

De dag is bijna om als ik nog even bij de kinderen langs ga om ze toe te stoppen. Bas ligt op zijn buik te slapen, een auto in zijn bruine handje geklemd. Half onder zijn hoofd ligt er nog een, want hij gaat niet slapen zonder ten minste twee van zijn meest favoriete bolides naast zich te hebben.

In een hoekje gedrukt zit een knuffelbeer, maar die is daar meer voor mijn plezier dan voor het zijne. Een cadeau dat mijn vriendin Hanna stuurde voor zijn geboorte. Af en toe gooit Bas hem eruit, anders is er geen plaats genoeg voor zijn auto's.

Hij ligt daar zo lief, dat ik mezelf geweld aan moet doen om hem niet even uit zijn slaap te plukken en te knuffelen. Hij zou er trouwens absoluut niet van gediend zijn. Het meneertje wenst slechts bij hoge uitzondering geknuffeld te worden: Als hij ziek is met mate en als hij buiten zijn boekje gegaan is in plaats van straf.

Zoals vanmorgen, toen ik de planten water gaf. Bas stond voor het raam met een auto plus aanhanger heen en weer te rijden. Het viel me op dat een van mijn vetplanten, waar in mijn verbeelding toch al bloemknoppen aan zaten, eruitzag alsof-ie bij de laatste orkaan een zwieper had meegekregen. Ik keek eens naar Bas, die lief naar mij lachte, en ging vertederd verder met gieten.

Toen ik bijna bij hem stond, lachte hij nog eens charmant en tegelijk zag ik dat het aanhangertje volgeladen was met afscheurde blaadjes en bloemknoppen. Een uitgelezen moment voor een stevige uitbrander. Maar ik keek in zijn blauwe ogen en voelde mij zwak worden.

Met het jongetje tegen mij aan en mijn neus in zijn pasgewassen haren zei ik zo norsig mogelijk: „Zul je het niet meer doen, Bobbie?" Bobbie is zijn knuffelnaam, en hij weet dat.

„Neeee", zei Bobbie langgerekt met een stemmetje waar de schijnheiligheid van afdroop. Nu maar hopen dat hij zich die belofte morgen nog herinnert. Ik dek hem toe en haal het autootje onder zijn hoofd weg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen