En ’t leven tot in eeuwigheid...

Met verslagenheid en ontroering hebben velen op zaterdag 10 augustus j.l. kennisgenomen van het plotselinge overlijden van ds. A. ELSHOUT predikant van de gemeente Scheveningen. Op verzoek van de zendingsdeputaten zou hij voor een periode van vier weken de jonge kerk in Izi (Nigeria) dienen. Graag was hij weer met zijn vrouw gegaan. Ditmaal kon dat niet. Het leek de onderzoeksarts beter dat zijn vrouw vanwege haar gezondheid in Nederland zou blijven. De liefde tot de zaak van Gods Koninkrijk drong hem 0111 ook nu weer te gaan. Slechts enkele dagen kon hij zijn werk in Izi doen. Plotseling, op het alleronverwachts, nam de HULRE hem weg uit dit leven. We mogen geloven dat hij is ingegaan in de rust die er overblijft voor het volk van God. De apostel Paulus schrijft 'Want ik houtlc het daarvoor, dat het lijden dezes tegenwoordige tijds niel is tc waarderen tegen de heerlijkheid, die aan ons zal geopenbaard worden' (Rom. 8:18). Dal lijden waarover de apostel spreekt heeft betrekking op het lijden om Christus' wil. Ook ds. Elshout heefl ervaren dat een dienaar niet meerder is dan zijn Heere. Maar nu weegt dat lijden in dil leven niet op tegen de heerlijkheid, die aan Gods kinderen geopenbaard zal worden. In de grootslc smarten gaf de Heere daarop weieens te zien.

Dominee Elshout was een mensenkind. Dat wist hij ook van zichzelf. Ik heb het verschillende malen van uit zijn mond gehoord. Als hij vertelde over de jaren dat hij als jong predikant de gemeente van Utrecht mocht dienen. Hoe hij als enige predikant van de classis Utrechi betrokken werd bij de zorgen van de gemeenten. Hoe hij later als predikant van Artesia (U.S.A.) in psychische nood terecht kwam. In deze wegen moest hij ervaren zwak van moed en klein van krachten te zijn. En als hij er zelf weer bovenuit probeerde te komen dan leerde nadere ontdekking hem ook dat eigen krachten te verachten alleen op Jezus' school geleerd wordt.

De Heere heeft hem in wegen van beproeving rijke lessen willen leren. Ook daarvan kon hij gewagen. Tot bemoediging van mensen die in psychische nood soms geen uitweg meer zagen. In zijn bock 'Een helpende hand' zegt hij er zelf van: ..Wie weel. lijdenden, waartoe God uw leed en u nog eens wil gebruiken. Blijf ongeveinsd, in 't midden der ellenden, u naar Gods troon met uw gebeden wenden! Bij de Heere is veel vergeving, om Christus' wil alleen. Ciod werkt wonderen, hetzij om ons van onze kwalen te verlossen, of om Zijn krachl zodanig in onze zwakheid te volbrengen, dat we een blijvend kruis kunnen dragen."

Vele jaren heeft ds. Elshout zich ook mogen inzetten voor het jeugdwerk in onze gemeenten. Daar had de Heere hem jaren geleden al voor ingewonnen. Toen hem verzocht werd om voorzitter tc worden van dc J.V. tc Rotterdam-Zuid voelde hij daar aanvankelijk niets voor. Hij meende zelfs principiële bezwaren te hebben. Dat werd echter anders. Het werd hem tot schuld dat hij zich afzijdig had gehouden. Hij ging inzien dat het kerkelijk jeugdwerk zelfs tot zegen zou kunnen zijn. En vanaf die tijd heeft hij zich als jong predikant ingezet voor dit werk. Aanvankelijk voor de kleintjes in het jeugdwerk. Na het vertrek van ds. C'. Hegeman naar Amerika werd ds. Elshout voorzitter van het Landelijk Verband van Knapen-en Jongemeisjesverenigingen. In 1967 vertrok hij naar Amerika en kwam aan dit werk een einde. Teruggekeerd in Nederland deed hij in 1976 zijn intrede in het bondsbestuur. Toen hij kwam was hij al niet zo jong meer. maar dc jeugd van de gemeenten had nog steeds zijn warme belangstelling. Tot 1978 was hij voorzitter van het sektiebestuur + 16 cn van 1978 lot 1983 voorzitter van onze Jeugdbond. Na zijn vertrek uit het bondsbestuur benoemde de

Generale Synode hem als lid van het deputaatschap dat tot taak heeft het jeugdwerk te begeleiden. Vele jongeren hebben hem leren kennen, onder meer tijdens onze zomerkampen waar hij een graag geziene gastspreker was. Met de hem geschonken gaven trachtte hij dc jonge mensen tc winnen voor dc dienst des Heeren. In zijn gebed klonk het altijd weer door dat de geestelijke nood van onze jonge mensen op zijn hart lag en gebracht werd bij de God des Verbonds. Op onze laatste bondsdag in Amsterdam werd de middagbijeenkomst door ds. F.lshout geopend met Schriftlezing en gebed. Het trof me dat toen in het gebed door hem vertolkt werd: ..O. God wees ons genadig opdat wij dat hcilgeheim mogen verstaan en die liefde die uit U is en door IJ is en tot U is. Om zo te mogen roemen in vrije gunst alleen. En om te mogen ingaan in die rust die overblijft voor Uw volk". Hij gunde de jongeren van dc gemeenten dat ze die liefde zouden mogen smaken die uit God is. En waar die liefde woont, gebiedt de Hccre Zijn zegen. Een vaderlijke vriend is van ons

weggenomen. En wal is in het bijzonder het verlies groot voor zijn vrouwen kinderen. De HEERF. gedenke u mevrouw F.lshout in deze smartelijke weg. Hij vertrooste en sterke u met uw Kinderen. Dc HEERE doe Zijn troostrijk Aangezicht over u lichten. Uw man en vader heefl het ons vaak laten zingen, en wij willen het u met uw kinderen toebidden: .. Waar liefde woont.

gebiedt de den zegen. HEER Daar woont Hij zelf. daar wordt Zijn heil verkregen. En 't leven tot in eeuwigheid".

Namens bestuur en werkers van de Jeugdbond.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen