Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Met term o.s.m. wordt een grens overschreden

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Met term o.s.m. wordt een grens overschreden

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In korte tijd is de uitdrukking o.s.m. tot de gewone taal binnen de gereformeerde gezindte gaan behoren. Ds. Op 't Hof vreest dat het gebruik van deze aanduiding lang niet zo onschuldig is als wij willen doen voorkomen.<br />

Het is al weer diverse jaren geleden dat een familielid aan mij vroeg of ik wist wat o.s.m. betekende. Ik had hiervan nog nooit gehoord. Nadat ik diep nagedacht had, moest ik bekennen dat ik niet kon bedenken wat die afkorting moest betekenen. Triomfantelijk zei toen de desbetreffende persoon tegen mij: „O.s.m. wil zeggen ons soort mensen." Ik herinner mij nog goed dat deze term mij toen direct een naar gevoel gaf Het doet mij verdriet te moeten constateren dat de uitdrukking o.s.m. onder ons goed ingeburgerd is. De afkorting o.s.m. is gaan behoren tot het gewone spraakgebruik van een deel van de gereformeerde gezindte. Vooral in de vakantietijd hoor je de kreet "ons soort mensen" nogal eens. Je fietst ergens met je gezin en opeens hoor je een jochie naar zijn moeder roepen: „Mama, o.s.m." Keurig uitziende jongelui krijgen je in het oog en zeggen zachtjes, maar net hoorbaar: „Kijk eens, o.s.m." Het wordt zelfs in onze kringen gebruikelijk om een ander die een dag uit of op vakantie is geweest, te vragen: „Heb je nog veel o.s.m. gezien?"

Kloof
Behalve de afkorting o.s.m. wordt de aanduiding refo's veel gebruikt. Tot in het absurde toe. Pas kwam een van mijn dochters met nieuwe schoenen thuis. Zij liet me ze zien en vroeg: „Zijn het geen refo's, pa."" Het ontstaan en de snelle opmars van deze uitdrukkingen geven de kloof aan die in toenemende mate tussen ons en de Nederlandse maatschappij gaapt. Wie in onze tijd in overeenstemming met de uitgedrukte wil van God wil trachten te leven, vervreemdt steeds meer van zijn medemensen. Als je een bijbelse haardracht, kleding en gezichtsverzorging hebt, ben je een bezienswaardigheid, zo geen bespotting. Heb je geen tv, dan ben je achterlijk. Houd je er hierbij nog zedelijke normen op na, dan beschouwt men je zeker als een hopeloos geval. Eigenlijk is het omgekeerd. De vervreemding vindt niet van onze kant plaats, maar aan die van de moderne mens. Deze verandert steeds sneller in zijn leefwijze en levensuitingen. Iedereen moet tegenwoordig zo nodig modern denken en leven. Anders word je niet voor vol aangezien. Een modern staat hier dan voor vrij, ongebonden en onnatuurlijk. De moderne mens is op drift geslagen en geen mens weet waar het schip stranden zal.

Positief
Op zichzelf is het zeer positief dat althans een gedeelte van de gereformeerde gezindte er alles aan doet om aan bijbelse leefwaarden en -normen vast te houden en hier ook openlijk voor uitkomt. Wij moeten ons niet terugtrekken binnen de eigen muren. Zolang als het verantwoord is, moeten wij deel blijven nemen aan het publieke leven. ledere vierkante meter van Nederland is immers ten diepste van de Heere. Het is onze theocratische roeping om het Nederland van 1991 te tonen hoe de Heere wil dat mensen gekleed zijn en zich gedragen. Laten de kinderrijke gezinnen onder ons maar getuigenis afleggen van de bijbelse visie op het huwelijk.

Afkeurenswaardig
Wanneer het voorgaande echter uitmondt in het spreken over "ons soort mensen", is er mijns inziens een kritische grens overschreden. De Bijbel kent slechts twee soorten mensen: in Christus en buiten Christus, verzoend en onverzoend, goddeloos en godvrezend. Uit de uitdrukking o.s.m. spreekt een zelfbewustheid die angstaanjagend is. Wij zijn beter dan zij. Wat is dit anders dan farizeïsme? Beseffen wij wel dat "ons soort mensen" met inbegrip van allereerst onszelf verdoemelijke Adamieten zijn, die uitsluitend via de wedergeboorte Gode welbehagelijk kunnen zijn? De wereld ligt verloren, dat is waar. Maar "ons soort mensen" zijn in en van zichzelf ook kinderen des goddelijken toorns; dat wordt te vaak vergeten. Naar ik vrees is de term o.s.m. niet zo onschuldig als wij wel willen doen voorkomen. De Heere geve dat wij niet alleen in uiterlijk opzicht, maar vooral ook innerlijk bijbels zullen leven. Dan stellen wij ons niet langer boven de ander, maar komen wij op één lijn met de ander, ja onder de ander In deze stand is "ons soort mensen" verdwenen. Hoe eerder, hoe liever!

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 28 augustus 1991

Terdege | 72 Pagina's

Met term o.s.m. wordt een grens overschreden

Bekijk de hele uitgave van woensdag 28 augustus 1991

Terdege | 72 Pagina's