Abels Adventsoffer

Adam, Eva, Kaïn en Abel leven samen onder het adventsevangelie. Adam en Eva hebben het rechtstreeks door Goddelijke openbaring ontvangen; Kaïn en Abel zijn er onder opgevoed. Zij kennen de goddelijke verkondiging dat Hijzelf de verlossing van de mens ter hand neemt.
Het is echter niet de vraag of wij onder het evangelie leven maar of we weten wat het is om er uit te leven. En dan ook nog zó dat God ten volle tot zijn eer komt.
Abel is daarvan een volwaardig getuige. Hij is de eerste na Adam bij wie het goddelijk adventsevangelie ten volle tot gelding komt. Hij is mee daardoor rijp om te sterven. De dood kan hem slechts de kroon op zijn geloof brengen. Het adventsevangelie maakt ruimte ook in de dood, waar het anders alleen maar duister is.
Abel is moeder Eva in zijn geloof vooruit. Hij is dieper ingeleid dan zij. Zijn geloof beheerste het hele leven van Abel.
Eva had ook geloof. Maar het was niet volkomen zuiver. Geen wonder dat zij dan ook mistast en misslaat. Zij spreekt eigenlijk voor haar beurt.
Wanneer Kaïn geboren wordt jubelt zij: Ik heb met de hulp des Heeren een man gekregen. Deze moeder-blijdschap is afgestemd op de adventsbelofte, dat God een zaad der verlossing schenken zal. Eva's geloof leeft echter bij eigen getrokken conclusies. Geen wonder dat zij fout is!
Zij gelooft alleen maar op de korte baan. Hele hoofdstukken slaat ze over. Als ze haar krachtige eerstgeborene ziet verwacht ze het van de kracht van haar kind. Haar geloof is „vleselijk" getint. Zij heeft zich niet voldoende door de Heere Zelf laten onderwijzen. Zo'n haastig geloof maakt slag op slag fouten. Als Abel geboren wordt en deze blijkbaar nietig is en weinig verwachting geeft maakt ze al weer een haastige conclusie: „Abel" noemt ze hem, d.i. ijdelheid. Ze slaat dus nu radicaal in een ander uiterste over. Geen wonder, een weinig gefundeerd geloof valt van het ene uiterste in het andere. Het haspelt zelf maar wat met Gods zaken om.
Eva had zich al eerder verkeken toen zij de vrucht van de verboden boom taxeerde; nu doet zij het ten aanzien van de vrucht van haar schoot.
Zij dacht dat de paradijspoort met „kracht" weer geopend zou worden. Daarom verziet zij zich op de kracht van Kaïn en de zwakheid van Abel beide.
Neen, moeder Eva is geen moeder in Israël. In het adventsevangelie geloven zo , dat ze er uit leeft moet zij nog leren.
Zij luistert teveel naar andere stemmen dan de stem des Heeren alleen.
Zij heeft in dit opzicht vele kinderen.
Er is veel onzuiver geloof.

Abels geloof is ook een ander dan dat van Kaïn. Dat is zo maar niet te zien. Hoewel deze eerste kinderen van het eerste mensenpaar een gevallen vader hadden was het toch een godvrezende vader. Hij voedde zijn kinderen op in de vreze en de vermaning des Heeren. Als zij zelfstandig geworden zijn en vader Adam niet meer voor hen offert, vinden we beide kinderen bij het altaar. De opvoeding droeg vrucht. Ja zij is zelfs bijzonder door de Heere gezegend, want Abel bracht een offer des geloofs. God zelf zegt dat het een meerdere offerande was dan die van Kaïn.
Dat meerdere moge dan al niet te zien geweest zijn toen zij beiden bij het altaar stonden, het is achteraf voor ons bij het licht van de openbaring Gods duidelijk zichtbaar.
Lees ik Gen. 4 goed, dan heb ik sterk de indruk dat Kaïn, als de oudste, ook voor zijn broer had willen offeren. Hij vertegenwoordigde de nieuwe familie voor Gods aangezicht. Hij als de krachtige, zal de leiding nemen. Maar Abel kan zich niet vinden in de manier van Kaïns offer. Hij offert „ook". Het is hem niet genoeg als er maar een offer gebracht is. Hij begint de diepe zin van het persoonlijk offer te verstaan.
Daarom doet hij het ook anders. Koos Kaïn de eerste de beste vruchten van het land. Abel kiest het eerstgeborene van de kudde en van het vette.
Daarbij kiest hij een bloedig offer en komt daarmede precies in de lijn van de latere inzetting des Heeren omtrent de offeranden.
Abel strekt zich in Adventsverwachting uit naar het offer des Heeren.
Zijn ganse ziel gaat uit naar de door de Heere zelf beloofde herstelling. Kaïn geeft in zijn optreden blijk van de gedachte dat hy doet alsof er eigenlijk niets ligt tussen God en de mens. Hij zal zijn „gave" offeren en heeft daarmede aan zijn schuldige plicht voldaan. Wat wil de Heere nog meer?
Kaïn heeft zijn leven geplooid en geschikt tot het aan God ook zijn deel geven. Zijn offer wordt eigenlijk neergelegd voor de onbekende God. In zijn hart is geen liefde er is hoogstens vrees. Het is geen zoeken van de omgang met de Heere buiten het paradijs. By Kaïn is er het zoeken van de zelfvoldoening in zijn offer. God heeft zijn deel.... Hij kan zijn gang gaan; Kaïn gaf zijn deel.... hij kan ook zijn gang gaan. Kaïn zoekt niet uit de belofte, uit het nieuwe verbond der genade te leven. Hij is alleen maar godsdienstig, niet godvrezend. Hij is geen priester; daarom kan hij ook moordenaar worden. De moordenaar uit de „kerk". En die is gevaarlijk, want die slaat een bloedeigen broeder dood, alleen omdat hij God waarachtig vreest. Is het wonder dat de „vromen" Christus aan het kruis geslagen hebben?
Deze vorm-vrome haat begeleidt de levende adventsverwachting op al haar schreden. En immer weer moet de ware adventsverwachting zich van deze schijn, die haar wil overwoekeren losmaken. Deze strijd raakt zelfs het eigen hart.
Is het een sterke anti-datering wanneer ik zeg dat Abel bij zijn altaar de „drie stukken" beleefde?
Hij wist van ellende en beleed bij zijn altaar dat hij alleen van ontferming kon leven. Hijzelf is „Abel", ijdelheid, en hij erkent het.
Maar zijn hoop is ook op den Heere. Zijn offer is een belijdenis dat hij gelooft in herstel. Niet zijn offer, maar het offer is de grond der nieuwe gemeenschap uit welke Abel van harte begeert te leven.
En wanneer Abel de eerstgeborenen zijner kudde op het altaar schikt, beoefent hij de dankbaarheid die erkent: Heere U komt alles" alleen toe.
Hier klopt buiten het paradijs een nieuw leven.
Ja, Abel heeft „een ander leven leren kennen".
Hij zegt „Amen" op Gods adventsweg.
Uit Gods verbondsgeheimen begeert Abel te leven.
En ze zijn hem geopenbaard.
Hij heeft getuigenis bekomen dat hij „rechtvaardig" was.
Twee mensen zitten onder het adventsevangelie. De een was een Abel, de ander een Kaïn. Er is in al de eeuwen weinig veranderd.
Wie zijt gij ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen