Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

OP DE WACHTTOREN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

OP DE WACHTTOREN

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Kerk en zondag.

De zondag is wel genoemd één van de twee paradijs-rozen, die zijn overgebleven ondanks de zondeval. Niet alleen het huwelijk, maar ook de zondag was er reeds vóór de val. Terecht is dan ook de opmerking, dat het sabbatsgebod wortelt in de scheppingsordinantie Gods. O zeker, na de zondeval kreeg de sabbat ook een ceremoniële betekenis. Dit neemt echter niet weg, dat de morele betekenis is gebleven. In onze catechismus wordt zij zelfs genoemd „een voorsmaak van de eeuwige sabbat”. Wij lezen daar over de kerkedienst, de scholen en het predikambt, over het naarstig opgaan tot de gemeente Gods om Gods Woord te horen, om de Heere door Zijn Geest in ons te laten werken, „en alzo de eeuwige sabbat in dit leven aanvange”.

Wat men onder dit laatste verstaat in onze dagen, is niet minder dan ernstig te noemen. Symptomatisch is daarom wat op één van de classisvergaderingen naar voren kwam. De opmerking werd gemaakt, dat in artikelen van de kerkelijke pers twijfel wordt gewekt aan de bijbelse grond voor de traditionele functionering van de wet des Heeren, en van het vierde gebod in het bijzonder, in de nieuwtestamentische gemeente. De classis werd verzocht uit te spreken, dat de wet der tien geboden als regel der dankbaarheid, blijvend dient te worden onderhouden, en dat het vierde gebod daarop geen uitzondering vormt.

Wij willen waardering hebben voor dit verzoek, waaruit blijkt dat men wakende wil zijn voor de onderhouding van hel sabbatsgebod. Deze waardering richt zich ook tot de Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en Zondagsheiliging.

Deze vereniging zond namelijk het volgende schrijven aan de Commissie voor de interkerkelijke manifestatie te Enschede:


De leer van Bileam aanvaard.


Prof. G. Wisse heeft in één van zijn werken n.a.v. Openb. 17 er de aandacht op gevestigd, hoe werelddienst en een religieuze houding menigmaal in valse bond voorkomen (In ”De drie beesten”, pag. 61 e.v.). Een verzinnelijkte beschaving en een verbasterde kerk sluiten menigmaal een compromis, welke onherroepelijk de ondergang van de laatste in zich besluit. Satan opereert vanuit de afgrond en is in zijn aanslagen op de kerk van Christus steeds zeer principieel en consequent. Kan hij in zijn toeleg om die kerk te liquideren niet slagen, dan zal hij trachten de geblankette zondedienst ingang te doen vinden om op deze wijze haar in te schakelen voor zijn geraffineerde doeleinden. Een tot dusver zeer doeltreffend gebleken en ongewijzigd toegepaste methode, die ook hedentendage niet zonder uitwerking is.

Ongetwijfeld zult u de waarheid van het vorenstaande onderschrijven en de levensgrote gevaren, welke de kerk des Heeren bedreigen, onder ogen durven zin. Of u de hierboven gesignaleerde gevaren echter voldoende hebt onderkend, wagen wij te betwijfelen. Wij vinden hiertoe enige grond in het schrijven dat u - blijkens een bericht in het „Hengelo’s Dagblad” van 2 maart j.l. - als organisatoren van een Interkerkelijke Manifestatie aan een groot aantal jongeren hebt gericht, en waaruit wij het volgende citeren:

Jongeren van vier kerkgenootschappen nemen het niet langer. Zij zijn het namelijk niet meer eens met de plaats, die de kerk inneemt in onze moderne maatschappij. De starheid der kerk heeft hen doen beseffen dat, wil de kerk voor hen en anderen een toekomst hebben, zij moeten vechten voor een andere kerk, op een andere plaats, die op een eigentijdse wijze de jonge christenen tot een hulp kan zijn om iets van de christelijke beginselen gestalte te doen geven”.

Vandaar dat u zich geroepen hebt gezien een Interkerkelijke Manifestatie te organiseren, welke op 21, 22 en 23 april zal worden gehouden in de Apostel Thomaskerk te Enschede en waaraan jongeren van de rooms-katholieke, hervormde, gereformeerde en vrij evangelische gemeente hopen deel te nemen. Met gemengde gevoelens namen wij echter kennis van het feit, dat het programma niet bijzonder op het karakter van de zondag is afgestemd. Afgezien van de omstandigheid, dat aan de vooravond van de rustdag een beat-bal wordt georganiseerd, staat er zondagsmiddags een dixy-tea-beat en mode-show, benevens een uitvoering door de Sonority Minstrels op het programma, terwijl des zondagsavonds na een gospeldienst een cabaretvoorstelling zal worden gehouden. Onder de medewerkers lazen wij de illustere namen van Simon Vinkenoog, Simon Vestdijk, G. K. van het Reve en de radio-pastor Ds. A. Klamer, alles gecompleteerd door een beat-band.

O.i. dreigt door de verwezenlijking van genoemde manifestatie de Schriftuurlijke beleving van de rustdag, zoals deze vanuit reformatorisch gezichtspunt is belicht endoor vroegere generaties werd beleden, wel zeer in het gedrang gekomen. U zult het ons niet euvel duiden wanneer wij hier toch een critische kanttekening plaatsen en de motivering van uw Manifestatie nader trachten te ontleden. Dat u door middel v a n moderne aktiviteiten een positieve bewustwording wilt bewerkstelligen onder de jonge mensen is een uitlating welke ons, als een staaltje van moderne wijsbegeerte, weinig houvast biedt Uw volgend programmapunt spreekt ons echter meer aan: De kerk voor de jonge mensen opnieuw in deze maatschappij brengen! Wij vragen in dit verb and ons echter af: Toch niet op een andere wijze en met een ander program dan Christus en Diens wegbereider Johannes? De inhoud van hun prediking wordt in de bijbelse tekst beknopt samengevat in de bewoordingen: Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen! Op deze wijze zijn Christus en Zijn kerk in de maatschappij getreden en heeft het christendom over het heidendom getriomfeerd. Vindt u met ons het gevaar niet denkbeeldig dat bij een„aangepaste boodschap” van een modern gestroomlijnde kerk christen- en heidendom weer van plaats gaan wisselen, maar dan in omgekeerde volgorde?

U stelt dat de kerk niet moet verstarren in religieuze afzondering. Afgezien van de door ons voorgeslacht gehuldigde en bij monde v a n Groen van Prinsterer uitgesproken mening dat in ons isolement onze kracht ligt, willen wij u gaarne inschikken, dat de kerk een zoutend zout moet zijn in de samenleving. De vrees is echter niet ongegrond dat de kerk niet waarlijk kan functioneren in de samenleving omdat door operatief ingrijpen van de moderne theologie het Woord Gods van zijn vitale delen is beroofd om zodoende een vergelijk te kunnen treffen met de wereld der zonde. De bestraffing van degenen, die de leer Bileams houden, krijgt in dit opzicht ook hedentendage wel schrijnende aktualiteit. Bileam, die leerde de kinderen Israëls een aanstoot voor te werpen opdat zij afgodenoffer zouden eten en hoereren! (Openb. 2: 14). Gezien de samenstelling van uw programma kunnen wij dan ook uw zienswijze niet delen, dat op deze wijze intensiever gebruik gemaakt wordt van de kostbare kerkgebouwen, zoals u beweert. Nooit is er een intensiever gebruik gemaakt van de kerkgebouwen dan intijden van geestelijke voorspoed, wanneer de kerken de scharen van heilbegerigen nauwelijks konden bevatten. Of is ons huidig christendom evenals Laodicea nogal geestelijk verzadigd? Nooit is er een intensiever gebruik gemaakt van de kerkgebouwen dan in tijden van nationale rampspoed, wanneer de nood der tij den de kerk maakte tot een huis des gebeds. Christus’ verwijt moge ons ook nog in de oren klinken toen Hij het de (ver)leiders van het volk voorhield:„Maak niet het huis Mijns Vaders tot een huis van koophandel!”

Dit klemt te meer waar hier inzonderheid een gebod tot heiliging van de rustdag in het geding is, een gebod dat in de schepping ligt verankerd en indeeeuwige Zedenwet is ondergebracht. Zeker, er is momenteel een streven merkbaar om dit gebod van de eerste tafel naar de tweede tafel der Wet te verschuiventeneinde de dag, welke tot Gods eer en dienst is gegeven, aante wenden in dienst van de mens. Wij zien hiervan ook in uw Interkerkelijke Manifestatie een kenmerkend symptoom.

O.i. is het gehalte van uw programma van dien aard, dat de zondag bij realisering hiervan meer wordt ontheiligd dan geheiligd. U hebt uw doelstelling scherp en zonder omwegen geformuleerd, wij hebben eveneens getracht dit te doen.

Zie hier het schrijven van het bestuur der Ned. Ver. tot bevordering van de Zondagsrust en Zondagsheiliging. Een waardig schrijven om ernstig over na te denken. Genoemde vereniging, die ten opzichte van de zondag ook in beoefening wil brengen„bewaar het pand”, verdient daarom ons aller steun.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 mei 1967

Bewaar het pand | 4 Pagina's

OP DE WACHTTOREN

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 mei 1967

Bewaar het pand | 4 Pagina's