Jouw vragen

Wat fijn dat er in Terdege zo 'n rubriek is waar je je hart even kunt luchten. Ik benjolanda, 19 jaar en straks begint de belijdeniscatechisatie. Mijn vraag is: Hoe weet ik wanneer ik belijdenis kan doen ??? Ook al ben ik met het Woord bezig, het is zo vaak moeilijk. Je krijgt zoveel tegenslagen en dan je hoofd naar boven te richten valt vaak niet mee. Ik denk dat dit een vraag is waar veel jongeren mee zitten. Ik "wens jullie Gods Zegen met de vaak moeilijke onderwerpen en ik weet dat de vragenrubriek veel gelezen wordt.

Wanneer kun je belijdenis doen? Als je je oor te luisteren legt kun je daarop twee heel tegengestelde antwoorden horen. Sommigen zeggen dat je bekeerd moet zijn. Belijdenis doen is eigenlijk hetzelfde als zeggen: „Ik ben bekeerd." Anderen zeggen dat je niet bekeerd hoeft te zijn voor belijdenis. Het is niets anders dan zeggen dat je wilt gaan in het paadje van je ouders en grootouders, dat je je wilt houden aan de regels van de kerk en dat je belooft trouw naar de kerk te komen. Geen van beide mogelijkheden is de juiste. In de Bijbel vinden we een voorbeeld van belijdenis. In Hand. 8 zien we de moorman die vraagt om gedoopt te worden. Filippus zegt hem dat dat mogelijk is indien hij gelooft. Daarop antwoordt hij dat hij gelooft datjezus de Zoon van God is. Het gaat veel te goed met de vragenrubriek. Jullie brieven blijven binnenstromen. We hebben genoeg schrijfstof voor vele maanden. Daarom het verzoek voorlopig geen vragen meer in te sturen. Heb je een vraag ingestuurd en zit je dringend om antwoord verlegen? Stuur dan een briefje met je naam en adres en de vraag die je gesteld hebt. Dan krijg je indien mogelijk persoonlijk antwoord. In Terdege zullen we je naam in ieder geval niet noemen als je dat niet wilt. De moorman belijdt hier de Zaligmaker. Hij doet dat niet op zo'n manier dat het hem helemaal niet raakt. Neen, hij is er van ganser harte bij betrokken. Hij kan en wil buiten deze Zaligmaker niet meer leven. Hij voelt dat hij Hem nodig heeft om getroost te leven en eenmaal zalig te sterven. Er is in zijn hart wel iets veranderd. We lezen dat hij zijn weg met blijdschap naar huis reisde.

Dan maar niet?
Ik denk dat dit een goed voorbeeld van belijdenis doen is. De Heere gruwt van belijdenis zonder hart. „Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich ver van Mij" (Jes. 29:13). Geloof in het hart en belijdenis met de mond dienen samen te gaan (Rom. 10:9-10). Misschien dat je nu zegt: „Als ik echt geloof moet hebben om belijdenis te doen, doe ik het maar niet. Ik heb geen geloof dus daarmee uit." Dan zou ik je willen vragen of je wèl zonder de Heere verkering kunt hebben, kunt trouwen, kunt laten dopen. Het huwelijksformuler gaat uit van een godvrezende man en vrouw. Een kind laten dopen is in feite onder andere ook opnieuw belijdenis doen. Ik zou je ook willen vragen of je dan wel het recht hebt om zonder je Schepper voort te leven? Heb je het recht om Hem niet iedere dag opnieuw te erkennen voor al het goede dat Hij geeft? Nog een stapje verder; heb je het recht om je doop niet zelf persoonlijk te onderschrijven? Als je geen belijdenis doet, zeg je daarmee eigenlijk dat je ouders je beter niet hadden kunnen laten dopen!... Je kon toen je nog maar net geboren was, zelf geen "ja" zeggen. Daarom hebben je ouders dat voor jou gedaan. Wil je dat dan niet voor je eigen rekening nemen?

Doopformulier
Wat zeg je dan als je je doop voor je eigen rekening neemt? Lees het formulier eens ernstig. Je belijdt dat je in zonde ontvangen en geboren bent, dat je aan allerhande ellende onderworpen bent, dat je zelfs de verdoemenis verdiend hebt... Je belijdt ook dat je in Christus geheiligd bent... Lees het formulier van de volwassendoop eens aandachtig. En bedenk dan dat dat formulier oorspronkelijk geschreven is om als belijdenisformulier te dienen!... Ik hoop dat je aanvoelt dat je nooit zonder de vreze van Gods Naam belijdenis kunt doen. Je moet iets gevoelen van je grote ellende zonder God. Je moet iets weten van de heerlijkheid van Christus als Zaligmaker van zondaren. Je moet een hartelijk verlangen hebben om voor de Heere te leven. Ik hoop dat je evenzeer aanvoelt dat je niet niet belijdenis kunt doen. De Heere heeft er recht op dat je Hem erkent. Ik hoop dat je zo aanvoelt dat je vastloopt. O, verwacht het dan van Hem! Wie Hem aanroept in de nood, vindt Zijn gunst oneindig groot! De Heere doet meer dan overvloedig boven alles wat wij bidden en denken (Efeze 3:20).

Tot mijn 12e jaar was ik altijd erg bang, zowel 's nachts als overdag. Bang voor God, de dood, en bovenal voor de straf op de zonde. Daarom had ik vaak verdriet over mijn zonden, niet omdat ik de Heere er verdriet mee deed Dat heeft zo 'n vier jaar geduurd. Nu ben ik nergens meer bang voor. Dit alles heeft me alleen maar harder gemaakt en verder van de Heere afgedreven. Zelfs Zijn liefdesboodschappen verzachten mij niet. Als ik in de kerk zit, dan denk ik: ,Ja, dat wéét ik allemaal wel, hoor!" Ik weet het allemaal ook heel goed dat ik een zondaar en een vijand van God en mijn naaste ben. Dat zou ik nooit durven ontkennen. Dat voel ik ook wel in mijn hart. Ook een diepe haat in mijn hart, tegen Goden Zijn dienst. Om bang van te worden... Uzult waarschijnlijk als antwoord geven: Je moet maar veel bidden. Inderdaad, dat is de enigste plaats waar hulp vandaan kan komen. Maar ik kan niet bij die plaats komen. Als ik in de Bijbel lees is er nóóit een tekst die mij aanspreekt. Tijdens de preek voel ik me nooit aangesproken. Heb ik de zonde tegen de Heilige Geest bedreven, of zou de Heere mijn hart verhard hebben, net zoals bij Saul? Ik zou immers niet anders verdiend hebben! En het ergste van alles is, dat ik er geen last van heb. Ik leef maar voort, wetend dat ik op het verderf afren, maar ik denk, dat het allemaal wel mee zal vallen. En dat, terwijl ik beter weet! Soms denk ik zelfs: „Nou en? Wat kan 't mij schelen?" Zou er voor mij nog vergeving mogelijk zijn? Kan ik bekeerd worden, als ik dat helemaal niet wil? Dat is immers de hoofdzaak: ik wil niet dat Christus Koning over mij is?
Een meisje van 19 jaar

Je klacht heb ik gelezen. Ik "kan je niet troosten met de mededeling dat het allemaal wel meevalt. Het valt niet mee. Je hart is koud en onbewogen. Verdriet over je zonde is allang verleden tijd. De heerlijkste nodigingen raken je niet eens. Je voelt zelfs vijandschap tegen de Heere in je hart. Echt bidden is ook onmogelijk voor je. Je bent zelfs zo koud dat je er eigenlijk geen last van hebt. Een angstwekkende onverschilligheid vliegt je soms aan. Je vraagt je zelfs af of je misschien zo verhard bent dat je de zonde tegen de Heilige Geest gedaan hebt. Ik zou natuurlijk een antwoord kunnen geven dat je wel kent. Ik zou kunnen zeggen dat als je jezelf dat afvraagt, je het niet gedaan hebt. Dat is ook zo. De zonde tegen de Heilige Geest verhardt iemand zo dat deze nooit meer onder het Woord van God komt. Daarom durf ik vrijmoedig tegen je te zeggen dat je deze zonde niet gedaan hebt. Het zou kunnen zijn dat dit antwoord je geen vrede geeft. Dan zou ik je willen zeggen dat je zelfs met de zonde tegen de Heilige Geest tot de Heere Jezus mag komen. Dan wijs ik je op de tekst uit Joh. 6:37b: „Wie tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen." Als iemand die de zonde tegen Gods Geest gedaan heeft, zó tot Christus komt, wordt deze niet uitgeworpen.

Christus nodig?
Je vraagt je misschien af waarom ik dat zo kan zeggen. Ik zeg dat omdat de onvergeeflijkheid van deze zonde niet inhoudt dat het bloed van Christus daartegen niet opgewassen zou zijn! Het bloed van de Heere Jezus kan zelfs de lastering tegen Gods Geest vergeven! Waarom wordt deze zonde dan onvergeeflijk genoemd? Omdat ieder die deze zonde gedaan heeft, nooit tot Christus zal komen. Omdat zulk een zondaar zo verhard is dat hij nooit komt en absoluut niet wil. Daarom moet je jezelf niet de vraag stellen of je de zonde tegen Gods Geest bedreven hebt, of je helemaal verhard bent, maar of je Christus nodig hebt!... Heb jij een Zaligmaker nodig? Die het hele werk van de zaligheid voor Zijn rekening neemt? Ja toch! Ik mag je zeggen dat er zulk een Zaligmaker is... Stel je voor dat Hij één oprechte zucht van jou zou vragen, het zou verloren zijn... Stel je voor dat Hij oprechte zondekennis als voorwaarde zou stellen, er zou geen uitkomst zijn... Stel je voor dat je een beetje hefde tot de Heere in je hart moest voelen, je zou eeuwig omkomen. Wat is de Zaligmaker voor een Redder? Hij is voor de volle 100 procent een Zaligmaker of Hij is het helemaal niet. Als ik zonder Hem goed van God kon denken, heb ik Hem toch niet nodig! Als ik zonder Hem God lief zou hebben boven alles, zou het zonder de Heere Jezus ook goed zijn.

Achteruit
Begrijp je een beetje Gods wijze leiding? Hij doet je voelen dat er in jou echt helemaal niets te vinden is. Je bent niet oprecht, je bent niet verdrietig, je hebt geen verlangen en uitzien. Het gaat alleen maar slechter. Het gaat niet vooruit, maar achteruit. Uit eigen ervaring mag ik je zeggen: als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Weet je wat nu geloof is? Geloof is niet dat je bij jezelf constateert dat je zo geestelijk bent en dan de conclusie trekt dat je in Gods genade deelt. Geloof kun je vergelijken met het volgende. Stel je voor dat een arts medicijnen voorschrijft. Stel je voor dat de patiënt die deze medicijnen inneemt alleen maar zieker wordt. Stel je voor dat hij zwakker en zwakker wordt en dat uiteindelijk de omstanders denken dat hij binnenkort zal sterven. ledere dag vraagt deze patiënt om het medicijn. Want de dokter heeft gezegd dat hij door dit medicijn genezen zal... Wat een dwaasheid he? Dit is een beeld van het geloof!... Als het alleen maar verkeerd is in je, als je niet geestelijk bent, maar vleselijk, om dan toch te vertrouwen dat God genadig is... Dat de Heere louter goedheid is. Dat Hij volkomen uitkomst geeft, zelfs bij het naderen van de dood...

Niet niet-genadig
Zo bedrieg je jezelf niet! In de grootste smarten, blijven onze harten in de Heere gerust... Zo betrouwbaar is de Heere! Zo betrouwbaar zijn Zijn beloften! Hij kan niet niet-genadig zijn! Geloof je dat? Wat vertrouw je nu meer: het Woord van God of de stem van binnen?... Hij is almachtig. Hij maakt doden levend. Wat moet je nog meer? Hij is alwetend. Hij weet je nood beter dan je het zelf weet. Hij is overal tegenwoordig. Je hoeft geen lange reis naar Jeruzalem te maken. Hij hoort je zelfs als je niet meer kunt bidden. Eer zij roepen, zal Ik antwoorden. Zou je je aan zulk een arts niet onvoorwaardelijk gewonnen willen geven? Ik zeg je erbij dat de meest hopeloze gevallen door Hem genezen zijn! De grootste zondaren hebben bij Hem genade gekregen. De meest verharde zondaren jubelen nu voor Gods troon. Een voorbeeld? Denk aan Saulus. Hij stond bij de steniging van Stefanus. Zijn hart barstte ook van vijandschap... Zijn tanden knersten... En had hij er last van? Allerminst! Tegen alle overtuigingen in ging hij driest door om christenen meedogenloos uit te roeien... De stem van zijn geweten was gesmoord... Moet je jezelf niet met deze zondaar vergelijken? Je weet wat er gebeurd is. Deze tegenstander van God en Zijn Zoon is een apostel geworden. Enroemt hij in zijn bekering? Welnee. Prijst hij zijn droefheid over de zonde? Waar haal je dat vandaan? Hij roemt in de Heere Jezus Christus alleen. Hij schrijft: „Indien wij, vijanden zijnde, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon, veel meer zullen wij, verzoend zijnde, behouden worden door Zijn leven" (Rom. 5:10). Hij zegt niet dat hij zo'n vijand was, en nu zo'n goede vriend is. Hij zegt niets anders dan dat de Heere zo'n vuilerik als Hij nog steeds is, in Christus liefdevol aanziet...

Moeilijk?
Geloven is niet iets hebben. Het is niet iets zijn, integendeel. Het is niets hebben en het is niets zijn. Aimen van geest zijn zalig (Matth. 5:3). Het geloof is niet iets doen, maar juist niets doen. Is dat moeilijk? Is het moeilijk om op een bank neer te vallen als je dodelijk vermoeid bent? Het geloof is niet een heel bijzondere verrichting, een onmogelijke sprong in de hoogte. Neen. Het geloof is een neerbuigen voor de Heere, aan Zijn voeten terechtkomen. Zo goddeloos als je bent!... In het vertrouwen dat Hij je niet weg zal schoppen, maar je Zijn liefde zal geven... Hoe is dat mogelijk? Niet als je ziet op jezelf! Wel als je ziet op Hem! Zijn hart brandt van liefde. Hij heeft geen lust in de dood van de goddeloze. Hij roept toch. Hij zegt toch: „Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde! Want Ik ben God, en niemand meer!" 0es. 45:22). Hoor jij dan niet bij de mensen van deze aarde? Jawel? Dan roept Hij je! „Mag dat?" Moet je dat vragen? Moet een moordenaar vragen of hij mag stoppen met zijn ruwe praktijken? Moet dan een zondaar vragen of hij nog langer het bloed van Jezus onrein mag achten? MacCheyne zei het zo: „Werp uw dode ziel op een levende Jezus, en u zult gered zijn." Het is te groot voor jou, dat weet ik wel. Maar zou het te groot zijn voor Christus? Zou Zijn bloed jou niet kunnen behouden? In één druppel lost een zee van zonden en een hart zo hard als een diamant zomaar op! Zie op Hem!

Wat rsprecies in coma zijn?Hoe komt het dat zo iemand toch weer bijkomt? Er stond in de krant dat er een coma-patiënt was die wist dat er neefjes en nichtjes geboren waren. Hoe kan dat? Is het heel wat anders als een slaaptoestand? Is er verschil in coma raken na een ongeluk of na een verdoving?
Dinneke

Je vragen gaan over een bijzonder moeilijk onderwerp, waarover veel onzekerheden bestaan. Het is dus een onmogelijke opgave om een afdoend antwoord te geven op je vragen. Een coma is een zware vorm van bewusteloosheid, waaruit een patiënt niet te wekken is. Het is dus heel iets anders dan een slaaptoestand. Een coma is het gevolg van een ernstige beschadiging van de hersenen, hetzij door een ongeval, hetzij door zuurstofgebrek, vergiftigingen of bepaalde ziekten. Om enkele voorbeelden te noemen: een zware hersenschudding, verdrinking, koolmonoxidevergiftiging (kolendamp), vergiftiging met geneesmiddelen of alcohol, stoornissen in de bloedsomloop in de hersenen, zoals een bloeding of trombose, hersenvliesontsteking of ziekten als epilepsie en suikerziekte. Als iemand aangetroffen wordt in een comateuze toestand, is het natuurlijk van levensbelang om snel achter de oorzaak te komen. Hiervoor is een spoedopname in een ziekenhuis noodzakelijk. Als er te lang gewacht wordt met de behandeling, kunnen de hersenen onherstelbaar beschadigd worden, zodat de kans om te ontwaken uit het coma ook minder wordt. De hersenen zijn vooral gevoelig voor zuurstoftekort. Als iemand dus weer bijkomt uit een coma, is dit een bewijs, dat de schade beperkt gebleven is. Soms zie je dan wel restverschijnselen, zoals een halfzijdige verlamming of een verstandelijke handicap, afhankelijk van het hersengebied dat beschadigd is. Hersencellen kunnen zich niet meer herstellen als ze eenmaal beschadigd zijn, in tegensteUing tot bijv. huidcellen of darmcellen. Vandaar dus de optredende restafwijkingen, die er zijn na een langer durend coma.

Narcose
Je vraagt nog naar het verschil tussen in coma raken na een ongeval en na een verdoving (waarschijnlijk bedoel je hiermee een narcose). Hierboven heb ik er al iets van gezegd. Bij een ongeval treedt er een directe beschadiging van de hersenen op door het inwerkende geweld, terwijl bij een narcose de hersenen beschadigd kunnen raken door bij voorbeeld een verkeerd gasmengsel met te weinig zuurstof Gelukkig zijn narcosefouten die langdurige comateuze toestanden veroorzaken zeldzaam. Ten slotte vraag je je af, of het kan dat iemand die in coma is, weet heeft van bepaalde gebeurtenissen uit zijn of haar omgeving. Een comateuze patiënt kan zich niet uiten, kan niet communiceren, de toeschouwer weet niet wat er in hem omgaat, maar dit hoeft nog niet te betekenen dat een bewusteloze helemaal niets merkt van zijn omgeving. We moeten daarom ook voorzichtig zijn met opmerkingen aan het ziekbed.

Hersendood
Soms lijkt het alsof iemand in een diep coma wel reageert: er zijn blikbewegingen, de patiënt lijkt de omgeving te bekijken, soms slikt hij en lijkt hij iets vast te pakken. Deze bewegingen verlopen echter volledig automatisch en wijzen op een zeer ernstige toestand, waaruit ontwaken menselijkerwijs onmogelijk is. Op een E.E.G. ("hersenfllmpje") valt de ernst van het coma af te lezen. Als het E.E.G. geen activiteit meer vertoont, is de hersendood ingetreden. Hoewel sommige functies, zoals de ademhaling, kunstmatig in stand gehouden kunnen worden, is de patiënt dan overleden. Verdere behandeling is dan volstrekt zinloos. In alle andere gevallen hebben we de phcht de comateuze patiënt goed te verzorgen en te behandelen, hoewel daar tegenwoordig onder veel artsen anders over wordt gedacht.

Werken in Frankrijk
Enige tijd geleden plaatsten we de oproep van een jongere die een adres in Frankrijk zocht waar je kon druiven plukken, liefst bij christenen. Daarop kregen we de reactie van bureau Exis (020 - 6 264 374, zie Terdege van 22 mei 1991). Wil je wel in Frankrijk werken, maar geen druiven plukken, dan heb je hier misschien wat aan: "La Fondationjohn Bost" is een protestantse instelling in Zuid-Frankrijk voor lichamelijk en verstandelijk gehandicapten. Meer dan 1000 van zulke mensen wonen er in twintig paviljoens, op samen bijna 200 hectare. Je krijgt kost en inwoning en vrijwel al je reiskosten worden vergoed. Je moet minimaal 18 jaar zijn om er te kunnen werken. Het meisje dat ons deze tip gaf schrijft: „Het is een mooie ervaring die ik anderen aanraad." Voor informatie kun je haar bellen: 08389-14403 (Pauline Verweij). Je kunt ook inlichtingen vragen bij La Fondation John Bost, service du personnel, 24130 La Force, Frankrijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen