Gezegend met de Geest

Indrukwekkend, iedere keer weer, dat slot van de kerkdienst. Gods rijke zegen! Soms klinkt de hogepriesterlijke zegen uit Numeri 6 : 24-26, maar meestal klinken de woorden uit het slot van de tweede Korinthebrief. Wat wordt er nu gezégd met de woorden ‘…en de gemeenschap van de Heilige Geest’…?

Rondom het Pinksterfeest concentreren we ons veelal op de Persoon en het werk van de Heilige Geest. We kunnen echter met recht vanuit de door Petrus op het Pinksterfeest gehouden preek opmaken dat het Pinksterfeest het feest is tot lof van een drie-enig God! Petrus schetst in zijn preek namelijk de verhoogde Christus, de belovende Vader en de uitgestorte Geest. Mooi is dat om te zien. Rijker nog om er uit te léven! Teruggevoerd te worden tot het uur van onze doop in de Naam van een drie-enig God. In de belijdenis der kerk houden we de Vader, de Zoon en de Heilige Geest dicht bij elkaar. Tegelijkertijd laat de Schrift ons soms iets zien van het ‘onderscheid’ tussen de drie Personen in het Goddelijk Wezen.

Rekenkunde
Paulus is bezig met het afronden van zijn tweede Korinthebrief. Een brief, waarin hij nogal wat woorden nodig heeft om zijn apostolisch gezag te verwoorden. Het tekent iets van de spanningen die er tussen Paulus en de gemeente te Korinthe zijn geweest. Indrukwekkend zijn de woorden die Paulus in het vijfde hoofdstuk over de verzoening met God schrijft. Daar sluit dr. J. Koopmans bij aan, als hij bij onze tekst opmerkt dat de naam van Jezus Christus, van de Zoon, het eerst genoemd wordt in de zegen, waarmee Paulus deze brief afsluit. Koopmans citeert dan Calvijn: ‘Afgezien van de Middelaar zijn wij slechts stof, aanleiding voor de toorn.’ Dan vervolgt Koopmans: ‘En nu is dit het wonder van Gods genade, dat wij gerekend worden met en in Christus te zijn. Dat is een rekenkunde, die alleen God machtig is toe te passen. Dat Hij het doet, is genade.’

Eenheid bevorderen
Wij concentreren ons nu een moment op die laatste woorden uit de zegen: ‘….en de gemeenschap van de Heilige Geest….’. Uit de grondtekst kunnen we opmaken dat deze voor ons zo bekende woorden twee dingen kunnen betekenen: het deelhebben aan de Heilige Geest én de gemeenschap die de Geest werkt. Een recente verklaring kiest – lettend op de context – voor de tweede betekenis, als er opgemerkt wordt: ‘In een verdeelde gemeente zal een gezamenlijke verbondenheid met de ene Heilige Geest de eenheid met elkaar bevorderen.’ ‘k Dacht ook even aan enkele woorden van dr. C.A. Tukker: ‘Van het een komt het ander. Waar Christus gunst bewerkt, daar betuigt God Zijn liefde, en daar is de weg vrij om met de Geest en al Christus’ weldaden vervuld te worden, Die gemeenschap is het dagelijkse leven der Kerk. En met dat ik dat zeg, verzuchten u en ik: wat komen we daaraan tekort!’

Wandelen naar de Geest
Nu, in deze laatste meditatie in een serie van vier, mogen we elkaar misschien wel enkele vragen stellen: Hebben wij deel aan de Heilige Geest? Aan die Geest, Die ons leert roepen: Abba, lieve Vader? Dan wandelen we ‘naar de Geest’. (Rom. 8 : 1 e.v.) We zullen dan de ene keer meer kracht putten uit de genade van onze Heere Jezus Christus, een volgende keer eindeloos verwonderd zijn over de liefde van de Vader en weer een andere keer intens in het geloof beleven dat wij door de Geest kinderen van God zijn. Groot is dat. Pure genade (dat is volgens dr. Koopmans ‘liefde zonder grond in haar voorwerp’). Kennen we iets van die door de Geest gewerkte gemeenschap? Dat diepe verlangen naar het één worden van al diegenen die Christus hebben leren lief krijgen! Dat schuld belijden over zoveel verdeeldheid.

Feestelijk
Is ’t geen wonder dat we week in, week uit, huiswaarts keren onder de zegenende handen van God? Dr. Koopmans eindigt zijn preekschets over onze tekst met deze woorden: ‘En zo gaan wij feestelijk de ‘feestloze’ helft van het jaar tegemoet, en dit gehele tranendal door – totdat wij eindelijk in de gemeente der uitverkorenen onbevlekt zullen gesteld worden, om te zeggen en te zingen: Ere zij de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, gelijk het was in het begin, zo nu en immer en van eeuwigheid tot eeuwigheid. Amen.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen