Ten geleide

Waarom een Historisch Tijdschrift GKN?
De voorzitter van de commissie Herdenkingen 1834-1886-1892 had stellig een punt toen hij opmerkte dat er waarschijnlijk zo veel energie zou gaan zitten in het Samen op Weg-proces, dat er weinig tijd over zou blijven om de geschiedenis van de Gereformeerde Kerken in Nederland te bestuderen en dat het daarom goed was dat er nu - hij schreef in 1983 - een bestandsopname zou worden gemaakt van wat deze kerken hadden betekend voor de huidige generaties en hun voorouders, tot over de grenzen van Nederland.' Het is een oude waarheid: geschiedenis 'maken' verdraagt zich slecht met geschiedenis 'schrijven'.

Toch laat de historie zich niet wegdringen, juist nu SoW als het ware voor de deur staat, merkt men dat. De jongste generatie wil weten waar die merkwaardige 'gereformeerden' nu voor stonden, de ouderen willen stof hebben om na te denken over wat zij hebben meegemaakt en wat dit alles betekende en nog betekent - voor de toekomst. De goede ontvangst van het boek van Agnes Amelink, De gereformeerden, en het grote succes van een titel als De eeuw van mijn vader van Geert Mak - al had het natuurlijk De eeuw van mijn moeder moeten zijn - , geven aan dat er werkelijk belangstelling bestaat. Bovendien, anderen buiten de directe kring, of het nu romanciers, wetenschappers of journalisten zijn, "bemoeien" zich natuurlijk wel stevig met ons, de gereformeerden uit de Gereformeerden Kerken in Nederland (GKN), voor wie men zelfs de kwalificatie "modern-gereformeerd" heeft bedacht. Waarom zouden wij - archiefmensen en historisch geïnteresseerden uit de kring van de GKN - dan niet meepraten.'

Wie zijn wij?
Het idee een historisch tijdschrift op te richten leefde al wat langer, het kreeg vastere vorm toen de initiatiefnemers aan het vriendenboek voor Kees de Kruijter (1941) - die in 2001 afscheid nam als actuarius van de GKN - door hem waren genodigd voor een gezelhge middag. Allen zijn als functionaris - in de archiefzorg, de bibliotheekdienst, in de collegezaal - én als schrijver betrokken bij het historische ambacht. Jaap van Gelderen (1943) in Kampen aan de ThUK; Dick Kaajan (1949) in Den Haag bij het Nationaal Archief; Arjan van't Riet (1958) en Frans Rozemond (1965) in Utrecht bij het Landelijk Dienstencentrum.
Met nadruk moet worden gesteld dat het hier gaat om een particulier initiatief, ook in financieel opzicht. De 'professionele' achtergrond van de redactieleden kan helpen het terrein te overzien. Het stimuleert in ieder geval het besef van een zekere noodzaak om te komen tot een 'verenigingspunt'. Het gaat om het scheppen van geheugenruimte binnen de Gereformeerde Kerken in Nederland.

Wij gaan met vrijmoedigheid van start, maar toch ook op bescheiden voet. Er is zoveel te vertellen en naar voren te halen. Uitbouw naar alle kanten - in rubrieken, in de kring van medewerkers - is mogelijk. Maar dan moet dit initiatief wel een kans krijgen. Vandaar de oproep: neem een proefnummer of liever, neem een abonnement.

En, zegt het voort....

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen