Uit het Europees Parlement

Op de agenda van de maartzitting kwamen onder meer de volgende onderwerpen voor waaraan door ons aandacht werd besteed: de EMU, de situatie in de Golfregio, een wijziging van het reglement van het EP en de melkquota.

EMU

De Economische en Monetaire Unie (EMU) is onderwerp van intensieve besprekingen. Zowel op het niveau van de Raad in het kader van de intergouvernementele Conferentie als in het Europees Parlement. Deze maand bracht voorzitter Delors een tussentijds verslag uit in de plenaire vergadering te Straatsburg. Inmiddels liggen er al acht verschillende varianten voor de wijziging van het EG-Verdrag ten behoeve van een EMU ter tafel. De inhoud ervan draait voor een groot deel om de taken die een toekomstige Europese Centrale Bank moet krijgen. Bovendien is er de laatste weken onder de diverse lidstaten wat onenigheid ontstaan over het tempo waarin de EMU moet worden verwezenlijkt. Duitsland heeft geopperd niet te veel haast te maken en op de datum van 1 januari 1994, die eerder in de Raad was overeengekomen, nog niet meteen de nieuwe Centrale Bank op te richten. Duitsland legt hiermee alle nadruk op de noodzaak dat zaken als inflatiepercentages en overheidstekorten van de diverse landen eerst naar elkaar toegegroeid moeten zijn voordat de volgende stap naar een EMU gezet kan worden, (de z.g. eco­ nomische convergentie). Op vragen van o.a. Van der Waal over deze zaak antwoordde Delors dat hij vasthoudt aan 1 januari 1994 als begin van de tweede fase van de EMU, zoals in de Conclusies van de Raad van oktober vorig jaar staat. Volgens hem laten de uitspraken van deze Top geen andere uitleg toe. Hij wil de mate waarin de economieën naar elkaar toe zijn gegroeid niet tot een harde voorwaarde voor de overstap naar fase II maken. „Anders komt men nooit in de tweede fase", aldus Delors. Hij herhaalde weer eens wat hij al bij eerdere gelegenheden had gezegd: „de tijd is er nu rijp voor, we moeten deze historische kans niet voorbij laten gaan." Dit leverde hem een warm applaus van vele, maar niet alle, partementariërs op.

SITUATIE IN DE GOLF

De Raad en de Commissie legden een verklaring af ten overstaan van het Parlement over de nieuw ontstane situatie in het Midden-Oosten nu de oorlog voorbij is. Er volgden beschouwingen over de noodzaak de vrede te bevorderen en op welke manier de EG daaraan zou kunnen bijdragen. Zowel de Luxemburgse Raadsvoorzitter Roos als Commissaris Matutes (Middellandse Zeebeleid) hamerden op de noodzaak van een vredesconferentie onder leiding van de VN.

De VN-resoluties over de Palestijnse kwestie dienen te worden uitgevoerd. In zijn bijdrage stelde de heer Van der Waal dat de gehele politieke, sociale en religieuze struktuur van de Arabische wereld in ogenschouw genomen moet worden bij het streven naar oplossingen voor de problemen in het Midden-Oosten. Met de Raadsvertegenwoordiger was hij van mening dat niet kan worden ontkomen aan afspraken over een exportverbod van massavernietigingswapens. „Ook kunnen de ogen niet langer gesloten worden voor het naast elkaar bestaan van grenzeloze rijkdom en schrijnende armoede." Ten aanzien van de Palestijnse kwestie merkte hij op dat het bestaan van de staat Israël een van de kernen van Het Midden-Oostenprobleem is. „Er zullen gesprekken moeten komen tussen Israël en Palestijnse leiders. Maar wij kunnen moeilijk van Israël verwachten dat het met de PLO van Arafat gaat praten, de man die zich met Saddam Hussein en diens raketten op Tel Aviv heeft verbonden."

REGLEMENTSWIJZIGING

Een voor ons werk zeer onaangename wijziging van het reglement over de werkwijze van het EP werd in de vergadering aangenomen. Tot dusver konden door elk individueel parlementslid zowel in de bevoegde commissie als in de plenaire vergadering amendementen op wetsvoorstellen of resoluties worden ingediend. Dit leidde in bepaalde gevallen tot enkele honderden amendementen op een rapport in de plenaire vergadering. Om die stroom in te dammen zijn de grote frakties met een voorstel gekomen dat voor kleinere frakties zeer nadelig is. Voortaan mag een lid in de plenaire vergadering nog slechts met een amendement komen indien dat ofwel ondertekend is door een fraktie, ofwel door 23 leden van het EP. In een stemverklaring protesteerde Van der Waal scherp tegen deze procedurewijziging: „We hebben in dit Huis de mond vol over democratie en de burgers van Europa, maar vertegenwoordigers van minderheidsgroepen wordt het op deze manier onmogelijk gemaakt hun burgers op democratische wijze adequaat te vertegenwoordigen."

Eurofraktie

SGP/GPV/RPF

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen