Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Nationale Landschapsparken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Nationale Landschapsparken

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een minister slaat op de viuctit

Gistermiddag hebben in de Achterhoek zo'n hondervijftig landbouwers hun bewindsman, de minister van landbouw, de heer Van der Stee, hét hazepad laten kiezen. Minister Van der Stee was op werkbezoek en kreeg op het einde van de middag de protesterende boeren om zich heen. Zij gaven him misnoegen en ongerustheid te kennen over de plaimen van de regering om de contreien rond Winterswijk te bestemmen tot landschapspark.

Het is de laatste jaren geen pretje minister van landbouw te wezen. Jarenlang was er voortdurend zware deining rondom het gehate Landbouwschap. Waimeer je uit dit woord Landbouwschap „bouw" verwijdert en je zet er vervolgens park achter dan heb je een nieuwe brandhaard. Want Landschapspark is een begrip dat op een boer werkt als een rode lap op de stier van de boer. Trouwens, Landschapspark is wel een lapje van het progressieve rode beleid. Zo bekeken is de vergelijking niet eens zo mal.

Minister Van der Stee heeft tijdens de nog niet eens overlange periode van zijn bewind ervaren, dat je van de boeren gemakkelijk kersen cadeau kunt krijgen. Al eens zat de minister ergens op een camping ondergedoken leek het, maar met tractoren en al op de weg haalden de boeren hem gauw tevoorschijn.

Wat is er precies loos met de landschapsparken? Liefst drie nota's over parken bereikten de Kamer. Het is de taktiek van het huidige kabinet het parlement eerst zich te laten verslikken in een bouillon-vloed van nota's, om vervolgens de volksvertegenwoordiging het vlees voor te zetten, dat ze mogelijk misselijk van de bouillon dan sneller zidlen consiraieren. Dat zijn de manieren van het kabinet dat de lakens uitdeelt in ons land.

NATIONALE PARKEN

Om de materie een tikje onder de knieën te krijgen is van belang dat wij ons realiseren dat de regering mikt op twee soorten van parken. Nationale parken en nationale landschapsparken. Dat zijn niet dezelfde. Alleen al is er verschil van oppervlakte. Een nationaal park is een aaneengesloten gebied van tenminste duizend hectaren. Een nationaal landschapspark moet minstens tienduizend hectaren in beslag nemen. Nationale parken zijn dus de mini's in dezen. Ik heb reeds gememoreerd dat er een drietal nota's over parken van de departementale tafels gerold zijn. Eén nota verschaft advies vanwege de interdepartementale Commissie Nationale Parken en Nationale Landschapsparken (de ook wel Verhoeve geheten commissie) over de nationale parken en één nota levert advies over de nationale landschapsparken. En de derde, de meest belangrijke, wijl ondertekend door Uefst twee beleidmakers te weten de ministers van landbouw en visserij, de gister gevluchte bewindsman Van der Stee en de zetbaas van volkshuisvesting en ruimtelijke ordening minister drs. J. P. A. Gruyters.

Als u bovendien noteert dat de drie nota's aan de Kamer zijn aangeboden door de staatssecretaris van CRM, de heer W. Meyer, wordt zodoende duidelijk dat het hier wel om een belangrijke aangelegenheid gaat, wanneer drie bewindslieden er zich het vuur voor uit de sloffen lopen.

NATIONALE PARKEN GEEN NOVA

Een nationaal park is voor ons land geen nieuwtje. Wij zijn er reeds drie rijk. Wie bezocht nooit de Hoge Veluwe? Voorts zijn nog te noemen de Veluwezoom en de Kennemerduinen. Dit soort parken smaakt kennelijk naar meer, want het ligt in het voornemen van de regering er nog een paar bij te maken. Om te begiimen moeten de vier waddeneilanden in het rijk van nationale parken worden ingelijfd, te weten Texel, Vlieland, Terschelling en Schiermonnikoog. Dat zijn er zeven. In de verschillende provincies moeten er nog enkele bijkomen. Het gebied rond Diever en Appelscha op de grens van Friesland en Drente en voorts in Drente Dwingeloo-Ruinen en Ooster- en Westerzand. In Overijssel de Weerribben en Haarlerberg en Holterberg. Gelderland zorgt nog voor Montferland en Utrecht voor de Amerongseberg, waarover juist dezer dagen nog een en ander in de pers stond. Noord- Holland heeft zijn duinen, die zich uitnemend lenen om zo'n park te wezen, te weten van Schoorl tot Wijk aan Zee, terwijl Zuid- Holland daar nog eens het duingebied bij de Zilk-Noordwijk en de platen in de Grevelingen voor beschikbaar stelt. Brabant zorgt ook voor een drietal parken namelijk Biesbosch, Strabrechtse Heide en Loonsche en Drubensche Duinen. Op de grens van Brabant en Limburg nog de grote Peel terwijl tenslotte Limburg zelf nog goed is voor het gebied de Hamert en Meijnweg. Als u gaat optellen de bestaande en de adspirant nationale parken zijn het er een heleboel. Uit deze gebieden vvordt geweerd industrie evengoed als landbouw voorzover die althans niet op natuurbeheer gericht is. Voorts geen woonbebouwing en geen verblijferecreatieterreinen en evemnin verkeerswegen, transport- en energieleidingen, mihtaire oefenterreinen en dergelijke.

EN DAN NATIONALE LANDSCHAPSPARKEN

Tien nationale parken aangrenzend zijn nog maar één nationaal landschapspark, hebben wij begrepen. Dit betekent ook dat het vraagstuk van de landschapsparken nog wat meer omvat. Wij zijn hiermee ook nog maar aan een interim-advies. In snel tempo worden de natuur en het landschap aangetast. Dit proces moet een halt toegeroepen krijgen. De Rijksoverheid wenst gebieden van behoorlijke omvang aan te wijzen met natuurterreinen, wateren en/of bossen, cultuurgronden en nederzettingen, die een grote rijkdom vertegenwoordigen aan natuurlijke en landschappelijke kw^iteiten en aan cul­ tuurhistorische waarden. Niet in de laatste plaats voor de zich recreërende mens moeten deze gebieden in stand worden gehouden. Het zijn gezien de uitgestrektheid stellig geen oppervlakten waar geen mensen wonen. Eén van de vele problemen is de vraag hoe recht gedaan wordt aan de sociaal-cdturele en economische belangen van de bevolking. Dit vraagstuk doet ook het meeste stof opwaaien. Economische belangen, want de mensen die hun bestaan in die gebieden vinden moeten hun bedrijf kunnen uitoefenen. Wanneer die bedrijven niet naar de eisen van de tijd kunnen evolueren, ontstaan knelpunten. Gezien een speciale nota Knelpunten mogen wij veronderstellen dat het departement van CRM daarmee uit de voeten kan. Er zijn ook sociaal-culturele belangen. De bevolking moet zichzelf kunnen blijven. Je kimt van de bewoners geen poppetjes maken in het grote openluchtmuseum dat hun streek dreigt te worden.

Het gaat allemaal het rijk geld kosten, doch het gaat ook de mensen in de nationale landschapsparken geld kosten, wanneer zij niet naar behoren hun bedrijf kunnen uitoefenen, want het mooie, het landschappelijk aantrekkelijke moet het winnen van het doelmatige en uit oogpunt van bedrijfevoering efficiënte. Overwogen wordt belanghebbenden of gedupeerden, het ligt er maar aan uit welke optiek wij de grote plannen bezien, schadeloosstelling oftewel beheerdersionen uit te keren. Wij kuimen gerust van ambitieuze plannen spreken. Nimmer wordt pap zo heet gegeten als gekookt. Dat is waar doch licht gebeurt er wat. Vandaar de grote onrust. Om te beginnen zullen enkele proefgebieden worden aangewezen. Een vijftal. Het zijn Noordwest-Overijssel, Waterland, de Veluwe, een deel van Zuid-Limburg en dan het gebied rondom Winterswijk, waar onze minister de hielen lichtte.

In de nationale landschapsparken krijgen we derhalve geleide landbouw. Dat is duidelijk. Voor de bewoners van gebieden die in aanmerking komen tot park verheven te worden betekent de statuswijziging een geweldige mentale omwenteling. De kardinale vraag is of men een bijdrage leveren gaat voor de consumptie of voor de recreatie of met andere woorden of men figurant is in een permanent openluchtspel. Het is ongetwijfeld een weemoedige aangelegenheid, wanneer wij zien hoe het aanschijn van natuur en landschap onvoorstelbaar snel en ingrijpend zich wijzigen. Of het evenwel niet erg gekunsteld is om over duizenden hectaren gedaan te krijgen dat men kan zeggen: Ziet, hier stond de tijd stil, is evenzeer een probleem. Eeuwen klonk het verwijt dat de plattelanders niet snel genoeg met hun tijd meegingen, nu willen landschappelijke natuur- en cultuurminnaars het als doem opleggen. Ergens stond de tijd stil. In Pompeji toen de hete lava het beweeg van alle dag stolde.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 mei 1975

De Banier | 8 Pagina's

Nationale Landschapsparken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 mei 1975

De Banier | 8 Pagina's