Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Charismatische Beweging

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Charismatische Beweging

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als twee hetzelfde zeggen, dan is het nog niet hetzelfde. Spreken over de Heilige Geest komt niet alleen in de Gereformeerde Gezindte voor. Er is zelfs een beweging die de naam 'Pinkstergemeente' exklusief voor die groepering 'claimt'. Vandaar dat het goed is om stil te staan bij diverse bewegingen, stromingen, die de Heilige Geest hoog in hun vaandel hebben staan, maar tegelijkertijd nogal oppervlakkig, zo niet onbijbels met de derde Persoon in het goddelijke Wezen omgaan. Het woord charisma betekent letterlijk: gave. Bij de charismatische beweging ligt alle nadruk op de 'gave' van de Heilige Geest, terwijl de Gever Zelf vaak uit het oog wordt verloren.

Charisma in golven

Leiders van charismatische bewegingen verdelen de geschiedenis van hun bewegingen in drie grote perioden, die zij met terugwerkende kracht 'golven van de Heilige Geest" noemen. In het begin van onze eeuw was er de Pinksterbeweging. In de jaren zestig was er de Charismatische Beweging. In onze tijd is er sprake van een derde golf: het nieuwe charisma.

John Wimber

De laatste beweging, het nieuwe charisma, is vooral ontstaan door de theologie cn praktijken van de Amerikaan John Wimber. Hij leert, dat de moderne mens tot Christus getrokken moet worden door 'tekenen en wonderen'. Wimber zet de uitingen van de Geest naast of zelfs boven het Woord. Over deze laatste golf gaat het in dit artikel niet. Wie meer over deze beweging wil lezen, kan terecht in het boekje 'Charisma in golven', onder redaktie van drs. R.H. Matzken. Mits kritisch gelezen, kun je daar veel in vinden, dat ons waarschuwt tegen deze opdringende golf van charismata!

Beweging binnen de kerken

Ik beperk me in dil artikel lot de 'tweede golf', de Charismatische Beweging. Je zou deze beweging kunnen aanduiden als de Pinksterbeweging binnen de kerken. Daaronder valt ook. of juist ook de Roomskatholieke kerk. De "eerste golf' de Pinksterbeweging, zoals wij die kennen, verzet zich tegen de bestaande kerken en stelt zich sektarisch op. De nadruk wordt gelegd op de charismata (gaven van de Heilige Geest), zoals: tongentaai (glossolalie). profetie, de duiveluitbanning (exorcisme) en de gezondmaking.

Geschiedenis

De wegbereider voor de Charismatische Beweging is de Zuidafrikaner David du Plessis, die in 1918 zijn Geestesdoop beleefde. Daarna reisde hij dc wereld rond om overal zijn ervaringen door le geven. Vanwege zijn oecumenische kontakten werd hij door de Assemblies of

God (de pinkstergemeenten in Amerika) uit het ambt ontzet. Van het Vaticaan kreeg hij echter de hoogste onderscheiding ooit door Rome aan een protestant verleend. Tot 1960 waren de protestantse kerken en evangelische gemeenten op een afstand gebleven van deze "andere geest', maar dit werd na 1960 anders.

Oecumenisch

Dr. W.C. van Dam (bekend van het 'Oase-werk') schrijft hoe Derek Prince in 1962 in Denemarken langs het strand liep en de Heere tot hem hoorde zeggen: 'Ik ga een nieuwe golf schenken van Mijn Geest. Dwars door alle kerken heen. Het zal de vorige golf, die van de Pinksterbeweging, in de schaduw stellen'. Van de leiders, die met geestesdoop en tongentaai waren begiftigd, sloeg dit snel over naar veel leden van de gemeente. Van een episcopaalse kerk in Californië tot een lutherse kerk in Denemarken. Het grote verschil met de Pinksterbeweging is dus. dal de Charismatische Beweging echt een beweging binnen de kerk is. Stond de Roomskatholieke Kerk eerst wat wantrouwend tegenover deze beweging, later horen we een Belgische kardinaal zeggen: 'Ik ben niet geïnteresseerd in Vaticanum 3. maar in Jeruzalem 2, niet in een derde Vaticaans concilie, maar in een tweede Pinksteren. De zogenaamde geestesgaven

moeten weer gaan funktioneren in de gemeente van Christus. Telkens leggen zij de norm aan van de eerste christengemeente. In ons land bestaat er een aktieve charismatische werkgemeenschap. gecentraliseerd rond het blad 'Vuur', waarin predikanten uit vrijwel alle grotere kerken, maar waar ook een aantal roomskatholieke geestelijken zitting hebben.

De moderne mens en de Charismatische Beweging

Deze beweging sluit bijzonder goed aan bij de moderne kerkmens: de nadruk niet op het Woord, maar op de Geest, niel op de waarheid, maar op hei handelen, niet op het zijn. maar op het doen: niet op de vrucht. maar op de gaven van de Geest. Ds. J. II. Velema zegt in zijn boek: 'Profeet, sta op!': 'Men wil samen wat beleven en de gaven van de Heilige Geest dienstbaar maken aan dc mensheid. waartoe men hoort'.

Natuurlijk zijn er onderlinge verschillen: ten aanzien van de kinderdoop. de sabbat (of zondag), de weg van het heil met twee of drie trappen (bekering en doop met de Geest of bekering, heiligmaking en doop met de Geest) en het spreken in tongen, want voor dc meesten is dat het bewijs, dat men werkelijk met de Geest gedoopt is; anderen wijzen dit af. Er is dus een geweldige variatie. Maar toch hebben ze één ding gemeen, buiten en in de kerk, namel ijk de leer dat etnaast de bekering (het werk van de Heilige Geest), nog een tweede ervaring is. de zogenaamde doop met de Heilige Geest, waardoor de mens de 'volheid van de Geesl' ontvangt, zodat hij of zij nu ten volle klaar is voor getuigenis en dienst.

Verschil met de Pinksterbeweging

De Charismatische Beweging heeft meer oog voor wereldwijde vraagstukken dan de Pinksterbeweging. Het gaat niet alleen om een geestelijke opwekking van het persoonlijke leven, maar om de komst van Gods Koninkrijk. Het gaat om een vernieuwing van de hele wereld, waardoor ook aandacht geschonken wordt aan de vragen van mens en wereld.

De gaven van de Heilige Geest hebben ook niet zo'n aparte plaats als in de Pinksterbeweging gebeurt. Er is ook meer aandacht voor de theologie als wetenschap en men verschilt duidelijk van de Pinksterbeweging in de leer door de kinderdoop in ieder geval niet af te wijzen.

Overeenkomst met de Pinksterbeweging

Bij alle verschil heeft de Charismatische Beweging met de Pinksterbeweging gemeenschappelijk de zware nadruk, die wordt gelegd op de Geest en Zijn gaven en de kritische houding tegen de belijdenis van de Reformatie, zoals wij die terug-

vinden in haar belijdenisgeschriften.

De Charismatische Beweging... en wij?

Dr. Kraan, ccn van dc leiders van de Charismatische Beweging in Nederland maakt duidelijk onderscheid in het ontvangen van de Heilige Geest bij de wedergeboorte en een welbewust ontvangen van de Geest in de Geestesdoop. Hij zegt, dat met Pinksteren de Geest 'zich uitdrukkelijk ter beschikking gesteld heeft van ieder, die geheel met Hem wil worden vervuld'. De gelovige moet zelf willen en zelf zoeken. De mens wikt en beschikt. Dit gaat lijnrecht in tegen de leer van de doodstaat van de mens en daartegenover de vrije genade van God. God werkt zonder ons in ons. zeggen dc Dordtse Leerregels. Dc charismata (geestesgaven) hadden een tijdelijk karakter. De onmiddellijke openbaring van God aan de mens eindigde, toen de Schrift tot stand was gekomen. Nu spreekt de Heere door middel van Zijn Woord, dat de Heilige Geest toe wil passen. Paulus spreekt daar ook van in 1 Korinthe 13 : 8: Hetzij talen... ze zullen ophouden'. Alle ware gelovigen hebben deel aan het werk van de Geest. Dat wil niet zeggen, dat iedere gelovige alle gaven heeft. Paulus zegt uitdrukkelijk. dat er verscheidenheid is en dat aan de één deze. en aan de ander die gave geschonken wordt (1 Korinthe 12).

Wat zegt Calvijn?

Calvijn klaagt vaak over liet lage peil van het geestelijke leven in zijn dagen, maar hij wekt dan nooit op tot een speciale ervaring te zoeken in een soort Geestesdoop.

Voor hem begint in de wedergeboorte het werk van God de Heilige Geest. Wat daarop volgt, is een proces van geestelijke groei en ontwikkeling, een dagelijkse bekering, de weg der heiligmaking. Hij schrijft daar het volgende over:

'Daarom worden wij door die wedergeboorte door de weldaad van Christus vernieuwd tot Gods gerechtigheid. Deze vernieuwing wordt niet op een ogenblik of dag of jaar volbracht. maar door voortdurende. ja soms ook langzame voortgang doel God de verdorvenheden des vleses in zijn uitverkorene te niet... Er is plaats voor groei...; al naarmate iemand dichter komt tot de gelijkenis mei God zeg ik. dat in liem Gods beeld meer schittert. En opdat de gelovigen hiertoe mogen komen, wijst God hun de loopbaan der boetvaardigheid toe. om daarin hun ganse leven te lopen'.

De hand in eigen boezem

Natuurlijk mogen we niet hoogmoedig ons verheffen boven deze mensen. Want wat zien zij ervan, dat Gods kinderen deel hebben aan hel werk van dc Heilige Geest? Gaan zij vaak niet geesteloos over deze wereld? Zijn zij altijd een zoutend zout cn een lichtend licht? Daar hebben ze als het goed is zelf de meeste last van.

Anderzijds, al zien wij hel werk van de Geest niet, dan is het er nog wel. Alleen niet altijd met uiterlijke kenmerken. Bij Lydia en de kamerling werkte de Geest op een rustige wijze en niet met bepaalde tekenen of uitbarstingen van de Geest. Het werk van de Heilige Geest is

altijd herkenbaar aan dc vrucht. Welke vruchten dan? Liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid. goedertierenheid, geloof, zachtmoedigheid en matigheid (Galaten 5 : 22: omeinen 9:9-21).

Niet in het bijzondere...

De Pinkstergemeenten en Charismatische Beweging zoeken hel bewijs voor de werking van de Heilige Geest in het bijzondere. maar... wonderen en kracht zijn daarvan op zichzelf géén bewijs (Mattheüs 7 : 22 cn 23). We moeten de geesten onderscheiden en dat kan slechts bij hel licht van de Heilige Geest.

Och scltonkt Gij mij de hulp van Uwen Geest. Mocht Die mij op mijn paait ren Leidsman strekken!

H.I. Ambacht

B. S. van Groningen

Serviërs met Kroaten en moslims en niet te vergeten: moslims onderling.

Van de kleine protestantse gemeenschap in dit land is praktisch niets overgebleven. In Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië, was voorheen een baptistengemeente, nu schijnen er bij elkaar nog maar tien gezinnen van die gemeente over tc zijn. Dc rcsl is gevlucht of gedood. Dc situatie in Bosnië is uitzichtloos. Het aantal keren dat een "staakt het vuren' uitgeroepen werd, is niet meer te tellen, maar het is dan ook evenzoveel keer gebroken. Er zijn vredesplannen gesmeed die geen van alle haalbaar bleken le zijn. Boutros Ghali, dc algemeen sekretaris van de Verenigde Naties zei onlangs nog dal de oorlog in dit deel van dc Balkan nog wel eens tien jaar zou kunnen duren.

Diakonaal getuigenis

Temidden van dat nationalisme, temidden van dat religieuze fanatisme, temidden van de oorlog staan de kleine protestantse gemeenten. Hoe is hel toch mogelijk om de mensen le benaderen met het Evangelie? Evangelisatie onder de vluchtelingen is bijna onmogelijk.

De moslims weten alles van christenen af: roomskatholieke Kroaten. die hun steden verwoestten en hun familie doodden en oosters-orthodoxc Serviërs die het land etnisch zuiverden.

Er is maar één mogelijkheid voor de christelijke kerk overgebleven: dat is ccn diakonaal getuigenis, hulpverlening aan hen die honger lijden, een troostend woord voor degenen die worstelen met ccn groot verdriet, ccn luisterend oor voor mensen die dc problemen niet meer aan kunnen. Een getuigenis 'metterdaad'.

Om de mensen van dc ccrsle levensbehoeften tc voorzien, is er geld nodig. Geld dat ook deze protestantse kerken niet bezitlen. Daarom is hulp van buitenaf van zo'n groot belang.

Die hulp wordt ook vanuit onze gemeenten gegeven via het deputaatschap tot Hulpverlening in Bijzondere Noden.

Opvangcentrum

Een bijzonder mooie mogelijkheid om hulp te geven is hel opvangcentrum waar dit artikel mee begon. Daar komen mensen van allerlei religies en van verschillende etnische achtergrond. Ze verblijven cr zo'n tien dagen om enigszins tot zich zelf te komen en met elkaar en met

de leiding over hun problemen te spreken. Als het gesprek daartoe aanleiding geeft, wordt zeker verwezen naar Christus als de Weg, de Waarheid en hel Leven.

Overbrugging van de etnische verschillen

Temidden van al deze ellende mag de kerk groeien: ook in het voormalig Joegoslavië heeft dc Heere Zijn kerk en bouwt Hij Zijn gemeente. In Servië maakten we een doopdienst mee waar 34 volwassenen werden gedoopt. En dat was geen uitzondering. Elke drie maanden had men zo'n doopdienst.

In het kleine baptisten kerkje in Moscenica, een plaatsje ten zuiden van de Kroatische hoofdstad Zagreb, hebben we gezien dat de etnische verschillen verdwijnen: Kroaten, Serviërs en tot het christendom bekeerde moslims zaten broederlijk en zusterlijk bij elkaar.

Alleen een waar christendom kan de etnische verschillen overbruggen rot een getuigenis voor alle volken, niet alleen voor de volken in het voormalig Joegoslavië, maar ook voor ons eigen Nederlandse volk!

Woerden J. van Heteren

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 augustus 1994

Daniel | 32 Pagina's

De Charismatische Beweging

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 augustus 1994

Daniel | 32 Pagina's