Opgemerkt

Week van het Leven

Met interesse zag ik uit naar het overleg van het ministerie van VWS (RD 30-11) met als thema ”Zwangerschap en geboorte”. CDA-minister De Jonge en CU-staatssecretaris Blokhuis vertegenwoordigden het kabinet. Het debat spitste zich toe op de toekomstige keuzehulpgesprekken bij ongewenste zwangerschap.

Ik moest concluderen dat hier sprake was van een ware slangenkuil. Hoe de christen-politicus Blokhuis zich ook tot het uiterste (wat mij betreft veel te ver) inspande om links en liberaal erbij te houden, het is wel duidelijk dat hij voor een onmogelijke taak staat. Goed beschouwd begrijp ik onder meer GL, D66 en de VVD ook wel, als zij vinden dat een voluit prolife-instantie als Siriz onmogelijk „objectieve keuzehulp” kan bieden. Siriz wordt dus òf monddood gemaakt en ontvangt subsidie, òf blijft staan vóór het leven en krijgt geen subsidie meer. Dan zeg ik: prachtig! Dan collecteren wij of spreken wij als reformatorische kerken onze diaconale reserves vrijmoedig aan.

Het verbaasde me dat de christelijke woordvoerders niet veel verder kwamen dan wat algemene opmerkingen. En dat nog wel in de Week van het Leven. Geen woord over de gruwelijke abortuspraktijk (wereldwijd 56 miljoen abortussen per jaar). Geen stem dus voor de allerkleinsten die een afschuwelijke dood in de moederschoot moeten sterven. Daarom adviseer ik hen die in het parlement kunnen en moeten opkomen voor het ongeboren leven om naar het zeer indrukwekkende levensverhaal van Gianna Jessen te kijken. Aan het eind van de documentaire doet zij een indringende oproep aan christen-politici om (in de politieke arena) zich desnoods gehaat te maken bij hun staan vóór het leven!

Jan Vermeer

Veenendaal

Mars voor het Leven

In het RD (04-12) stond een bewogen oproep van SGP-senator Peter Schalk om deel te nemen aan de Mars voor het Leven. Ik sluit me daarbij van harte aan. Graag voeg ik daar het volgende aan toe. Op 11 november was het 100 jaar geleden dat de socialistische voorman Troelstra een revolutie wilde ontketenen. Hij riep de arbeiders op de macht te grijpen en het Koninklijk Huis te verdrijven. Op 18 november vond op het Malieveld in Den Haag echter een grote tegendemonstratie plaats, waarbij duizenden hun steun betuigden aan het Oranjehuis. Kort daarop preekte ds. G. H. Kersten over Psalm 60:6: „Maar nu hebt Gij degenen die U vrezen een banier gegeven, om die op te werpen vanwege de waarheid. Sela.”

We zijn inmiddels een eeuw verder. Er stroomt nu bloed van ongeboren kinderen die worden gesmoord in de moederschoot. Is het niet de hoogste tijd om openlijk een stem te geven aan deze stemmelozen? Wat zou het groot zijn als velen de weg naar de binnenkamer vinden met deze bloedschuld. En verder? Laten we doen wat die duizenden deden, nu 100 jaar geleden. Laten we aanstaande zaterdag naar datzelfde Malieveld gaan. Niet om te juichen, maar om te treuren. Niet om luidkeels te protesteren, maar om op waardige wijze mee te lopen in de stille tocht voor het leven. En dat met de bede van Psalm 74:19 in het hart.

Ds. C. Sonnevelt

Alblasserdam

Ouderdom aardlagen

De lezing van de creationist Paul Garner, waarvan Gert-Jan van Heugten verslag deed (RD 26-11), bevat veel onwaarheden. Volgens hem zijn de continenten bedekt met 1500 tot 2000 meter aan sedimentair, fossielhoudend gesteente. De sedimentpakketten op continenten zijn echter vrijwel altijd een veelvoud van de getallen die hij noemt. Tien, vijftien of meer kilometer aan sedimentair, fossielhoudend gesteente is heel normaal.

Garner maakt een karikatuur van de geologie door te stellen dat geologen alleen maar uitgaan van korte episoden waarin sedimenten worden afgezet, gevolgd door lange perioden van erosie, zogenaamde tijdhiaten. In sedimentaire bekkens met langdurige perioden van afzetting zijn de tijdhiaten veel kleiner dan de perioden van afzetting. Deze tijdhiaten kunnen door erosieverschijnselen aangetoond worden, maar bijvoorbeeld ook door ontbrekende gidsfossielen. Hierbij is geen sprake van cirkelredeneringen in de geologische wetenschap.

Hij beweert dat er weinig sporen van bijvoorbeeld gravende dieren in aardlagen te vinden zijn. Dit komt in de huidige en fossiele zeebodems echter zó veel voor, dat er zelfs een deelgebied van de paleontologie is ontstaan die daar speciaal studie van maakt.

Garner is overigens geen geoloog, zoals beweerd wordt, maar hij heeft alleen een bachelor degree (honours) in de milieuwetenschappen met een specialisatie geologie en biologie. Zijn lezing gaat mank aan harde feitenkennis. Alle in het verslag genoemde argumenten blijken niet te kloppen; die leveren dus geen bewijs voor een jonge aarde. Er is daarentegen voldoende bewijs in de geologie voor een heel oude aarde. Dat maakt God als Schepper alleen maar groter en ons mensen alleen maar kleiner.

Dr. Pieter A. M. Gaemers

Winterswijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen