WAAROM ZIJN ER ZOVEEL JODEN VERMOORD ?

Er zijn in de tweede wereldoorloig ongeveer 6 miljoen Joden vermoord. Zes miljoen... dat is bijna net zoveel als de helft van alle Nederlanders. En waarom? Waarom werden al die mensen onschuldig vermoord? Wat hadden ze gedaan?

Je weet misschien wel dat in 1948 de staat Israël werd uitgeroepen. Voor die tijd woonden er maar weinig Joden in Palestina. De meesten woonden in allerlei landen, overal op de wereld. Ze bleven echter Joden, in welk land ze ook woonden.

Als ze in Nederland woonden, werden ze niet gewoon

Nederlander, zoals ieder ander, nee, ondanks dat ze Nederlander werden, bleven ze Jood. Ze bleven anders dan „gewone" Nederlanders.

Ze bleven hun eigen godsdienst houden. Dat koai je merken aan het vieren van de sabbath op zaterdag, het vieren van het Pascha en de besnijdenis. Daarnaast kon je ze ook herkennen aan hun uiterlijk: hun gebogen neus, hun donkere haar en hun kleding. Daar kwam nog bij dat er verschillende christenen waren die de Joden verweten dat hun voorvaderen de Heere Jezus gedood hadden. Die hadden immers gezegd: „Zijn bloed kome over ons en onze kinderen".

De Joden vormden dus een aparte groep, niet alleen in Nederland, maar ook in vele andere landen. In sommige landen mochten ze alleen maar in bepaalde steden en buurten wonen. Dikwijls mochten ze bepaalde beroepen niet uitoefenen. En dan bleef er altijd nog het gevaar dat ze ergens de schuld van kregen. Als het slecht ging met een land of een stad, als er hongersnood of armoede kwam of een besmettelijke ziekte, dan kregen de Joden daar soms: de schuld van. Als één Jood iets verkeerds gedaan had, werden soms alle Joden daarvoor gestraft. „Zie je wel. Joden zijn nu eenmaal niet te vertrouwen", werd er dan gezegd. En dan werden ze weer eens mishandeld, weggejaagd of gedood.

Veel gevluchte Joden kwamen in Nederland. Hier konden ze meestal wonen waar ze wilden, ze waren vrij om het beroep uit te oefenen dat ze wilden en ze werden niet bedreigd of verjaagd. Natuurlijk waren er in ons land wel mensen die de Joden zo anders vonden en daarom dachten dat ze ook wel slecht zouden zijn. Sommige kinderen mochten daarom geen joodse vriendjes en vriendinnetjes hebben. Soms werden Joden uitgescholden of geplaagd, maar dat was allemaal niet zo erg vergeleken met wat ze in sommige andere landen moesten meemaken.

In Duitsland was in 1933 Adolf Hitler aan de macht gekomen. Hij en zijn volgelingen (de nazi's) hadden een geweldige hekel aan de Joden. Ze vonden dat de mensen uit Midden en Noord-Europa veel beter waren dan de andere mensenrassen. Ze noemden

dat het germaanse ras. Daar hoorden in de eerste plaats de Duitsers zelf bij, maar oo'k Nederlanders, Denen, Noren en Zweden. Dat ras moest de baas worden over de hele wereld. De andere rassen waren allemaal slecht en het slechts waren de Joden. Die moesten uitgeroeid worden.

Op allerlei manieren gingen ze in Duitsland toen de Joden vervolgen. Je mocht niet meer in joodse winkels kopen, naar een joodse kapper gaan, met een joodse chauffeur meerijden, want Joden waren slechts. Ook werd het praatje rondgestrooid dat alle Joden misdadigers waren. Zo probeerden Hitier en zijn volgelingen de Duitsers bang te maken voor de Joden.

Iedere keer als één Jood iets slechts gedaan had, werden alle Joden daarvoor gestraft.

Zo gebeurde het eens dat een joodse jongeman een moordaanslag pleegde op een duitse diplomaat in Parijs. Daar werden alle Joden verschrikkelijk voor gestraft. Duizenden joodse winkels werden geplunderd, synagogen werden in brand gestoken en in veel huizen werd alles kort en klein geslagen. Mannen, vrouwen en zelfs kinderen werden geslagen, getrapt en velen werden in koncentratiekampen gestopt of gedood.

Veel Joden probeerden uit Duitsland te vluchten. Ze kwamen ook in Nederland aan. Meestal zonder geld en zonder werk. Ze hadden het hier moeilijk, maar ze konden tenminste leven zonder elke dag weer bang behoeven te zijn.

Tot mei 1940...

Toen vielen de Duitsers ons land binnen. Ook hier begonnen de Duitsers de Joden te vervolgen. In de loop van 1941 begonnen de wegvoeringen naar de kampen. En in die kampen...

Zes miljoen Joden lieten het leven in de tweede wereldoorlog. Alleen omdat ze Jood waren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen