Bondstijd

Denkend aan de in 1904 opgerichte Bond van Chr. Geref. J.V.- en herinner ik me 40 jaar - de jaren 30 tot 70 - als een boeiende tijd. Nog beneden de jongelingsleeftijd met de Drachtster "feinten en fammen" naar de Bondsdag in Groningen 1931, waar 's avonds ds. A.M. Berkhoff indrukwekkend sprak. Ring- en afdelingsvergaderingen waren hoogtepunten in veler leven.
Voorjaar 1934 een druk bezochte afd. vergadering in Leeuwarden met een referaat: De Afscheiding in Friesland en Groningen. Voorzitter was ds. W. Kremer, de Friese 'bisschop'.
Na de oorlog werd het Bondswerk op je lijf geschreven. Lid van het bondsbestuur maakte je eerst de strakke Van der Meiden mee; daarna kort de belijnde Kremer, opgevolgd door de allervriendelijkste ds. M.W. Nieuwenhuijze. Boeiend was de viering van het gouden jubileum in 1954 in Tivoli in Utrecht met een plechtige receptie - B.B. leden in het zwart gestoken - en een jaar later de Enschedese bondsdag: 5-5-55.
Het was ook een bindende tijd. Dankbaar mogen we zeggen dat zij, die verenigingslid waren - overigens niet meer dan een kwart van de jongeren - gebonden werden aan gemeente en kerk. Na korter of langer tijd kwam je ex-leden tegen in de consistories en op synodes. De beide bonden werden ook aan elkaar gebonden. Jongens en meisjes in één bond. Grondige besprekingen gingen er aan vooraf. Het was een voorrecht daar leiding aan te mogen geven met een toegewijd bestuur: een uiterst secure secretaris, L van Valen Pzn. (!) en de eerste jeugdwerkleider.
Maar het was bovenal een bouwende tijd. Er werd gebouwd aan jonge levens door het kerkelijke jeugdwerk en via een eigen orgaan. Luctor verdween. Ons Jeugdblad verscheen en Tijdsein ging er mee heen.
Die bondstijd is voorbij. Dankbaar omzien - ook met heimwee. Er zijn nu twee jeugdorganisaties - de kerkelijke liggingverschillen manifesteren zich helaas daarin. Wie 'vroeger' heeft meegemaakt betreurt dit. Nostalgie van een oude man, die het verleden oppoetst en het heden donker kleurt? Het kan een rol spelen. In ieder geval hoop ik dat onze kerkjeugd in de 21e eeuw staat op de bodem van Schrift en belijdenis en daaruit leeft. Christus heeft de toekomst en daarom moet Hij de jeugd hebben.

J.H.V.
(Ds. J.H. Velema (87) is emerituspredikant van Nunspeet en was jarenlang op allerlei manieren betrokken bij het jeugdwerk)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen