Dag in - DAG uit

Naast rekenen, taal en aardrijkskunde, geschiedenis en nog een aantal vakken krijgt Stefan, die nu ingroep 8 zit, dit jaar voor het eerst EHBO-les. Al een paar weken lang trakteert hij ons dagelijks op smeuïge verhalen over de belevenissen van de vorige groep 8 en bijna van uur tot uur worden we op de hoogte gehouden wanneer de eerste les zal plaatsvinden.
Als je Stefan zo hoort, zou je denken dat hij bijna niet kan wachten tot het zover is. En ik zou het ook zeker geloofd hebben als ik hem niet wat langer kende. Als klein kind weigerde hij steevast om splinters door ons te laten verwijderen, want dat deed zeer. Bij de tandarts schreeuwde hij een keer de hele boel bij elkaar toen er een ,melkkies gevuld moest worden. En een paar jaar geleden kreeg hij bijna een zenuwaanval toen hij zijn pols brak en we hals over kop met hem naar het ziekenhuis moesten. Nee, Stefan heeft het niet zo op "witjassen". Het woord dokter of 'tandarts alleen al is voldoende om hem in de gordijnen te laten klimmen van schrik.
„ Wat betekent EHBO ook alweer, pap?", vraagt Stefan, nadat we net weer een verhaal aangehoord hebben over EHBO-mensen die, verkleed— als "echte"slachtoffers, vorig jaar de school -binnenwankelden en door de leerlingen van groep 8 verbonden moesten worden. „Eerst het bloed opruimen", zegt Jelle prompt, helemaal vergeten dat er onder die stoere mond van zijn zoon een piepklein hartje bungelt. Anne-Ruth, die door de jaren heen ook al kennis gemaakt heeft met de psyche van haar broertje, zegt sussend: „De eerste keer leer je alleen maar verband oprollen en krijg je een boekje uitgereikt waar alles instaat wat je gaat leren.'
„Ja", bemoeit Jelle zich er weer mee, „daarom, wordt EHBO ook wel Eerst Het Boekje Opendoen genoemd." Stefan lacht maar eens om die lollige vader van hem en maakt zich vervolgens klaar om weer naar school te gaan.
„Hebben we ook verband in huis?", is het eerste wat hij vraagt als hij weer thuis is. „Dan kan ik laten zien wat ik vanmiddag geleerd heb." Hij rent van beneden naar boven door het huis, elke kast, apotheekdoos en verbandtrommel ondersteboven kerend Na een speurtocht van een kwartier komt hij opgetogen met een rolletje verband aanzetten, uiteindelijk gevonden in het EHBO-kussen in de auto. Anne-Ruths knie wordt vakkundig verbonden en wij moeten het allemaal bewonderen. Hij is écht goed, die zoon van ons. Tenminste: zolang hij maar niet het slachtoffer is en er geen echt bloed vloeit!

Beslommeringen van Jolanda, een moeder van vier kinderen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen