Afvloeien

In de maand december heeft de commissie van beroep zich een aantal keren uitgesproken over de afvloeiingslijst onder het nieuwe ontslagrecht. Het ging in deze zaken om werknemers die beroep aantekenden tegen de plaatsing van hun functie in het zogenaamde RDDF (oftewel: functies die over een jaar zullen vervallen als gevolg van een krimp in de formatie). Het betrof werknemers die in dienst waren van een bestuur dat meerdere scholen in stand hield, en die bovenaan de afvloeiingslijsten van het bestuur stonden.

De kern van het beroep van de werknemers kwam hierop neer, dat niet op bestuursniveau moest worden bezien welke personen er moesten afvloeien, maar op schoolniveau. Meer in het bijzonder: per school zou moeten worden bezien of er functies zouden vervallen, om vervolgens te bepalen welke werknemers er van de desbetreffende school zouden moeten afvloeien.
Dit betoog klinkt heel logisch voor buitenstaanders, maar op onderwijsinsiders komt het vreemd over. Sinds de invoering van de zogenaamde bestuursbenoeming in de jaren 90 van de vorige eeuw, wordt er per bestuur een afvloeiingslijst opgesteld en vindt afvloeiing ook op bestuursniveau plaats.
De commissie van beroep gaf de werknemers gelijk. Door de invoering van het nieuwe ontslagrecht (de Wet werken zekerheid) en het (tot nu toe) ontbreken van een nadere regeling in de cao primair onderwijs, wordt een formatieontslag in het onderwijs voortaan getoetst door het UWV én op grond van de (buiten het onderwijs altijd al geldende) ontslagregeling en haar voorlopers. En deze ontslagregeling bepaalt dat in het geval van een ontslag op grond van bedrijfseconomische redenen aan de hand van het afspiegelingsbeginsel moet worden bepaald welke personen er voor ontslag in aanmerking komen. Het afspiegelingsbeginsel houdt kort gezegd in dat de voor ontslag voorgedragen werknemers over verschillende leeftijdscategorieën verdeeld moeten worden, zodat per leeftijdscategorie het principe van last in, first out wordt toegepast. En, nu komt het, het afspiegelingsbeginsel moet per zelfstandige bedrijfsvestiging worden toegepast.
De commissie van beroep oordeelde in deze zaken dat de verschillende scholen die door het bestuur in stand werden gehouden allen als een afzonderlijke, zelfstandige bedrijfsvestiging moesten worden beschouwd. Ze hadden allen een eigen locatie, een eigen website, profileerden zich afzonderlijk, bedienden een ander voedingsgebied, hadden een eigen formatieplan en een eigen budget. Een integrale afvloeiingslijst op bestuursniveau werd daarmee in strijd met het nieuwe ontslagrecht geoordeeld.

MR. JAN SCHREUDERS bespreekt elk nummer een juridisch praktijkgeval

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen