Ingeland

Er is een oud engels gezegde, daterend uit de financiëel-ekonomische geschiedenis, dat - in het nederlands vertaald - luidt: „kwaad geld verdrijft goed geld". Dit gezegde stamt uit de tijd dat er nog met gouden munten betaald werd. Minder nette figuren hadden de gewoonte om deze munten aan de kant wat af te slijpen, waardoor zij goud overhielden, dat dan weer verkocht werd, maar waardoor het gewicht van de munten steeds minder werd.

Het is te begrijpen dat mensen die nog echte, volledige munten hadden, deze liever niet uitgaven, waardoor de zogenaamde gesneden munten in omloop bleven en de gave munten aan de cirkulatie werden onttrokken. Hieraan moest uw ingeland denken, toen hij kennis nam van de verschillende methoden die door politieke partijen worden toegepast, nu er, na de aanstaande Tweede-Kamerverkiezingen, ook een geheel vernieuwde Eerste Kamer moet komen. De verschillende politieke partijen en hun achterbannen blijken weer voldoende materieel voorhanden te hebben voor een potje knikkeren of kegelen.

Het materieel bestaat dan wel uit mensen; iets wat naar de mening van uw ingeland maar al te dikwijls wordt vergeten.

In de nu al jaren op gang zijnde drang naar vernieuwing en verjonging blazen vele politieke partijen hun partijtje lustig mee. Bij de samenstelling van de kandidatenlijsten voor de Tweede Kamer speelt zich dat meestal af in de provincie, via provinciale afdelingen, of hoe men anders regionaal georganiseerd moge zijn, waardoor alle schermutselingen om op een verkiesbare plaats te komen, landelijk niet altijd zo op de voorgrond treden. Dit neemt echter niet weg dat er juist in de regio's nog al eens kandidaten grote teleurstellingen moeten inkasseren, omdat hun afdelingen vinden dat zij letterlijk een toontje lager moeten gaan zingen, zo zij al niet geheel van de groslijsten moeten verdwijnen.

Bij de kandidaatstelling voor de Eerste Kamer zijn het meestal de partijbesturen zelf, die hier de grootste inspraak hebben. Omdat het hier veelal politici betreft, die een landelijke bekendheid hebben, krijgen eventuele potentiële slachtoffers ook wat meer landelijke bekendheid.

Zo is recentelijk duidelijk aan het licht getreden dat het CDA hieraan ook dapper meedoet, ten gevolge waarvan een alom gewaardeerd en zeer bekwaam Eerste-Kamerlid, de oud-minister professor Doctor LA. Diepenhorst, te verstaan werd gegeven dat hij niet meer op de kandidatenlijst zal

worden geplaatst. De reden is, dat hij de 65-jarige leeftijd bijna heeft bereikt, en daarmee als een soort eenmalig fust op de vuilnisbelt wordt geworpen. Ongetwijfeld zullen er in de naaste toekomst nog wel meer van deze gevallen zich manifesteren.

Toch zal het ongetwijfeld leiden tot een verarming van de nationale politiek, wanneer bekwame figuren, zoals de heer Diepenhorst ongetwijfeld kan worden gekwalificeerd, ten gevolge van een algemene gedragslijn als het bereiken van de 65-jarige leeftijd, geacht worden niet meer mee te kunnen doen in het politieke gebeuren.

Wel heel schril tegen deze rigoureuze maatregel steekt af de poging van de heer Aantjes, gesteund door verschillende CDA-(lees AR) afdelingen, om deze figuur weer in de Tweede Kamer te krijgen. Zo zouden de letters CDA de betekenis kunnen krijgen: Cohtra.Diepenhorst.Aantjes.

Afgezien van het feit of de heer Aantjes aktief heeft gewerkt binnen de germaanse S.S., of dat hij slechts passief het uniform heeft gedragen, ofom het met zijn eigen woorden te zeggen - dat hij niet fout is geweest, doch hij in zijn jonge jaren een fout heeft gemaakt, zal het bij velen toch wel overkomen als een onverteerbare zaak dat deze man de gelegenheid wordt gegeven onbelemmerd namens het CDA op verkiezingstoemee te gaan. Hierdoor wordt hem de gelegenheid geboden om een 28.000 voorkeurstemmen op zich te verenigen, die het hem mogelijk zullen maken zijn rentree in het parlement te maken.

Wijlen de heer Tilanus, de oud-CHU-leider, zou ongetwijfeld, wanneer hij dit mocht beleven, de kreet slaken: „moet dat nu zo in de nederlandse politiek? "

Inderdaad vraagt ook uw ingeland zich af of een dergelijke politieke manoeuvre nu wel verantwoord is. Het zou wel eens een averechtse uitwerking kunnen hebben op vele CDA-kiezers, die toch al voldoende moeite hebben om zich achter het geheel vernieuwde beleid van deze partij te plaatsen, met als gevolg dat vele stemmen wellicht terechtkomen bij partijen, die het christelijk principe niet eens meer in hun naam opnemen. Op deze wijze zou de heer Aantjes de Christelijke politiek in Nederland een dubbel slechte dienst bewijzen. Men kan ook zeggen dat, in plaats van „kwaad geld dat het goede uitdrijft", bij het CDA opgeld doet: „kwade personen verdrijven goede personen".

Uw d.w. Ingeland.

Inmiddels heeft de heer Aantjes zichzelf „Redaktie". teruggetrokken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen