Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ecuador, een wereld in nood

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ecuador, een wereld in nood

De eerste evangelisatiebijeenkomst

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Misschien weet je het nog. Van die actie voor een wereld in nood! Was dat niet je eerste kennismaking met Ecuador? Had je toen gedacht dat de ZGG met pastor Dr. joël Medina van de Iglesia Reformada Presbiteriana del Ecuador (IRPE) op vier februari jl. haar eerste evangelisatiebijeenkomst zou hebben in de sloppenwijk Isla Trinitaria? Laat ik je er iets over vertellen.

Na een speurtocht in de sloppenwijken van Guayaquil is een terreintje gekocht en hebben we een eenvoudige vergaderruimte gebouwd. We kunnen hier onze evangelisatiebijeenkomsten houden en eventuele andere activiteiten organiseren Het is een uitvalsbasis.

Het viel nog niet mee een plaats uit te kiezen. Waar zou de Heere ons willen hebben? Uiteindelijk hebben we een plaats gevonden: Isla Trinitaria: Eiland van de Drieëenheid. We werken in de buurt 'Jacob Bucaram'. We schatten het aantal huisjes op ongeveer duizend. Gemiddeld zullen er zo ongeveer vijf tot zeven bewoners per huisje zijn. Inclusief de kinderen. Ongeveer vijftien procent woont in huisjes boven de modder en het water.

Voorbereiding

Er moest gebouwd worden. Een eenvoudig iets. Er moesten contacten gelegd worden met de bewoners. Zuster Marrie Altena deed huisbezoeken bij vrouwen. Pastor dr. Joël Medina en ik brachten begin januari kalenders rond met bijbelteksten en kleine foldertjes, meteen uitleg over ons werk. We spraken met veel mensen. Regelmatig moesten we de bamboe loopbruggetjes op, om de rieten huizen die boven de modder zijn gebouwd te bereiken. Tot schrik van diverse bewoners overigens. „U moet maar niet verder gaan, senor, u weegt zo zwaar, en als ü in de modder terecht komt..." Toch wilden we doorzetten. Ze mogen niet denken dat de allerarmsten, die boven het water wonen, van minder belang zijn. Onze God wil niet dat we 'heggen en steggen' overslaan.

We hadden wat last van honden. Dr. Medina nog wel het meest. Het leek wel of er net zoveel honden waren als mensen.

Na diverse morgens en middagen werken moesten we constateren dat een groot aantal mensen 's morgens beter aanspreekbaar is dan 's middags. Het alcoholisme is een groot probleem. Er zijn veel alleenstaande vrouwen.

Enkele dagen voor de eerste evangelisatiebijeenkomst hebben we nogmaals een eenvoudige uitnodiging verspreid.

Zaterdag 3 februari

Er moest nog veel gebeuren. De banken waren nog niet klaar. De timmerman uit de buurt, die de banken zou maken, had zich wat vergist in de tijd. De banken moesten opgehaald worden. Ook moesten er nog veel andere klussen geklaard worden, zoals de vloer boenen, rommel opruimen, even oefenen met het orgeltje, platform in elkaar timmeren, enzovoort. Het moest netjes worden, al kun je vanwege de modder haast niet fatsoenlijk op het terrein komen. Maar ook uit de verzorging van de kleine dingen lees je respect af voor de bezoeker. Af en toe kwam er een buurtbewoner nieuwsgierig om de hoek kijken. Opeens ontstond er tumult op de weg voor ons terrein. Twee groepen jongeren stonden tegenover elkaar. Verdachtmakingen klonken erover en weer. De ene groep bestond uit drie jongens en vier meisjes (!) van ongeveer een jaar of twintig. De andere groep bestond alleen uit jongens en jonge mannen. De messen werden getrokken. De dreigingen werden feller. Zou er gestoken worden? Gelukkig bleef het nu bij dreigen. In de nacht zou er worden afgerekend... En dat is niet altijd bluf!

Zondag 4februari

Pastor dr. joël Medina en ik waren vroeg naar de zaal gegaan om alles klaar te zetten. Zouden er mensen komen? We hadden veel enthousiaste reacties gehad. „Nee, amigo, zondag ben ik aanwezig!" Het was helemaal niet zo van: „Ik moet eerst dit nog doen, en dan kan ik komen". We dachten om half tien te kunnen beginnen. Maar er was nog geen mens. Nog even gewacht, wat gezongen, en ja toen begonnen ze binnen druppelen. Op de weg stonden er genoeg. Maar dat waren kijkers. Die wilden wel zien wie er echt naar binnen durfden. Uiteindelijk zaten er ongeveer vijftig mensen binnen.

Zij ontvingen de boodschap van het Evangelie: „Want er is een God, er is ook een Middelaar Gods en der mensen, de Mens Christus Jezus". Pastor dr. Joël Medina preekte over deze tekst. Een verloren mens kan nooit zijn zaligheid zelf verdienen. Hij heeft de dood verdiend. Hij is niet in staat om zijn zaligheid te verdienen! Maar het hoeft ook niet! Gelukkig niet, want het zou nooit gaan. Maar God Zelf heeft in een Middelaar voorzien. Zijn Zoon, de Mens Christus Jezus.

Na de dienst hadden we enkele hartelijke gesprekken. „Tot volgende

week zondag", werd er door velen gezegd. Het is te hopen dat deze 'jazeggers' ook 'ja' doen. En het is te hopen dat de 'ja-zeggers' die 'nee' deden dan ook zullen komen. Laten we er samen voor bidden.

Guayaquil

J. H. van Doleweerd, evangelist

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 maart 1996

Daniel | 32 Pagina's

Ecuador, een wereld in nood

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 maart 1996

Daniel | 32 Pagina's