Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ingeboekt

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ingeboekt

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

C.L.M. van Noort, Waarom mijn moeder? Uitgeverij Groen, Heerenveen. Prijs € 9,95
Het is voor ouders niet moeilijk een kind te troosten dat gevallen is. Dat gaat als het ware vanzelf. Maar een kind troosten als vader, moeder, broertje of zusje sterft, is heel wat moeilijker. Temeer omdat vader of moeder dan ook zelf met hun eigen verdriet worstelen. Wat kan een kind zich dan alleen gelaten voelen. Voor ouders die in zo'n situatie met hun kind in gesprek willen komen, is het boekje van Van Noort een waardevol hulpmiddel.

In korte stukjes (met mooie tekeningen) beschrijft Van Noort de ziekte, het sterven en de begrafenis van een moeder en de reacties daarop van haar man en vier kinderen. Tussendoor gaat hij op pastorale wijze dieper op deze gebeurtenissen in. Daarbij wordt geen enkel moeilijk onderwerp ontweken. Waarom moest moeder sterven? Waarom deed de Heere dat? Waarom praten de mensen bij de condoleance alleen over zichzelf? Wordt het nu nooit meer gezellig thuis? Bij al die vragen worden kinderen geholpen hun toevlucht tot de Heere te nemen. De Enige Troost bij leven en sterven loopt als een rode draad door het hele boekje heen.

Er is in onze cultuur de neiging de dood te verdoezelen of weg te redeneren. Vooral kinderen wil men niet met 'enge dingen' confronteren. In een christelijke opvoeding is dat niet de juiste weg. Natuurlijk moeten we elke keer weer goed nagaan wat een kind emotioneel aan kan. Elk kind (ook binnen één gezin) is daarin weer anders. Maar we moeten onze kinderen niet helemaal afschermen voor de realiteit van de dood. Van Noort doet dat gelukkig ook niet. Dat is al af te leiden uit de titels van de hoofdstukken: 'Niet iedereen wordt even oud'; 'Het leven gaat voorbij'; 'Verliezen doet pijn'; etc. Ook helpt hij kinderen na te denken over wat het betekent (on)verzoend te sterven. Hij probeert (liefdevol en evenwichtig) kinderen te wijzen op de noodzaak van de bekering, nu het nog kan. In de christelijke opvoeding kunnen ouders niet met minder toe.

'Waarom mijn moeder?' is geschreven voor kinderen van 10-13 jaar Ze kunnen het goed alleen lezen. Maar het is minstens zo belangrijk dat ouders het ook zelf lezen. Om sensitief te worden voor wat er in hun kinderen omgaat bij rouw in het gezin, maar ook om er daarna met hun kinderen over te praten. 'Waarom mijn moeder?' is het derde deel in een serie over 'Kind en rouwverwerking'. Van dezelfde schrijver verscheen eerder: 'Mijn opa is gestorven', bedoeld voor kinderen van 4-7 jaar en 'De stoel van Peter is leeg' voor kinderen van 7-10 jaar. Ik kan deze pedagogisch en bijbels verantwoorde boeken van harte aanbevelen. Ook aan predikanten en ouderlingen die deze boeken goed kunnen gebruiken in hun kinder-pastoraat.

J. Stolk


Thomas Boston, De menselijke natuur in haar viervoudige staat. Den Hertog, Houten 2003. Vijfde druk, gebonden, 463 pagina's. Prijs €37,50.
Wie de website van de Stichting Reformatorisch Appèl bezoekt (www.jongerenavonden.nl), krijgt daar niet alleen informatie over de verschillende bijeenkomsten voor jongeren, maar wordt tegelijk ook aangeraden om de boeken van Puriteinse schrijvers te gaan lezen. Dat is natuurlijk een goed advies en omdat Uitgeverij Den Hertog net een nieuwe druk van 'De viervoudige staat' van Thomas Boston (1676-1732) heeft gepubliceerd (volgens de website nummer vier in de toptien 'klassiekers'), besloot ik 'Boston' zelf ook maar weer eens te lezen.
De volledige titel van het boek: 'De menselijke natuur in haar viervoudige staat' slaat op de vier levensvormen van mensen: in het eerste, verloren paradijs, in het onbekeerde leven na de zondeval, in de wedergeboorte en tenslotte in het tweede, hemelse paradijs, ofwel in de hel. Deze vier 'staten' worden door Boston uitvoerig besproken, met veel verwijzingen naar de Bijbel.
Het boek is een bewerking van preken die Boston hield in zijn eerste Schotse gemeente, waar hij geconfronteerd werd met grote onkunde over de geestelijke staat van de mens en over de weg ten leven. Hierdoor kreeg 'De viervoudige staat' zowel een dogmatisch als een pastoraal karakter. Boston analyseert scherp maar is tegelijk intens bewogen met hen die verloren dreigen te gaan. Dit maakt zijn boek tot een wegwijzer voor mensen die een verlangen hebben gekregen naar de gemeenschap met Christus.
Het is zeer de moeite waard om de 'De viervoudige staat' te lezen. Is het een moeilijk boek? Dat is het zeker. Je kunt het, om zo te zeggen, niet 'diagonaal' lezen. Het vraagt concentratie en geduld. Het is echt een boek voor elke dag tien pagina's, plus tijd om er eens rustig over na te denken. Het heeft me verrast dat Boston en andere 'oude schrijvers' (weer) door jongeren worden gelezen. Iets om heel erg dankbaar voor te zijn.

J. Stolk


Max Wedemeyer, Terugkeer Rusland 28-30 januari 1943. Uitgave Den Hertog - Houten. Prijs € 13,50
Na de verloren slag bij Stalingrad zoekt een groep Duitse militairen de weg terug naar het westen. Eèn van hen is een sergeant, die in het dagelijks leven predikant is. Via het beleven van deze man (de auteur van dit boek) wordt ons verteld van de zware voettocht door een dikke sneeuwlaag, met voortdurend de dreiging van een Russische aanval. Het verhaal, dat in feite een episode van enkele dagen beslaat, geeft indringend weer hoe de hoofdpersoon gesterkt wordt in zijn geloof. Maar we lezen ook van zijn aanvechtingen en van zijn getuigen naar zijn kameraden. Dit boek komt over als een compacte samenvatting van wat een christen, die probeert te leven in vertrouwen op God kan ervaren. Juist het verwoorden van deze worsteling van de mens met God, in het zicht van de dood, maakt dit boek, naast alles wat er gebeurt, zeer lezenswaardig.
Het boek heeft 140 bladzijden en is vertaald door Nico Eikelenboom. Het verslag van de tocht is spannend, en boeiend is daarnaast het verhaal van de geestelijke strijd. Aanbevolen om te lezen!

R. Nederlof-M.


Ria Borkent, Zing met de hemelboden. Uitgave van Boekencentrum, Zoetermeer 2003, 142 pagina's. Prijs € 13,90
Op een gelijknamige CD worden 22 van de in dit boek opgenomen 77 geloofsliederen tot klinken gebracht. We kennen de Apeldoornse Ria Borkent met name uit de herdichting van vele Bachkoralen. De liederen in dit boek staan aangegeven als kerkliederen, blijken veelal kinderliederen te zijn. Een tweetal is dan ook overgenomen uit deel 2 van 'Ook uit de mond der kinderen'. Aan deze bundel werkten mee musici als Ton van Driel, Willem Vogel en Dirk Zwart. Onder hen treffen we ook de vrijgemaakte ds. Aan het Rot aan. Diverse liederen zijn meer gedichten dan liederen te noemen. Opvallend mooi is lied 60 over het hemels Jeruzalem. Eveneens lied 45 over de Olijvenhof. Een oud kinderkerstlied kreeg een nieuw jasje. Lied 18 zet in met 'De lammetjes lagen te slapen' in plaats van de 'herdertjes lagen bij nachte'. De doopliederen moeten eenzijdig genoemd worden. Druppels water komen niet op de wang, zoals in lied 67 staat, maar op het hoofd van de dopeling. Helaas moet ik een aantal kritische kanttekeningen plaatsen bij diverse liederen. Als in Joh. 6:35 Jezus Zichzelf bekend maakt als het levende Brood, kun je niet zeggen dat Hij gekomen is om te redden van de hongersnood (35). In 37 lezen we dat de Vader Jezus vertrouwt, zoals Jezus Hem vertrouwt. Dat lijkt me niet juist verwoord. Zo kan ook in lied 51 Jezus niet de hoogste Samaritaan worden genoemd. Moeite heb ik ook met lied 55 vanwege de beeldspraak, die ongepast is. Het is niet waar dat de aarde om Jezus heeft geroepen (56). Het gaat me te ver om te zingen van Gods uitbundigheid (57). Ook heb ik nogal moeite met wat in lied 58 gezegd wordt: 'Opgestaan is de bevrijder uit de lasso van het lijden'. Dat kun je zo niet zeggen! Zo is ook lied 59 niet zo geslaagd. Vandaar dat het me moeilijk valt de gehele bundel aan te bevelen.

Van Amstel


J. Wiskerke-van Dooren, Jong maar wakker. De catechismus voor kinderen. Uitgeverij Woord en wereld, Bedum 2003, 88 pagina's. Prijs € 7,90.
Elke poging de boodschap van de Bijbel dichter bij kinderen te brengen, heeft mijn sympathie. Dat geldt ook voor het boekje van mevrouw Wiskerke-van Dooren waarin zij alle 52 Zondagen van de Heidelbergse Catechismus toelicht voor kinderen van 8 tot 12 jaar. Haar 'commentaar' is kort en bondig, met veel treffende voorbereiden, waaruit blijkt dat de schrijfster de' belevingswereld van kinderen goed kent. Om de toelichting niet te isoleren van de bron, is ook de volledige tekst van de betreffende Zondag toegevoegd.

Ieder die als predikant, onderwijzer (es) of leid(st)er van de zondagsschool, bij preek of vertelling, rekening wil houden met het bevattingsvermogen van kinderen, weet hoe moeilijk dat is. De 'vertaling' van het bijbelgedeelte is nooit volmaakt. Er zijn tenminste twee valkuilen: wat je zeggen wilt, blijft toch nog te moeilijk en kinderen haken af, of het wordt kinderachtig en dat is, zo mogelijk, nog een grotere belemmering voor kinderen om te luisteren. Een tweede valkuil is het weglaten van wezenlijke onderdelen van de boodschap, bijvoorbeeld omdat kinderen er bang van zouden kunnen worden. De eerste valkuil is door mevrouw Wiskerke-van Dooren duidelijk onderkend. Haar toelichting op de H.C. is bevattelijk voor jonge kinderen, maar hier en daar ook best pittig. Blijkbaar richt zij zich op nieuwsgierige kinderen die wel van een boek houden, waarvan zij niet direct alles begrijpen. Helaas heeft de schrijfster de tweede valkuil niet helemaal kunnen vermijden. Zo blijft in haar toelichting de noodzaak van de wedergeboorte van kinderen onderbelicht. Vrijwel steeds gaat zij er als vanzelfsprekend van uit dat het kind al bekeerd is. Een paar voorbeelden van hoe de kinderen worden aangesproken: "Later mogen we op de nieuwe aarde zijn" (p.21); "Ons graf loopt op de hemel uit" (p.31); "Dat hebben ze (de bijbelschrijvers) ook voor jou gedaan. En voor al Gods kinderen" (p.33); "...zo (door de christelijke opvoeding) is je geloof gaan groeien... En zo mocht je een gelovig kind van God worden" (p.42). Zowel bijbels als pedagogisch is dat geen goede benadering. Het is van wezenlijk belang dat kinderen leren bidden om hun wedergeboorte. Die spits van de christelijke opvoeding is in dit boek niet scherp genoeg geslepen.

J. Stolk

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 januari 2004

De Wekker | 16 Pagina's

Ingeboekt

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 januari 2004

De Wekker | 16 Pagina's