Hofleverancier de Ruijter maakte geboortemuisjes

P. de Ruijter & Zoon BV, fabrikant van zoet broodbeleg, is al sinds 1894 hofleverancier. In 1860 begon de Baarnse banketbakker Cornelis Rut gerus de Ruijter met het produceren van de befaamde rosé en witte muisjes. De naam''muisjes'' is ontstaan doordat het produkt, anijszaadjes voorzien van een knapperig suikerlaagje, grote overeenkomst vertoonde met een minimuis. De muisjes werden met smaak geaccepteerd door KoningWillem lil (18171890), zodat Pieter de Ruijter, de zoon van Cornelis, zich in 1894, onder regentes Emma, Hofleverancier mocht gaan noemen. In 1921 zetten zijn twee zonen, Cees en Piet, de produktie op grotere schaal voort. Er werd een fabriek opgericht in een voormalige meisjeskostschool.

Geen uitzondering
De 69-jarige J. van Oostrum heeft 43 jaar bij De Ruijter gewerkt. Als jonge man werd hij in dienst genomen als produktiemedewerker. Na ongeveer drie jaar werd Van Oostrum benoemd tot personeelschef en dertien jaar na zijn indiensttreding bracht hij het tot bedrijfsleider van de hofleverancier, een positie die hij dertig jaar bekleedde, ,,Mijn vrouw en ik zijn allebei echte Baarnaren", vertelt hij ter inleiding, ,,Het was een hele eer om aan het hof te mogen leveren. Toch was het in Baarn niet bepaald een uitzondering. De bevolking was zeer vertrouwd met de verschijning van leden van het Koninklijk Huis. Het was een heel gewone gebeurtenis als je een prinsesje tegenkwam in het dorp. Bij verschillende winkeliers zag je dan ook een bord hangen met het predikaat'' Hofleverancier"," ,,Als 18-jarige jongen ben ik bij De Ruijter in dienst gekomen, We leefden toen in een totaal andere tijd dan nu. Het ging economisch veel slechter en toen ik veertien jaar geworden was, moest ik van school af om te gaan werken, want er moest brood op tafel komen. Dat brood verdiende ik in een bakkerij, totdat ik op een dag in 1937 aangehouden werd door meneer Piet de Ruijter, die op dat moment bedrijfsleider van de muisjesfabriek was. Hij kende mij wel, want samen metzijn broerCees, "de grote baas", kwam hij altijd bij het voetballen kijken. Ik was keeper in het eerste elftal van Baarn., ,Zeg, Joop'', vroeg Piet de Ruijter, ,,hebjegeenzinombij ons te komen werken? Dan kun je ook meer verdienen." Natuurlijk ben ik op zijn aanbod ingegaan."

Oranje muisjes
In 1937, het jaar dat hij bij De Ruijter kwam werken, braken er voor het bedrijf extra drukke tijden aan. In verband met de geboorte van het eerste kind van prinses Juliana en prins Bernhard, dat begin 1938 werd verwacht, werd besloten om oranje geboortemuisjes te maken voor de verkoop. Het lag ook in de bedoeling om het Koninklijk Huis een grote bus van die muisjes aan te bieden. De blikken bus was ongeveer veertig centimeter ' hoog en had een doorsnede van twintig centimeter. ,, Eindelijk was het zo ver. Op 31 januari 1938 werd prinses Beatrix geboren. De tien dagen die voorafgingen aan de geboorte hebben we dag en nacht gewerkt.'' verzucht Van Oostrum. ,,0p de geboortedag staken de heren Piet en Cees zich in een driedelig rokkostuum en zetten een hoge hoed op, want zo ging dat in die tijd. Vervolgens arrangeerden ze een taxi die hen naar paleis Soestdijkzou brengen, dat op ongeveer drie kilometer afstand van De Ruijter lag. De bus met muisjes werd ingeladen, beide heren stapten in en de taxi begaf zich richting paleis. Helaas, veel verder dan vijfhonderd meter kwamen ze niet, omdat de taxi een aanrijding kreeg met een andere auto. Wie de schuldige was, weet ik niet. Gelukkig raakte er niemand gewond. De bus met de muisjes liep echter een flinke deuk op en een gedeukte bus kun je niet afleveren op paleis Soestdijk. Beide heren spoedden zich terug naar de fabriek, waar de bus uitgedeukt werd. Ik zie het nog voor me", verhaalt Van Oostrum met een glimlach.

Ongebruikelijk
Zeven jaar later, op 31 januari 1945, trad hij in het huwelijk met mejuffrouw B. A. van Wegen. In dat laatste ooriogsjaar maakte het echtpaar een nogal ongebruikelijke bruidstijd door. Al enige tijd voor de trouwdatum had Van Oostrum de gewoonte om de nacht in de muisjesfabriek door te brengen. Daar bevond zich schaarse suiker, die in de oorlogstijd zeer gewild was en daarom bewaakt moest worden. ,,Ik kon wel gewoon slapen, omdat ik een Groenendaler, een soort langharige herdershond had, die de wacht hield. Het was met rechteen engerd, geen lekker beestje. Ik hoefde maar naar iemand te wijzen of hij stond al klaar om verscheurend toe te slaan. Zelfs Piet de Ruijter kwam het fabrieksgebouw liever niet binnen als het beest niet aan de ketting lag", merkt de voormalige bedrijfsleider op. ,,Na ons trouwen sliep ik ook in de fabriek'', voegt mevrouw Van Oostrum eraan toe.

"Echte boeven"
Zij werkte 28 jaar bij een zaak in luxe en huishoudelijke artikelen in Baarn. Regelmatig bezochten leden van het Koninklijk Huis de winkel. Mevrouw Van Oostrum schetst dat -toen nog koningin— Juliana vol belangstelling naar artikelen kon kijken. Het was betamelijk om haar te groeten met de woorden, .Goedendag, Majesteit" en ,,Tot ziens. Majesteit". Toch stond de koninklijke familie niet op grote afstand van de gewone bevolking. ,,Neem prinses Christina met haar echtgenoot Guillermo. De twee oudste kinderen waren echte boeven, die haalden de hele winkel overhoop! Ze hadden een Argentijns kindermeisje bij zich, maar die durfde er niets van te zeggen. Ondertussen haalden die twee doerakken bijvoorbeeld kopjes en schotels uit de stellingen. Tegen een 'gewone' vader of moeder zou ik gezegd hebben: ,,Héla, wilt u alstublieft uw kinderen in de gaten houden? Als ze iets kapot maken, moet u het wel betalen!" Tegenover een lid van het Koninklijk Huis gaat zoiets natuuriijk niet", verklaart mevrouw Van Oostrum een beetje spijtig.

Nu koninklijk
Inmiddels is de broodversierder uit Baarn niet meer in handen van de familie De Ruijter. Cees en Piet zijn reeds tientallen jaren geleden overieden. De zoon van Cees, Willem P. C. de Ruijter, verkocht het bedrijf in 1983 aan de Centrale Suiker Maatschappij (CSM). Het bedrijf heeft afstand gedaan van de eretitel Hofleverancier, die toen nog gebonden was aan een persoon, en kreeg in 1985 het predikaat "koninklijk". Dat gebeurde ter gelegenheid van het 125-jarig bestaan van de firma.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen