“Wat is je diploma waard? Schuiven met mbo-ers en hbo-ers in de verpleegkunde”

Na jaren van onduidelijkheid lijkt het er nu toch echt op dat er een groter onderscheid gaat komen tussen hbo- en mbo-verpleegkundigen. Afgelopen januari presenteerde de stuurgroep van het project ‘Toekomstbestendige beroepen in de verpleging en verzorging’ een voorstel om voortaan te spreken van ‘Regieverpleegkundige’ (hbo-verpleegkundige) en ‘Basisverpleegkundige’ (mboverpleegkundige). Op termijn zou dit onderscheid ook in de wet BIG moeten worden opgenomen, waar nu nog gesproken wordt over ‘verpleegkundige’, waaronder beide groepen vallen.
Volgens de stuurgroep is het onwenselijk om de verschillende soorten verpleegkundigen over één kam te scheren. Mbo-verpleegkundigen zouden hierdoor op hun tenen moeten lopen, terwijl de kennis van hbo-verpleegkundigen niet wordt benut.
Het toenemende onderscheid tussen mbo- en hbo-verpleegkundigen doet ook iets met de arbeidsmarkt. De vraag naar hboverpleegkundigen is inmiddels enorm. Verzekeraars stellen hoge eisen, waardoor bijvoorbeeld in de wijkverpleging vaak alleen nog hbo-verpleegkundigen mogen indiceren. In het ziekenhuis tekent zich eenzelfde trend af. Waar de verhouding nu nog vaak 70:30 is, met mbo-verpleegkundigen in de meerderheid, streven inmiddels veel afdelingen naar een 50:50 verhouding in 2020.
Het is wat mij betreft nog maar de vraag of het verstandig is zo te focussen op hbo-verpleegkundigen, gelet op de praktijk. Voor veel verpleegkundigen geldt dat ze goed in hun werk zijn, niet zozeer door hun opleiding, als wel door hun lange werkervaring. Dat betekent dat conform de huidige wet big het onderscheid tussen mbo- en hbo-verpleegkundigen in de praktijk vaak onzichtbaar is. Veel andere Europese landen kennen ook alleen de ‘verpleegkundige’. Een te grote scheiding tussen hbo en mbo kan ineffectiviteit bevorderen: mbo-verpleegkundigen zouden de grote vraag naar hbo-verpleegkundigen deels kunnen opvangen, maar mogen dit niet vanwege hun lagere opleiding. Het gevolg is werkloosheid voor de praktische ervaren mbo-er, terwijl de onervaren hbo-er met een gigantische werkdruk te maken krijgt.
Uiteraard is dit niet het hele verhaal. Hbo-verpleegkundigen hebben zich inmiddels ook bewezen. Twee jaar geleden concludeerden wetenschappers bijvoorbeeld dat in ziekenhuizen met een groter aandeel hoog opgeleide verpleegkundigen het sterftecijfer aantoonbaar lager was. Hierbij moet wel aangetekend worden dat het onderzoek zich niet specifiek op Nederland richtte.
Ik denk daarnaast dat het in het ziekenhuis per afdeling verschilt hoe belangrijk een groot aandeel hbo-verpleegkundigen is. Dat hangt vooral samen met de onvoorspelbaarheid van de zorgtaken. De zorg op bijvoorbeeld de short stay-afdeling is uiteraard minder complex dan die op een chirurgie-afdeling.
Ondertussen lijkt het erop dat het voorstel van de stuurgroep van het project ‘Toekomstbestendige beroepen in de verpleging en verzorging’ daadwerkelijk zal leiden tot wetgeving, en aanpassing van de Wet big. Minister Schippers heeft de Kamer geïnformeerd dat ze voornemens is het voorstel van de stuurgroep op te volgen. Deze ontwikkeling gecombineerd met de mogelijke verdringing van mbo-verpleegkundigen door hbo-verpleegkundigen maakt dat het daarom voor de eerste groep steeds aantrekkelijker wordt om een hbo-V schakeltraject te volgen. Dat geldt ook voor studenten die bijna klaar zijn met hun mbo-opleiding verpleegkunde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen