HET HEILSGEBEUREN

Titus 2:11 en 12

Heilsverschijning

Wie lid is van een vereniging is gebonden aan een reglement Aan de voorgeschreven regels dient men zich te houden. Dit op zich is niet iets aparts. Heel de samenleving laat iets van de gebondenheid zien. Een werknemer kan niet doen of laten wat hij zelf wil. Een werkgever is in zijn beleid aan normen gebonden. In het huiselijke leven gelden regels. Wanneer die er niet zijn, dan weten we wat de gevolgen zijn van zelfbepaling. Er dient een leven te zijn naar de wil van de Heere. De wet van ’s Heeren Koninkrijk geeft aan waaraan men zich moet houden en hoe er geleefd moet worden. De wet van de Heere wordt ook niet zo maar gelezen op zondag. Het heeft met traditie niets te maken. Nu wordt er nog al eens gewezen op de verschillen die er zijn in kerken of gemeenten. Als het gaat over de levensstijl dan is die in de ene kerk zeer nauw en bij de andere zeer ruim. Of zoals weieens gezegd wordt: daar mag je niets en daar mag je veel. Daar mag je op zondag dit niet en daar wel. Daar mag je zo gekleed zijn en daar niet. Het is erg dat er verschil is in levensopvatting en levensstijl. Bijzonder in de gereformeerde gezindte. Nu moet deze hoofdgedachte steeds domineren. Niet wat de tijd toelaat of verandert is doorslaggevend. Maar wat Gods Woord aangeeft, want dat is boventijds. Het ‘gij anders’ dient in alles te blijken. Maar let wel. Om ’s Heeren wil. Uit liefde tot de Heere. De vreze des Heeren behoort in alles de toon aan te geven. De Heere heeft recht op een leven in Zijn vreze en de naaste kan wel laatdunkend en minachtend spreken, maar er zal niet gelasterd worden. Nu weten we in welk licht Paulus opwekt tot een leven naar de wil van de Heere. In vers 11 staat: want de zaligmakende genade is verschenen aan alle mensen. Welk een getuigenis is dit. Veelzeggend. Veelbevattend. Het accent valt op de genade van God. Dat wijst er op dat er genade is bij God. We worden stil gehouden bij en gewezen op het hart des Heeren en wat daaruit komt en wat dit doet. Op aarde onder mensen. In mensen zelfs. Onverdiend. Verzondigd. Enkel recht op de eeuwige toorn van God, zo moet beleden worden. Nu schrijft Paulus dat die genade des Heeren zaligmakend is. Heilaanbrengend. Het leven wordt verlost van het verderf en gekroond met goedertierenheid en barmhartigheden (Psalm 103: 4). De Heere geeft in Zijn onpeilbare liefde de beleving van wat in zondag 1 van de Catechismus beschreven staat. Welk een werkelijkheid. Een aanbiddenswaardig wonder. Mijn God U zal ik eeuwig loven omdat Gij het hebt gedaan. Dat is het loflied. Het danklied van al Gods kinderen. Daarin is men één. Men zal daarin eeuwig één zijn. Nu zegt Paulus: die zaligmakende genade Gods is verschenen.‘Verschenen’ is voor ons een Bijbelse uitdrukking. We komen het werkwoord ‘verschijnen’ tegen in de Heilige Schrift. Het wordt in verbinding gesteld met de komst van de Heere Jezus op aarde. Hoe rijk klinkt het loflied van Zacharias: Door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid onzes Gods met welke ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte om te verschijnen dengenen die gezeten zijn in duisternis en schaduw des doods (Lukas 1:79). Nu kan het woord ‘verschijnen’ vergeleken worden met het lichten van de zon. Zo komen we het in de Schrift tegen. Zoals de gang van de zon is vanaf het begin zo is het met de zaligmakende genade Gods. De eerste stralen van de Zon der gerechtigheid werden gezien door Israël en werkten heilbrengend en verlossend onder Israël. Maar nu voor alle volkeren. Waar men woont of wie men ook is. Mensen van allerlei slag, stand of rang. Rijk of arm. Jong of oud. Wat de Heilszon Jezus Christus doet is bekend. Gekend wordt Jezus Christus heilswoord: de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren is. In welk werelddeel men woont. Men kan er van spreken, men gaat ervoor leven en het sterven leidt tot eeuwig erven.

Heilsdaad

Wat Paulus verder schrijft daar is hij zelf bij betrokken. Hij spreekt in de meervoudsvorm. Wij. Persoonlijk weet hij van de verschijning van de zaligmakende genade Gods in het leven. Het is hem ook bekend dat die genade ook op Kreta werkt en leeft. Die genade doet veel in het leven. Paulus wijst er op. Die genade onderwijst, zo lezen we. De Statenvertalers hebben dit werkwoord geplaatst. Op zich niet verkeerd, maar het is jammer dat niet het werkwoord opvoeden is gebruikt. Want daar doelt het grondwoord op. Het opvoeden gaat verde dan het woord onderwijzen. Zeker mogen we goed onderwijs niet onderschatten. Maar het kan slechts gericht zijn op het denken. Het weten. Opvoeden gaat verder. Het is gericht op de vorming van de persoonlijkheid. Het werk in in de wil en zo komt het tot het doen van wat gevraagd wordt. Het opvoeden nu wat Paulus bedoelt mag niet los gezien worden van wat hij schreef in vers 11. Opvoeden is het resultaat van Gods reddende genade die verschenen is in de Persoon van Jezus Christus. En die werking des Heeren voedt op om te komen tot een negatieve en een positieve daad. Wat in het hart door de genade van de Heere gewerkt wordt, wordt gezien in het openbare leven. Gelijk het zaad uit de aarde opkomt om vrucht te geven. In die goddelijke opvoeding straalt uit de zorg, de liefde van de Heere. Want de tijd waarin men leeft is boos. Paulus heeft het over de tegenwoordige wereld (vs. 12). Die wereld is Paulus ook bekend. Hij staat er in. De macht, de kracht van de satan, is hem niet onbekend. Hij ziet en hoort wat de handlangers van de boze zeggen en doen. Ook in de gemeente. Het kan zo verleidend zijn. En wie zijn de gemeenteleden? Wie zijn de ambtsdragers? Maar nu is er de heilsgenade van de Heere. Welk een machtige werking gaat daarvan uit. Die genade leidt tot verzaken. Tot verloochenen van de goddeloosheid. Bij de goddeloosheid moeten we denken aan een levenspraktijk waarin de Heere niet wordt meegeteld. In het dagelijkse leven is het zo: We redden het wel. Wij maken de dienst uit. Wij bepalen alles zelf. Wij hebben ons verstand en komen tot handelen. Samenvattend: voor dit leven hebben we de Heere in geen enkel opzicht nodig. Laten we niet menen dat het teveel gezegd is. De rijke tekst: ‘Ken hem in al uw wegen’ kan prijken aan de wand, terwijl deze niet gegrift staat in ons verstand. Of alleen als het gaat over trieste, droeve levensomstandigheden. Of als het in het sociale leven gaat nijpen in de samenleving. Die houding kan niet ver van ons liggen. Zo kan er ook de hang zijn naar de wereldse begeerlijkheden. Het leven door. Geld. Status. Eer. Bezit. Genot Plezier. Wat kunnen de gesprekken ermee gevuld zijn. Het kan zelfs bovenaan staan in het leven Genade maakt het anders. De boventoon van ons leven wordt: Heere wat wilt Gij dat ik doen zal. Genade leert af. Genade leert aan. Paulus zegt dat er komt en gaat werken: matigheid, rechtvaardigheid en godzaligheid als levende werkelijkheden. Daar zit veel in en er straalt veel door uit. Wat niet vergaat. Wat blijvend is tot in het eeuwige leven. De zaligmakende genade Gods in Christus blijkt erin. Voor ons begerenswaardig? Is het gebed daarop gericht?Gaan we als ambtsdragers gemeenteleden daarin voor?Bemerken jongeren het aan ons? Bijzonder op de catechisatie? Het is een leven dat staat onder de tucht van Gods Woord. Matig leven in de samenleving. Het wordt door de Heere bepaald. Rechtvaardig voor de mensen en Godvrezend voor de Heere.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen