Miranda tolkt in Belgische gevangenis

Al op 14-jarige leeftijd ging Atheneumleerlinge Miranda naar de Zeeuwse Volksuniversiteit voor een cursus Russisch. In oktober van dat jaar zouden de lessen beginnen. Miranda knokte zich vanaf de zomervakantie alvast in ijltempo door de leerstof van de eerste twee cursusjaren heen. Krap twee maanden later mocht ze al instromen in het vierde leerjaar, op voorwaarde dat ze tegelijkertijd haar derde jaar nog zou inhalen. En dat lukte. Miranda moest daarna tijdelijk stoppen met haar studie Russisch, omdat ze geen vervoer had. Dit jaar pakte ze het weer op en ze doorloopt nu het vijfde jaar.
Op maandag 30 december vorig jaar mocht ze voor het eerst mee met Willem den Hertog voor een Oudejaarsdienst in de gevangenis. Miranda kwam met Willem in contact via een kennis die hoorde dat ze een behoorlijk mondje Russisch sprak. Gevangenis Merksplas, vroeger een concentratiekamp, staat bekend als een van de slechtste gevangenissen van België. Gevangenen moeten hard werken in een triplexfabriek. Als bezoeker kom je zonder paspoort de bajes niet in. Er ging ook een muziekgroep met Miranda en Willem mee. „Eén voor één moesten we door een detectiepoort om te controleren of we geen metalen voorwerpen zoals wapens bij ons droegen. Horloges moesten af en onze tassen werden doorgelicht.
Eenmaal binnen oefende de muziekgroep wat en Miranda zag hoe de gevangenen werden binnengebracht. Hun bewakers woonden ook de dienst bij. Het thema van de Oudejaarsdienst was Eeuwige Liefde. Jan, een gevangene en tevens koster binnen de celmuren, las uit de Bijbel. De doden van het afgelopen jaar werden herdacht en Willem mediteerde over geloof, hoop en liefde. Daarnaast was er veel ruimte voor zang.
„Wij als tolken zaten achter de gevangenen. Zij die enkel Engels of Russisch verstonden, kregen een koptelefoon en een ontvangertje dat draadloos was verbonden met onze microfoons. De geluidsinstallatie was ook door Jan geregeld.
Jan kwam acht jaar geleden tot verandering. „God werkt dwars door de tralies heen, zegt Miranda. „Binnen deze muren heeft ooit ook een lid van de satanskerk zijn satansring aan Willem geven. Een satansring is een grote ring. De ovalen voorkant wordt door een kruis in vieren gedeeld. Op elk van deze delen staat een doodskop. De ring wordt op zijn kop gedragen, zodat het kruis op zijn kop staat. De top of voorkant van het kruis wijst dus naar de persoon die hem draagt. Het sieraad is een teken van het verbond met de satan. Als je deze ring aflegt, ben je vervloekt voor de satan en zijn satanskerk. Maar deze man legde letterlijk zijn oude leven af met de woorden: In de naam van Jezus Christus!

Moeilijk
Miranda weet zich nog levendig te herinneren dat ze als klein kind aan haar moeder vroeg hoe een dief eruitziet. Intussen is ze tot de ontdekking gekomen dat gevangenen ook mensen zijn. „Het evangeliseren in de gevangenis is prachtig werk. Je mag deze mensen vertellen van de genade die is te vinden in Jezus Christus.
Dat het tolkenwerk niet makkelijk is, beaamt Miranda. „Willem den Hertog praat in het vuur van zijn betoog gewoon door. En dat is begrijpelijk, omdat het grootste deel van de gevangenen de Nederlandse taal verstaat. Voor hen is het irritant als Willem tussendoor steeds stopt om mij de kans te geven om zijn woorden in het Russisch te vertalen. Dat is de reden dat ik heel goed naar Willem moet luisteren en tegelijkertijd zijn woorden in het Russisch moet vertalen. Op het moment dat ik een Russische zin uitspreek, is hij alweer verder in zijn betoog. Ik moet dus luisteren naar het Nederlands en tegelijk vertalen in het Russisch. En dat maakt het moeilijk. Toch was ik verrast toen ik aan het eind van de dienst wel tweemaal bedankt werd voor mijn gestuntel.
Willem houdt één keer in de twee weken op donderdagavond een meditatie. De andere tolk en Miranda gaan om de beurt mee. Miranda doet haar tolkenfunctie vrijwillig. En dat naast haar studie op het Atheneum en haar cursus Russisch, die voor een groot deel uit zelfstudie bestaat. „En toch bestaat er geen mooier en dankbaarder werk dan dit.

Geschiedenis van het Russisch
Vanaf ongeveer 1200 na Christus begon het Russisch zich te ontwikkelen als een aparte taal. De letterkundige taal bleef echter heel erg lang Kerkslavisch. Dat was de kerktaal van de Grieks-orthodoxe Slavische mensen. De taal berust op die van de Slavische apostelen Kyrillos en Methodios, die de Bijbel en andere godsdienstige geschriften vertaalden voor het toenmalige Zuidoost-Europa. Tegenwoordig is het algemeen beschaafd Russisch een mengsel van zuiver Russisch en Kerkslavische onderdelen. In het Russisch komen ook vreemde woorden voor uit het Grieks, Latijn, Pools (17e eeuw), Duits (vanaf de 17e eeuw), Frans (vanaf 18e eeuw) en zelfs Nederlands. Dat zijn vaak woorden die te maken hebben met de zeevaart, vooral uit de tijd van tsaar Peter de Grote.

Grammatica
Het Russische alfabet kent 33 letters. Het moeilijke van de taal is dat het veel vervoegingsuitgangen heeft. Het Russisch kent maar liefst zes naamvallen van zelfstandige en bijvoeglijke naamwoorden. De P spreken de Russen uit als r, de H als n, de B als v of w, de E als jè, de Ë als jo, de C als s, de Y als oe, de X als ch en een omgekeerde R (Я) als ja (dat betekent ik).
De K, L, M, N, O en T worden hetzelfde als in het Nederlands uitgesproken.

Voorbeelden
Мать слушает = Moeder luistert
Я слушаю мать = Ik luister naar moeder
Её дочь ест = Haar dochter eet
МьІ знаем её дочь = Wij kennen haar dochter
Марья идёт на работу = Marja gaat naar haar werk
У кого вьІ жйли? = Bij wie hebben jullie gelogeerd?
У кого вьІ моя кнйга? = Wie heeft mijn boek?

--------------------------------------------------------------------------------------------

In mijn periode op de middelbare school had je grofweg twee soorten studenten. Eerst de zogenoemde 'talenknobbels'. Die verschillende talen spraken alsof die hul al in de wieg waren bijgebracth. Daarnaast hadje de 'getallenkrakers', die heel de dag niets liever deden damn met getallen en vergelijkingen stoeien. Tot de eerste groep behoort ongetwijfeld de 17-jarige Miranda, een meisje dat geregeld achter de tralies in België verkeert. Niet om te 'brommen',  maar om meditatieve woorden van gevangenistprediker Den Hertog te vertalen in het Russisch. Een taal die zij zich voor een groot deel door ijverige zelfstudie heeft eigen gemaakt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen