Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Omkleden

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Omkleden

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Floris moest weer eens een middag naar het ziekenhuis voor allerlei onderzoeken en testjes. Hij werd door twee artsen onderzocht en er werd een echo van zijn hart gemaakt. Hierna mocht hij zich weer aankleden. Terwijl hij en mijn man een kopje thee kregen, werden alle uitslagen op een rijtje gezet. De artsen kwamen even later weer binnen voor de inspanningstest. „Als jij even je gymkleren aantrekt, dan kunnen we beginnen”, opperde een van hen. Floris had keurig zijn gymtas bij zich en de heren keken hem afwachtend aan. Hij keek naar mijn man en zei: „Papa, ik word te groot om me om te kleden waar anderen bij zijn.” Floris, bijna twaalf jaar oud, vond het gênant zich om te kleden in aanwezigheid van de artsen, die hem net uitgebreid onderzocht hadden. De heren namen de klacht uiterst serieus en verlieten de kamer. Vijf minuten later stapten ze weer binnen. De inspanningstest vergde veel van Floris. Met een zuurstofkapje op zijn neus en allerlei doppen op zijn borstkas moest hij onder andere fi etsen, en dat viel niet mee. Na een tijdje was het klaar. De artsen verlieten het vertrek, zodat Floris zich ongestoord kon omkleden. Daarna werden de testen kort geëvalueerd. Floris had het een zware middag gevonden en was erg moe.
Onderweg at hij samen met mijn man een hamburger, om de intensieve middag toch een feestelijke afsluiting te geven. Thuis wilde Floris vroeg naar bed. Inmiddels was ik op de hoogte gebracht van de enerverende middag. „Mam, wil je me helpen met mijn pyjama?” vroeg hij me. „Zal ik niet liever even wachten op de gang totdat jij je pyjama aan hebt?” antwoordde ik lachend. „Nee, jij bent toch mijn moeder”, zei hij loom en hij liet zich gemakkelijk in zijn pyjama hijsen. Onze kleine grote jongen viel als een blok in slaap met zijn knuffeltje stijf tegen zich aangedrukt. Mmmm, dacht ik, houden nog maar even zo...

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 13 mei 2009

Terdege | 84 Pagina's

Omkleden

Bekijk de hele uitgave van woensdag 13 mei 2009

Terdege | 84 Pagina's