Via oecumene naar Rome

De laatste jaren, maanden en weken hebben tal van bewijzen geleverd hoe diep het verval is op het erf der Reformatie. Priesters op kansels in hervormde en gereformeerde kerken, paters, die met predikanten optraden bij herdenking der Hervorming, kardinaal en bisschoppen op een synode der Gereformeerde Kerken, bediening van de mis in één der Haagse hervormde kerken, een emeritus hoogleraar van Kampen op een rooms pastoraal koncilie, en zo zouden we kunnen doorgaan.

Het laatste geval, dat ons onder ogen kwam, stelde ervan in kennis, dat twintig Haagse jongeren, behorend tot de Nederlands Hervormde Kerk, drie maanden lang zullen gaan deelnemen aan het parochieleven van de rooms-katholieke kerk in hun omgeving. Ze zijn lid van de werkgroep oekumene in de wijkgemeente 22 van de Haagse hervormde gemeente. Na een achttal studie-avonden werd het plan geopperd om de kennismaking met de andere kerk niet verder uit het boekje te laten plaats vinden, maar in de kerkelijke praktijk.

Straks zullen deze jongeren derhalve gaan deelnemen aan de mis, aan de biecht, aan het hanteren van de rozenkrans met het prevelen van „Wees gegroetjes" en „Pater Nosters", het knielen voor hostie en beelden, het aanroepen van santen en santinnen (zo noemden onze vaderen de roomse heiligen), kortom, zij zullen geheel en al worden in-en opgeleid in de roomse leer en de roomse praktijken.

We kunnen hierin niet anders zien dan een smadelijke verloochening der Hervorming, een verraad aan de zaak, waarvoor mannen als Luther, Calvijn en zovele anderen zich onder de leiding Gods hebben ingezet om de waarheid in een wereld van bijgeloof en afval van de zuivere waarheid aan het licht te brengen. Een verraad ook aan zo vele martelaren, die goed en bloed hebben over gehad omdat zij Rome's leer en praktijken bevonden hadden in strijd te zijn met Gods Woord en daarom met Je kerk van Ruïne gebroken hadden.

Dat het met de jongeren zo ver komen zou, behoeft echter niet te verwonderen. Als ouderen hen voorgaan in het heulen met Rome, wat is er dan van jongeren te verwachten? Dat dit door ouderen is gedaan, is buiten twijfel.

Tal van predikanten en hoogleraren zelfs, die zich gereformeerd noemden en nog noemen, hebben hieraan meegedaan. Denk slechts aan Prof. Berkouwer van de Vrije Universiteit, die tijdens het tweede VatikaanseConcilie aan de voeten van de paus zat. Die voorts eens schreef, dat ten aanzien van Rome veel misverstanden bestaan. Hij schreef dit in een artikel van het „Gereformeerd Weekblad", niet te verwarren met het kerkelijk weekblad met dezelfde titel van de Gereformeerde Bond in de Ned. Herv. Kerk. Voorts schreef dezelfde hoogleraar, dat het duideüjk wordt, dat men met bepaalde oude strijdmethoden niet meer verder komt en dat men deze moet prijsgeven. Wij kunnen het hierin met Prof. Berkouwer niet eens zijn. Mits die oude strijdmethoden maar overeenkomen met Gods Woord en het daarbij gaat om de leer der waarheid tegenover de valse, verbasterde leer van Rome te stellen en te verdedigen, zijn wij van oordeel, dat die oude strijdmethoden nog altijd beproefde methoden zijn. Reeds door Luther en Calvijn werden ze gehanteerd en hun strijd werd doorGodrijk gezegend. Met onderhandelen en het voeren van gesprekken (dialogen) komt men geen steek verder. Al het voeren van gesprekken vanhervormde en gereformeerde hoogleraren en predikanten heeft Rome er niet toe kimnen brengen ook maar iets van haar leer prijs te geven. Kardinaal /Wfrink heeft hierover geen

twijfel laten bestaan. In december 1963 verklaarde hij nadrukkelijk, dat hetgeen ooit door een koncilie inzake het rooms-katholiek geloof was vastgelegd, nooit door een volgend koncilie zal worden ongedaan gemaakt. Wat bijv. het Vatikaanse Concilie van omstreeks 1870 over het primaatvan de paus en over de onfeilbaarheid van de paus als geloof van de kerk heeft uitgesproken, wordt volgens hem door het tweede Vatikaanse Concilie niet afgewezen of gewijzigd.

Het is dan ook wel veelzeggend, dat we nooit in de pers een bericht tegenkomen waarin wordt vermeld, dat twintig rooms-katholieke jongeren ge­ durende drie maanden zich door een predikant van de onvervalste leer der Reformatie op de hoogte laten stellen en gedurende die maanden zijn katechisaties bijwonen en zijn predikaties beluisteren.

Zeer vele zogenoemde protestanten zijn helaas zo laks en zo zeer verwaterd in de leer, dat ze van het onderscheid tussen de zuivere leer der Reformatie, zoals deze in de drie Formulieren van Enigheid is vastgelegd, niets of vrijwel niets afweten. Dat dezulken een gemakkelijke prooi voor Rome zijn, laat zich denken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen