Eerste kontact in 1964

Wanneer u de eerste aflevering van Ambtelijk Contact in 1964 ontvangt is het nieuwe jaar al weer enkele weken oud.

Niettemin willen wij graag de redaktieraad, alle medewerkers, onze administrateur, hem die de verzending van ons blad verzorgt, de drukker en zeker ook alle abonné’s een voorspoedig en gezegend nieuwjaar toewensen. Dat zowel het verzorgen als het lezen van ons blad voor allen een telkens teurgkerende vreugde mag zijn.

De Here geve ons allen bekwaammakende genade om het ons toevertrouwde ambt gewillig en getrouw te verrichten tot Zijn eer.

Het stemt tot dankbaarheid dat ons maandblad in het algemeen met veel waardering wordt ontvangen en dat zal zeker onze medewerkers stimuleren om op de ingeslagen weg voort te gaan. Wij geloven te mogen zeggen dat de inhoud van ons blad er steeds op gericht is om al onze ambtsdragers de nodige voorlichting te geven en we hopen dat dit zo zal blijven.

Of er dan geen wensen zijn? Zeker wel.

Zo spijt het ons dat Prof. Hovius zich nog steeds wat moet ontzien en daardoor geen uitvoering heeft kunnen geven aan zijn voornemen om de rubriek „kerkrecht” te verzorgen. Wij hopen dat het dit jaar mogelijk zal zijn aan dit onderwerp toch wel de nodige aandacht te besteden.

Heeft u vragen op dit terrein stuurt u deze dan alvast maar aan onze redakteur.

Verder zal ook aan het diakonale werk en de vragen welke zich daaromheen voordoen de nodige aandacht geschonken dienen te worden.

Er gaan n.l. steeds meer stemmen op als zou het diakonaat, zoals wij dat altijd gezien hebben, hebben afgedaan. Zo hoorden wij laatst op een politieke vergadering de mening verkondigen dat de instelling van het diaken-ambt een noodmaatregel was omdat er een noodtoestand heerste. Wanneer echter de noodtoestand is opgeheven dan dient ook de noodmaatregel te verdwijnen, aldus de spreker.

Daarmee wilde niet gezegd zijn dat er voor diakenen geen werk meer zou zijn fnaar dit lag dan op een heel ander terrein, zoals Gezins- en Bejaardenzorg; Werelddiakonaat enz.

Het is ons bekend dat tal van diakenen hier wat mee „zitten” en zich afvragen wat nu eigenlijk wel of niet tot de taak der diakenen behoort. Zonder meer andere, lees: grotere, kerken volgen is o.i. niet de juiste weg. Het lijkt ons toe dat een grondige bestudering van de huidige situatie en een schriftuurlijke bezinning op het diakonaat in 1964 dringend nodig is en wij hopen dat ons blad daar wat aan zal mogen meewerken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen