»Eerlijk?”

In No. 783 van »de Heraut” spreekt Dr. Kuijper over een der bezwaren door de heeren Van Lingen c. s. tegen de vereeniging ingebracht, n. l. »dat er door sommigen omtrent den kinderdoop leeringen gedreven worden, die tegen de Geretormeerde belijdenis ingaan.” De schrijver erkent, dat de voorstelling, door hem in zijne Heraut-artikelen over dit onderwerp gegeven, afwijkt van hetgeen tot dusver onder het thans levende geslacht als de algemeen ware en zuivere was erkend. Zijne afwijking hiervan is echter geene willekeurige, geene »uit eigen duim gezogene,” maar ontleend aan oude, beste Gereformeerde theologen uit den bloeitijd der Gereformeerde kerken. Dit verlangt Dr. H., dat we eerlijkheidshalve zullen erkennen. De schrijver zegt aan het slot van zijn stukje: »En overmits wij deze drie broederen (Ds. Van Lingen, Ds. Wisse en de heer Renkema) nog altoos houden voor mannen, die op de erkenning van hun persoonlijke eerlijkheid prijs stellen, en die hierop o. i. het volle recht hebben, mag van hen gevergd, dat zij ook op dit punt hun goeden naam ophouden en niet langer voortvaren met een bedrijf, dat, gelijk ieder zal toestemmen, hun eigen eere zou te na komen.” Ter wille van diezelfde eerlijkheid zouden wij Dr. Kuyper willen vragen, op welken grond hij beweert, dat wij »doorzichtig” hebben gedoeld op wat »de Heraut” over dit punt in het midden bracht.
Wèl hebben we indertijd gewezen op het werkje van Dr. Kuyper: »Distel en Mirt,” en wèl willen wij erkennen, dat wij het met Dr. Kuyper’s gevoelen over Wedergeboorte, Doop en Rechtvaardigmaking gansch niet eens zijn; doch wat wij kort hierbij willen opmerken is dit: vooreerst, dat we de vreemde stellingen van Dr. Kuyper gaarne uit Gods Woord zagen bewezen, en in de tweede plaats, dat we nooit hebben beweerd, dat Dr. K. de eenige was, die op deze punten van de gewone opvatting afweek. Wij kunnen echter thans niet herhalen wat we reeds vroeger hieromtrent schreven.
»De allesbeheerschende vraag is (volgens Dr. K.) of de Doop bedoelt een zegel te zetten op eene genade, die men voor de toekomst als mogelijk afbidt, of wel op eene genade, die men krachtens de verbondsgenade als aanwezig onderstelt.
Wij stellen de vraag anders en vragen of in den Doop de genade of de belofte wordt verzegeld.
Daarmede snijden we alle te wijsgeerige en spitsvondige redeneeringen af, en blijven bij de eenvoudigheid der waarheid. Wie van verzegeling van genade in den doop spreekt, staat op Roomsch grondgebied.
Daartegen dient gewaakt!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen