Robert Murray M’Cheyne als dichter

Naar aanleiding van Hooglied 4:16 heeft M'Cheyne opgemerkt dat een christen niet alleen noodzakelijke vruchten dient voort te brengen, maar ook aantrekkelijke. Niet alleen appels en dergelijke maar ook specerijen. Hijzelfheeft niet alleen gesticht met zijn leven, maar ook met zijn dichterlijke gaven. Mensen zouden eens door de schoonheid van vormgeving gelokt kunnen worden om aandacht te schenken aan de inhoud van zijn liederen, om zo door het Woord getroffen te worden. M'Cheyne had onmiskenbaar artistieke gaven. Hij kon uitstekend zingen en had ook schildertalent. Hij ontdekte echter dat hij beter met woorden kon schilderen dan met het penseel.

Een aantal gedichten van hem staan in „Memoir and Remains of the Rev. Robert Murray M'Cheyne" van de schotse predikant A. A. Bonar. Dit werk is kort na de verschijning in het nederlands vertaald door ds. J. J. L. ten Kate onder de naam: Het Leven en de Nagelaten Geschriften van Robert Murray M'Cheyne.

In het eerste gedicht: „Griekenland, het levend Griekenland niet meer", bezong hij op veertienjarige leeftijd de vrijheid en het heldendom van de oude Grieken. Voor hogere waarden, met name voor de Parel van grote waarde waren zijn ogen nog gesloten.

Het sterven van zijn broer David in 1831 was de aanleiding tot zijn bekering. Twee gedichten herinneren aan dit sterven. Een ervan, waarboven staat: „De rechtvaardige komt om en er is niemand die het ter harte neemt" is ontroerend om zijn eenvoud. Hier volgt een fragment.

And bid me rest En zei: „Rust niet, Nor night and day Noch nacht noch dag Till I can say Tot je kunt zeggen That I have found Ik heb gevonden The holy ground De heilige grond In which there lies Waarin ligt The Pearl of Price De Parel van grote waarde Toen een jonge kennis zei dat ze vastbesloten was de wereld in te gaan om volop van het leven te genieten, schreef hij een klaagzang eindigend met de oproep: Away, then — oh, fly O, vlucht toch weg From the joys of the earth! Van de aardse vreugden Her smile is a lie — Haar glimlach is een leugen There's a sting in her mirth. Er is een angel in haar vrolijkheid. Come leave the dreams Kom, verlaat de dromen Of this transient night. Van deze voorbijgaande nacht. Zal er ooit eenvoudiger, inniger en krachtiger gezegd kunnen worden wat „geloven" is, dan hij deed in deze regels? I come to Christ, because I know Ik kom tot Christus omdat ik weet, The very worst are called to go; Dat de allerslechtsten geroepen worden. And when in faith I find Him, En wanneer ik Hem in het geloof vind, I'll walk with Him, and lean on Him, Wandel ik in Hem en leun op Hem, Because I cannot move a limb, Omdat ik geen lid kan bewegen, Until He say, „Unbind him". Tot Hij zegt: „Ontbind hem". Dat de Heere krachtig in hem doorwerkte en spoedig de Zon der Gerechtigheid in zijn leven deed opgaan, blijkt uit het feit dat hij reeds in 1834, driejaar na zijn bekering zijn

bekende gedicht JEHOVAH TSIDKENU (De HEERE, onze Gerechtigheid), het wachtwoord der Hervormers schreef. Hij was toen 21 jaar oud. Dit gedicht staat op pagina 2 van dit nummer van Daniël.

Kinderen hadden een grote plaats in zijn hart. Als hij een kind uit zijn gemeente een boek gaf, gaf hij het een persoonlijke boodschap mee, zoals deze:

Peace be to thee, gentle boy! Many years of health and joy! Love your Bible more than play — Grow in wisdom every day. Vrede zij u, lieve jongen Vele jaren gezondheid en vreugde Bemin je Bijbel meer dan je spel Neem toe in wijsheid elke dag.

Zijn dichterstalent had voor hem praktische waarde als geheugensteun. De verschillende plichten van de priesters bij het verplaatsen van de tabernakel werden als volgt door hem in het geheugen vastgelegd (vertaling Ten Kate):

De Kohathieten torsten met veel zorgen De heilige vaten, voor elks oog verborgen; De Gersonieten zullen mee verschijnen, En dragen de bekleedsels en gordijnen. Merari's zonen zullen zich vergaren, En dragen berdren, richels en pilaren.

Aan het eind van „Memoir and Remains" staat een veertiental gedichten: „Liederen Zions tot Opwekking en Leiding van Pelgrims op weg naar het Hemelse Jeruzalem". Een paar zijn er geschreven naar aanleiding van een bijbelfragment, zoals De Onvruchtbare Vijgeboom, een paar gemaakt tijdens zijn reis naar Israël, en enkele voor of over kinderen. In alle geeft hij een boodschap mee op weg naar de eeuwigheid. Ook ons heeft deze begaafde dichter en begenadigde theoloog en zielszorger in zijn verzen veel te zeggen. Lees tot slot maar mee wat hij te zeggen heeft in zijn gedicht „Oil in the Lamp".

Sinners! behold the gate Of Jesus open still; Come, ere it be too late, And enter if you will. The Saviour's gentle hand Knocks at your door to-day; But vain His loud demand — You spurn His love away. So at the Saviour's door You'll knock with trembling heart; The day of mercy o'er, Jesus will say — depart! Zondaars! zie de poort Van Jezus nog openstaan Kom, voor het te laat is En kom binnen indien ge wilt. De vriendelijke hand van de Heiland Klopt heden aan je deur Maar tevergeefs is Zijn eis Je versmaadt Zijn liefde. Zo zult ge eens met bevend hart Aan de deur van de Heiland kloppen Als de genadedag voorbij is Zal Jezus zeggen: „Gaat weg van Mij".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen