Evangelisatie, jij en de gemeente

Al zitje op een reformatorische school of werk je bij een christelijk bedrijf, in deze wereld zul je altijd met onkerkelijke naasten te maken hebben. Kijk alleen maar eens bij je in de straat. Hoeveel mensen geloven er werkelijk in God? Evangeliseren, hoe doe je dat en wat vraagt de Heere daarin van je? Wat is de rol van de gemeente bij het evangelisatiewerk? In dit artikel komen vier mensen aan het woord die allemaal - in meer of mindere mateervahrig hebben met het evangelisatiewerk in of vanuit hun gemeente. Het zijn evangelist G. Baan uit Lisse, de heer J. Commelin uit Bodegraven, de heer E. van Heil uit Woerden en Mirjam Tanis uit Rotterdam.

Evangelisatie kan op verschillende manieren gebeuren: op evangelisatieposten, door individuele gemeenteleden of door plaatselijke gemeenten. Is evangelisatie een taak van de gemeente of van elk gemeentelid?

Commelin: edere christen en elke gemeente, heeft het voorrecht, de liefdestaak om het Evangelie te verkondigen. Het zal een diepe wens van Gods kinderen zijn om het wonder van genade door te geven aan allen die maar luisteren willen (ook al durven ze niet altijd). Zoals een bevoorrechte bedelaar aan een andere bedelaar mag vertellen waar hij brood gevonden heeft! Zo ging het ook in de eerste christengemeenten! Gevluchte christenen uit Jeruzalem vertelden het Goede Nieuws aan anderen (Handelingen 8 : 4) tot in buitenlandse steden (Handelingen 11 : 19 en 20). De Heere gebruikt blijkbaar niet alleen geroepen dienaars daarvoor, maar ook allerlei christenen.

Tanis: leder gemeentelid heeft de verantwoordelijkheid om het Woord uitte dragen! Het georganiseerd en gestructureerd evangelisatiewerk moet vanuit de gemeente, onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad plaatsvinden. Baan: De kerkenraad heeft tot taak het zendingsbevel gestalte te geven. Al het georganiseerd evangelisatiewerk valt onder haar verantwoordelijkheid. Over evangelisatie van gemeenteleden heeft iemand eens gezegd: "Evangeliseren doe je met je daden en soms met woorden, als de Heere daarvoor de mogelijkheid geeft." In ons dagelijks leven zal door onze houding blijken wie we zijn (Heidelbergse Catechismus vraag en antwoord 32).

Van Heil: Het gevaar is aanwezig dat mensen denken: "Het is een taak van de gemeente" en vervolgens naar de kerkenraad of een evangelisatiecommissie kijken. Individuele gemeenteleden moeten doordrongen zijn van hun taak in deze samenleving. Het valt mij op dat wanneer we het hebben over

'evangelisatie' mensen geneigd zijn om direct te denken aan een bepaalde activiteit. Toch zou ik willen benadrukken dat het in de eerste plaats gaat om de vraag: hoe staan we praktisch in het leven?

Neem die Amsterdamse jongen met het boek van de Hare Krishna. Iemand kan denken dat je tegenover deze jongen niet kunt getuigen als je zelf niet weet behouden te zijn door het geloof in de Heere Jezus Christus...

Tanis: Wat nodig is om te evangeliseren is met één woord te zeggen: Liefde! Liefde tot God, Zijn Woord, Zijn dienst en tot de naasten. Uiteraard is het moeilijk om te vertellen Wie God is en wat Hij voor jou persoonlijk betekent als je Hem nog niet door het geloof hebt leren kennen. De vraag die een jongetje mij ooit stelde: "Juf, hebt u Jezus lief? " wordt moeilijk te beantwoorden als je Hem nog nooit hebt leren nodig krijgen als een arme, niets bezittende, maar toch hunkerende zondaar. Wat is het groot persoonlijk te mogen ervaren: de liefde van Christus dringt ons!

Spanning erin houden

Van Heil: Om werkelijk lichtte kunnen verspreiden, moet er een levende verbinding zijn tussen de christen en Christus Die het Zelf heeft gezegd: "Ik ben het Licht der wereld; die Mij volgt zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben." Toch mogen individuele gemeenteleden zich niet onttrekken aan de taak om te evangeliseren. Te moeten evangeliseren (licht uitdragen), maar niet te kunnen? Dat probleem kan geen mens oplossen en we moeten ervoor waken om deze spanning eruit te halen door te zeggen: " Dan maar niet evangeliseren." De 'buitenwereld' ziet kerkmensen als christenen. Wanneer je niet meer dan een naam-christen bent, wordt het moeilijk. Heel praktisch: wanneer ik zeg dat ik een elektromonteurben, maar ik ben het niet echt..., dan ga ik grote brokken maken. Mensen die bekend staan als christen en het niet zijn, maken brokken! En dat kan niet, dat mag niet, omdat Gods eer en Naam ermee is gemoeid.

Het Woord centraal

Commelin: leder gemeentelid belijdt in zekere zin de Naam van de grote Koning en de enige Zaligmaker Jezus. In de praktijk weten helaas velen zich nog niet behouden door Zijn bloed. Sommigen zijn daarover bedroefd, maar anderen leven er min of meer gerust mee door. Hoe kunnen zij getuigen? Toch, als je innerlijk overtuigd bent van de noodzaak van je behoud door het bloed van de Heere Jezus, dan mag je dat ook aan anderen doorgeven, zó van: "Beste vriend, ik ben er zelf ook nog niet, maar ik ben ervan overtuigd dat in Jezus alleen mijn behoud is! Ik zoek Hem, laten we Hem samen zoeken!"

Baan: Als we werkelijk iets beleefd hebben van het wonder van genade, verstaan we ds. Van Haaren, die in een van zijn preken zegt: '...als dit (won-Ed van Heil is directeur van stichting Ontmoeting. In de gemeente waar hij lid is (Woerden) is hij betrokken bij het evangelisatiewerk in de nieuwe vinex-locatie Leidse Rijn. De gemeente van Woerden doet dit samen met de gemeenten van Utrecht en Nieuwer ter Aa. Evangelist Baan is in de gemeente van Lisse ouderling met bijzondere opdracht tot evangelisatie, namelijk landelijk coördinator in dienst van het Deputaatschap voor Evangelisatie van de Ger .Gem. Hiervoor was hij evangelist in Amsterdam. De heer Commelin is als evangelist eerst werkzaam geweest namens de ZGG in Afrika, en nu de meeste tijd werkzaam op het thuisfront. Als lid van de gemeente Bodegraven is hij bij hun evangelisatiewerk betrokken, vooral bij de mondelinge bijbelcursussen voor buitenkerkelijken. Ook enkele andere gemeenten heeft hij in dat werk geassisteerd. Mirjam Tanis is lid van de Gerefor-

meerde Gemeente van Rotterdam-Zuid. In het dagelijkse leven werkt zij als verpleegkundige in het ziekenhuis. Op zaterdagmorgen geeft zij met enkele anderen leiding aan de bijbelclub voor kinderen vanaf zeven jaar.

der) gebeurt, dan willen al Gods kinderen op zo'n moment wel dominee worden'. Om persoonlijk in de ware zin te kunnen getuigen, dienen we in ons leven iets te kennen van het werk van Gods Geest. We dienen onderscheid te maken tussen getuigen en Gods Woord door geven. Dat laatste is het belangrijkste. En daarin heeft ieder gemeentelid een taak, om onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad mee te helpen om het evangelisatiewerk uit te voeren.

Die jongen uit Amsterdam weersprak de Bijbel met het boek van de Hare Krishna. Hij kwam er moeilijk van los. Wat kan het evangelisatiewerk belemmeren?

Van Heil: Ik vind dit een moeilijke en bijna onmogelijke vraag. Wanneer het evangelisatiewerk vanuit de gemeente in diepe afhankelijkheid van de Zender ter hand wordt genomen, en de Heere geeft er Zijn zegen aan, dan kan dit niet belemmerd worden. Natuurlijk zal er dan tegenstand (misschien ook wel

vanuit de gemeente) komen (1 Korinthe 16 : 9), maar als de Heere een geopende deur geeft, kan niemand die sluiten (Openbaring 3 : 8). We moeten met nuchterheid en bewogenheid naar buiten kijken om te zien dat Nederland een boodschap van Gods genade nodig heeft.

Commelin: Als er in de gemeente geworsteld wordt om het behoud van verlorenen, kun je erop rekenen dat de duivel ook actief zal worden! Hij zal er alles aan doen om mensen bij de Heere Jezus weg te houden. Maar gelukkig, tegen Hem kan hij niet op.

Eigen geesteloosheid

Tanis: De ergste belemmering is de geesteloosheid van onszelf. Voelen wij de noodzaak van bekering voor ons persoonlijk leven wel en hoe is dit voor het zielenheil van onze naasten? Er kunnen ook andere belemmeringen zijn, heel concreet. Deze zomer konden wij de vakantiebijbelweek niet in het schoolgebouw houden. Een ander gebouw huren, is veel duurder. Dan komt de vraag: hoe moet dit nu? Nog een voorbeeld is als gemeenteleden zich storen aan het feit dat kinderen meekomen naar de kerk die er qua kleding net iets anders uitzien dan we gewend zijn.

Baan: e leven in een tijd van individualisme. We zijn zo druk met allerlei aardse (geoorloofde) zaken, dat er nauwelijks tijd overblijft voor kerkelijk werk. Andere belemmeringen zijn dat we denken dat 'de wereld' toch niets van Gods Woord moet hebben of dat allen die de Heere heeft uitverkoren toch wel behouden zullen worden. Op zich is dit laatste natuurlijk waar, maar de Heere heeft wel gezegd in Lukas 14 : 23 Ga uit in de wegen en heggen; en dwing ze in te komen, opdat Mijn huis vol worde. Daarom dienen we evangelisatiewerk biddend te doen onder de inwachting van de zegen van de Heilige Geest.

Op welke activiteiten moeten de gemeente of individuele gemeenteleden zich vooral richten? Evangeliseren in een woonwijk of bij een house-party? Financiële steun of onderdak verlenen?

Commelin: Mondelinge bijbelcursussen blijken, naast de schriftelijke, een goede manier van evangelieverkondiging te zijn. Door het persoonlijk contact met de cursisten ontstaat er een relatie waarin de cursisten hun persoonlijke vragen durven te stellen. Ook kan men aanwerken op contacten tussen cursisten en de gemeente. Overigens blijkt telkens weer dat persoonlijke benadering van de mensen met een vriendelijke uitnodi ging om een keer te komen, toch de beste, meest bijbelse (en meest economische) wijze van evangeliseren is. Maar... dan moetik eraan! Dat kost mij mijn eer, en dat vind ik zo moeilijk.

Baan: Wanneer we evangelisatiewerk willen gaan doen, moeten we eerst de 'buurt verkennen'. Een voorbeeld uit mijn tijd als evangelist in Amsterdam is de wijk De Jordaan. Daar wonen veel 'yuppen' (jonge mensen die 'succes' hebben in het leven, ontwikkeld zijn, goede baan, veel geld enzovoort). Hoe bereik je deze mensen? Door middel van advertenties richten we ons op deze groep mensen om eens een thema-avond over de Bijbel te bezoeken. Dit is immers het meest gelezen en vertaalde boek uit de geschiedenis van de mensheid. Als je niets van de Bijbel weet, dan kun je bijvoorbeeld de Middeleeuwse kunst in het Rijksmuseum niet plaatsen. Zodoende hebben we wel eens thema-avonden gehad waar zo'n twintig mensen van deze doelgroep kwamen. Sommigen volgden daarna de bijbelcursus.

Creatief bezig zijn

Een ander voorbeeld: naast deze yuppen wonen er nog al wat oudere 'Jordanezen' in de buurt. Verschillenden zijn eenzaam. Wat is dan fijner om eens in de week met anderen een heerlijke maaltijd te hebben? ! Voor en na de maaltijd wordt er gebeden en gedankt en er wordt een korte meditatie gehouden. Zo horen mensen die nooit een kerk van binnen gezien hebben iedere week de boodschap van Gods Woord. We moeten in dit werk planmatig en creatief bezig zijn om zo het werk in biddend opzien tot de Heere ter hand te nemen.

Tanis: We moeten allereerst de kerkdeuren voor iedereen open stellen. Maar, hoe reageer je dan bijvoorbeeld op mensen die in hun 'plunje' en zonder Bijbel om zich heen kijken om te zien waar ze kunnen zitten? Benader hen met naastenliefde door bijvoor-

beeld gedag te zeggen en het liefst ook door een praatje te maken. De kinderen die wij om beurten regelmatig zondags mee naar de kerk nemen, merken het als mensen open voor hen staan door bijvoorbeeld een psalmbijbeltje toe te schuiven en het gedeelte voor hen op te zoeken. Ze geven aan zich ongemakkelijk te voelen als mensen hen 'aangapen en niets zeggen'. Van Heil: Het is van groot belang dat we ons voortdurend afvragen welke mogelijkheden de Heere geeft. Hierbij zou ik willen opmerken dat het goed is om erover na te denken met welk doel we een bepaalde activiteit ondernemen. Het doel moet zijn om de naaste voor Christus te winnen. Stel dat die naaste ook inderdaad interesse gaat tonen, is er dan voldoende draagvlak en kennis binnen de gemeente aanwezig om die ander in de gemeente op te vangen?

Het boek van de Hare Krishna zat goed in het hoofd van die jongen. Zijn vragen en opmerkingen waren scherp. Hoe kun je de ander juist in deze postmoderne tijd bereiken?

Van Heil: Je moet aansluiten bij de belevingswereld van de ander. Dat is in de praktijk bijzonder moeilijk. Je moet de ander goed kennen en weten wat hem bezig houdt. Daarom is het in deze postmoderne tijd zo belangrijk om niet wereldvreemd te zijn. Het tweede dat ik wil noemen, is het feit dat we de ander nooit vanuit de hoogte moeten benaderen. Volgens onkerkelijke mensen hebben kerkmensen altijd pasklare antwoorden en komen ze altijd met de Bijbel aan. Ze hebben een vrij negatief beeld van kerkelijke mensen. En eerlijk gezegd: daar maken sommige kerkmensen het ook naar. Toch zullen we met dit gegeven rekeningen moeten houden. Zo kwam ik enkele jaren geleden in gesprek met een jongen die, toen hij merkte dat ik christelijk was, nogal vijandig uitviel en zei: je wilt me zeker bekeren. Ik heb toen het volgende beeld gebruikt: wanneer ik een prachtig cadeau heb, kun je toch wel begrijpen dat ik dat cadeau aan anderen wil laten zien en gun ik jou ook zo'n mooi cadeau. Ik was de Heere dankbaar dat Hij me op dat moment deze gedachte gaf en we kregen daarna een heel open en eerlijk gesprek.

Gewoon Nederlands

Baan: Wanneer we met mensen contact zoeken om Gods Woord door te geven, moeten we communiceren en wel in gewoon Nederlands. Soms is dit best moeilijk als het om bijbelse begrippen gaat. We moeten ook niet onnodig populair doen. Inhoudelijk moeten we de bijbelse lijn in gedachten houden: goed geschapen - diep gevallen, zonde - genade, noodzaak van wedergeboorte - alleen behoud in Jezus Christus door het werk van de Heilige Geest. Vervolgens dient er een oproep te zijn tot geloof en bekering en moeten we de mensen aansporen om de middelen te gebruiken die de Heere geeft om Hem te leren kennen: het gebed en Zijn Woord. Wij kunnen geen mens overtuigen van de waarheid van Gods Woord. We moeten wijzen op de Heere. Met Hem staat ieder mens in een verhouding, of we dit nu geloven of niet. Eens krijgen we met Hem te maken. In iedere ontmoeting met onze medemens trilt de eeuwigheid: wij allen moeten geopenbaard worden voor de rechterstoel van Christus!

Zijn er nog andere belangrijke dingen die u graag wilt doorgeven?

Baan: Door de ontwikkelingen van de laatste vijfentwintig jaar is ons land zendingsland geworden. Gelukkig zien we dat in steeds meer gemeenten de taak van evangelisatie ter hand genomen wordt en dat de financiële middelen hiervoor gestadig toenemen. Al zou er gezien de toenemende geestelijke nood in ons land veel meergeld moeten binnenkomen. We hebben nu nog volop mogelijkheden om in alle vrijheid Gods Woord te verspreiden. Maar daarvoor moet het deputaatschap wel extra middelen ontvangen! Tanis: Bid voor het (kinder)evangelisatiewerk! Zonder de zegen van de Heere kunnen we immers niets doen. En wil je iets nuttigs doen in de gemeente en voor de naasten die nog nooit van Gods Woord gehoord hebben, informeer dan bijvoorbeeld bij de evangelisatiecommissie. Commelin: Kinderevangelisatie is een goede mogelijkheid die de Heere ons geeft! Het is fijn wanneer je dit met alle liefde van je hart mag doen. Werp uw brood uit op het water, en gij zult het vinden na vele dagen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen