„Dirigenten smoren vaak in hun eigen vet''

Affiniteit met het eenvoudige geestelijke lied heeft hij niet. De christelijke koorwereld is hem onbekend. Uwe Gronostay, sinds 1988 artistiek leider van het Nederlands Kamerkoor (NKK), beweegt zich op een ander vlak. Of hij nu Bachs Matthäus Passion dirigeert of een wereldpremière van Mauricio Kagel, kwaliteit staat voorop. Echter, zelfs als de Berlijner een internationaal topensemble als het NKK leidt, moet hij na afloop constateren: „De perfecte uitvoering bestaat niet".