KERKNIEUWS

Beroepen te:

Souburg, R. Heusinkveld te Nagele-Tollebeek — Vlaardingen (wijkgem. Ichthus), J. Nijenhuis te Scharnegoutum — Vlaardingen (wijkgem. Holy), N. M. A. ter Linden te Noord-Schermer — Bedum, T. H. Oostenbrug te Rotterdam — Bameveld (vac. P. P. J. Monster), J. H. Vlijm te Krimpen aan den IJssel — Tholen, kand. G. Post te Hilversum — Ridderkerk, wijkgem. Bolnes, tweede beroep, H. Koudstaal te Oudshoorn — Arnemuiden, Oud-Alblas en te WUnis, G. Post, kand. te Hilversum — Boven-Hardinxveld (vac. P. Alblas), I. Boot te Wijngaarden — 's-Grevelduin-Capelle en te Wilnis, kand. G. Post te Hilversum — door de synode tot zendingspred. in dienst v. d. Minahassische Evang. Christ, kerk als docent a. d. theol. faculteit v. d. Ind. Christ. Univ. te Tommohon, ksind. Y. Bekker te Oegstgeest — door de synode tot legerpred., kand. J. A. V. Selms te Dordrecht — Kesteren, J. T. Doornenbal te Oene — Meteren, kand. G. Post te Hilversum (adres: Kometenlaan 75) — Musselkanaal (toez.), T. P. Pol te Lage Zwaluwe — Wissenkerke, G. A. Zuidam te Nieuweroord.

Aangenomen naar:

Vianen (vac. A. Stegenga), kand. L. Gulmans te Reitsum — Beesd, kand. M. Schukken te Utrecht — — Giessendam-Nederhardinxveld (vac. G. C. Post, (toez.) A. Stekelenbvurg te Lexmond (verb. ber.).

Bedankt voor:

Emmercompascuum, J. Bezemer te Augustinusga — Katwijk, G. H. van Kooten te Delft — Randwijk, J. P. Verkade te Nieuwe-Tonge — Wierden, G. H. v. Kooten te Delft — Austerlitz, C. Petri, stafdocent De Horst te Driebergen — Wageningen (vac. G. Pettinga; toez.), J. T. W. Quak te Koudekerk aan den Rijn.

Ds. H. G. Groenewoud overleden

Dinsdagmorgen vroeg 4 november overleed te Amersfoort op de leeftijd van 63 jaar ds. H. G. Groenewoud.

Ds. Groenewoud werd predikant te Balk in 1930 en diende daarna de gemeenten VoUenhove, Wageningen en Groningen. Sinds 1957 was hij leraar aan een chr. lyceum te Amersfoort. Gedurende vele jaren was hij hoofdbestuurslid van de Confessionele Vereniging, van wier orgaan „Hervormd Weekblad De Gereformeerde Kerk" hij eindredacteur was. Zijn artikelen waren mede bepalend voor het beleid en de koers van de Confessionele Vereniging in de Hervormde Kerk. Gedurende de laatste jaren schreef hij op de voorpagina korte, puntige artikelen, waarin hij het kerkelijk leven op de voet volgde en van commentaar voorzag.

De Confessionele Vereniging verUest in hem een van haar woordvoerders en scribenten, die met bekwaamheid en volharding haar beginselen hebben uitgedragen.

Beroepbaarstelling:

kand. drs. W. L. B. Schipper, woonschip Peristera, Roomburgerweg, Leiden.

Rotterdam

De najaars-streekvergadering van de bond van hervormde mannenverenigingen op G.G. wordt weer gehouden in de bekende „Paulus"-kerkzaal, Mauritsweg 20, naast het Rijnhotel (hartje Rotterdam, vlak bij het Centraal-Station), op vrijdagavond 14 november a.s., aanvang 8 uur precies! Spreker: dr. W. Aalders uit Den Haag; onderwerp: „Schepping en geschiedenis". Iedereen is heel hartelijk welkom.

Onderdendam

Door de opmerkzaamheid van een ingezetene van Onderdendam is de kerkeraad er op attent gemaakt dat er een zeer kostbare kanselbijbel met als opschrift op de lederen omslag: Kerk te Onderdendam, te koop lag bij de antiquair J. v. d. Enden te Groningen.

De kerkeraad van de Herv. kerk van Onderdendam heeft dan ook niet geaarzeld om direct deze kostbare bijbel die dateert uit het jaar 1637 en nog in prima staat verkeert, te kopen. Hoe deze bijbel uit de kerk is verdwenen blijft de kerkeraad een raadsel. Het is ook niet bekend hoe lang deze bijbel al weg is.

Lienden

Na een vacaturetijd van ruim IVi jaar ontving de Hervormde gemeente van Lienden zondag j.l. weer een eigen predikant in de persoon van ds. D. C. van Wijnen, gekomen van Goedereede.

De dienst van bevestiging werd geleid door zijn zwager, dr. A. van den End te Maarssen met als tekst Openbaring 2 vs. 1: „Dit zegt Hij, Die de zeven sterren in Zijn rechterhand houdt. Die in het midden der zeven gouden kandelaren wandelt...”

’s Middags vond de intrede plaats. Voor deze dienst had de nieuwe predikant, evenals voor het afscheid van de vorige gemeente, een kort woord uit 1 Thess. 5 gekozen, te weten vers 25, waarin sprake is van een dringend verzoek: „Broeders bidt voor ons”.

Zowel voor de morgen-als voor de middagdienst was een goede belangstelling.

„In de rechte straat”

Op de vergadering van deze stichting is gerefereerd door dr. W. Aalders van Nijmegen en dr. M. J. Arntzen van 's-Gravendeel. Dr. Aalders zei o.a. in zijn onderwerp: „Rome en Reformatie in de crisis:

Momenteel is niet aan de gang een geloofscrisis als bij Luther, ook geen belijdeniscrisis en zelfs niet een crisis rond de Heilige Schrift, maar God Zelf is voor ons in de crisis geraakt en het geloof als zodanig. Als oorzaak wees dr. Aalders aan het „hinken op twee gedachten", waardoor Israël meende zowel God als de Baal te kunnen dienen.

Eeuwenlang hebben de kerken gemeend dat zij het enige en echte theologische beginsel wel konden verbinden met het humanistische. Het laatste ging steeds meer domineren, met inderdaad verbluffende resultaten, zowel in de wereld der techniek als op medisch en sociaal terein.

Ook de theologie wordt op deze atheïstisch-humanistische weg meegesleurd, omdat zij deze aardse werkelijkheid steeds serieuzer neemt en men de kerk steeds meer betrekt bij de wetenschap, ontwikkelingshulp, politiek, waardoor zij functioneert ten behoeve van een moderne samenleving. Het christelijk geloof moet steeds meer een „aards-geloof" worden.

Maar de smaak van het evangelie is er zodoende wel af. Men is niet langer geïnteresseerd in vragen omtrent de ziel, de zaligheid, de vroomheid. In plaats van Calvijns Soli Deo gloria kwam de medemenselijkheid. Door dit horizontalisme verschraalt de prediking en wordt de ziel niet verzadigd.

Ook in de nieuwe psalmberijming en gezangen klinkt deze aarde-gerichtheid door. De Bijbel wordt niet meer benaderd als een boek dat ons God wil doen kennen maar als een tijd-gebonden boek. Juist in orthodoxe kringen is die overschakeling begonnen. Daarom móet de schuldvraag gezocht worden bij de kerk.

Door haar verbalisme, faraseologie en woordfarizeïsme kweekte zij mensen bij wie de binnenkant de buitenzijde niet dekte.

Deze crisis vraagt bekering. Een wedergeboren worden uit „water en Geest". Waarbij het „water" dan onze tranen moeten zijn, waarin wij alle eigen zekerheden verliezen en alleen de vraag overblijft: Hoe krijg ik deel aan de werkelijkheid van God?

In de middagvergadering sprak dr. M. J. Arntzen, gereformeerd predikant te 's-Gravendeel over Het Schriftgezag bij Rome en reformatie.

Wanneer vandaag theologen zowel van r.k. signatuur als uit de kringen der reformatie zich gezamenlijk zetten tot een gemeenschappelijke bijbelvertaling, kan spreker daarover zich niet verheugen. Hij signaleert het veel meer als een afglijden naar het humanisme en de vrijzinnigheid.

De Heilige Schrift wordt steeds meer „vermenselijkt". Met enkele voorbeelden uit de nieuwe katechismus illustreerde hij dit pogen om vooral het wonder te elimineren.

Daarom ziet spreker toenadering tot Rome in de oecumene niet als de weg des Heren, integendeel, een elkaar binden „los van God" in een humanistisch begrijpen.

De mens is vandaag ook in de kerk het begin en het einde. Geldige antwoorden worden niet begeerd, daar deze slechts zouden „binden". Daarom verwacht dr. Arntzen niet anders dan Gods spotlach over al die samensprekingen tussen de reformatie en Rome.

Ook in onze kerken wordt het Kerstverhaal niet meer aemvaard. Met het Opstandingsverhaal weet men even weinig te beginnen als met de middeleeuwse legenden. Dit wordt aan de V.U. geleerd! Natuurlijk is er een opstandingsidéé, maar al leeft Jezus voort. Hij is niet opgestaan!

Wat we nu beleven is overigens niets nieuws. En niet hopeloos, want ook vroeger is er een reveil gekomen. Misschien moeten we echter eerst terug tot de laatste stellingen.

Aan deze drukbezochte toogdag die onder leiding stond van ds. H. Rijksen, werkten mede mevrouw M. Ofman-Stoel met enkele solonummers en het gemengd zangkoor „Sursum Corda" o.l.v. de heer H. F. Kapteyn. De voorzitter, ds. J. A. Hamers, verzorgde zowel de opening als de sluiting.

IJsselmuiden

IJsselmuiden De verkochte avondmaalstafel met de bijbehorende banken is weer het eigendom van de gemeente IJsselmuiden. Het benodigde bedrag, hoeveel is onbekend, is op enkele honderden guldens na door de gemeente bijeengebracht.

Ds. H. van Lunzen †

Deze bekende voorzitter van de Zwinglibond, de meest linkse groepering in onze kerk, is bij een verkeersongeluk op 71-jarige leeftijd om het leven gekomen

Giften

De Herv. gemeente van Zwartebroek-Terschuur kreeg een gift van ƒ 1000, — voor verbetering van de geluidsinstallatie en die van Rijssen eveneens ƒ 1000, — voor het kerkelijk centrum Sion.

Kerknieuws

Naar wij vernemen is de eerwaarde heer J. v. Woerden, tot voor enige jaren hulpprediker van de Hervormde gemeente te Stolwijk, weer gerechtigd en bereid om in de dienst van het Woord voor te gaan. Zijn adres is: Blondeelstr. 168, Rotterdam-14, tel. 010—20 70 96.

Gezamenlijke Bijbelvertaling ¹ nu officieel van start

Nederlandse en vlaamse protestanten en roomskatholieken gaan gezamenlijk een nieuwe, voor het eerst gemeenschappelijke vertaling van de bijbel verzorgen, geschikt voor het gebruik privé en in de kerkdiensten. Begin vorige maand is daartoe de „stichting gemeenschappelijke bijbelvertaling" opgericht; eind vorige week is in het bijbelhuis van het Nederlandsche Bijbelgenootschap te Amsterdam het interkerkelijke, internationale bestuur van de stichting geïnstalleerd. De stichting hoopt spoedig te beginnen met het omvangrijke werk, dat naar de verwachting van nu zeker vijf tot acht jaar zal duren en een bedrag van ruim 600.000 gulden vergen.

Het bestuur van de stichting bestaat uit de leden van de verschillende betrokken bijbelgenootschappen, te weten: Het Nederl. Bijbelgenootschap (NBG), de Katholieke Bijbelstichting (KBS), het Belgisch Bijbelgenootschap (BGG en de Vlaamse Bijbelstichting (VBS). De leden van het stichtingsbestuur zijn: prof. dr. W. C. van Unnik, voorzitter (NBG), ds. J. du Meunier, vice-voorzitter (BBG), H. Divendal, secretaris (KBS), prof. dr. C. Brekelmans (KBS), mr. D. W. O. Grosheide (NBG), G. J. Marseille (NBG) en K. L. Wijnsberghe, (VBS). 2

Aan de vorming van de stichting gemeenschappelijke bijbelvertaling is enige jaren gewerkt. De wens naar zo'n vertaling kwam sterk naar voren op een eind 1965 door het NBG op „Woudschoten" georganiseerde conferentie met vertegenwoordigers van verschillende kerken.' Tot verrassing van de betrokken gesprekspartners werd vrij spoedig overeenstemming bereikt over een van de gestelde voorwaarden, het opstellen van gezamenlijke richtlijnen voor het vertalen. Vervulling van de tweede voorwaarde, regeling van de zakelijke en organisatorische problemen bleek meer tijd te kosten.

Een de eeuwen trotserende monumentale bijbelvertaling is nu gewoonweg niet meer mogelijk. De bijbelgenootschappen zijn van mening, dat onze huidige snelle cultuurontwikkeling een zodanig steeds opnieuw vertalen van de bijbel vraagt en zal blijven vragen, dat het een twintig jaar na het verschijnen van de „nieuwe vertaling" van het NBG reeds nodig is, dat er opnieuw begonnen wordt. '^ En het zou onverantwoord zijn = zijn om het niet samen met de rooms-katholieken te doen nu er zulk een verheugende overeenstemming is gebleken over de kwestie van de grondteksten, de aard van de voetnoten en de plaats van de apocriefe boeken.

Kittel en Nestlé

Met voorbijgaan aan de achterhaalde r.k.-kerkelijke voorkeur voor de „Vulgaat" (latijnse vertaling) zullen de samenwerkende prot. en r.k. ouden nieuwtestamentici uit Nederland en België voor het oude testament uitgaan van de hebreeuwse grondtekst volgens Kittel en voor het nieuwe testament volgens Nestlé-Aland. Voor de tussen beide bijbelgedeelten af te drukken, indertijd reeds ook door lutheranen en statenvertalers in de bijbel opgenomen, aprocriefe boeken rnoet de tekst van de Göttinger Septuagint Untemehmen als basis dienen.

Gestreefd wordt naar een tekst in modern nederlands op een wijze, die thuis en op de kansel maximaal aanspreekt. Het gaat dus niet om een zeer letterlijke studievertaling of om een vertaling in al te vlotte spreektaal van vandaag de dag.

Als voorbeeld hier een van de voorgestelde vertaalrichtlijnen: „Bekoring is voor r.k. een kleiner begrip dan verzoeking, voor de protestanten is het iets leuks, ook in het kwade. Als minder gebruikt woord voor de zaak waarover het gaat zal het niet worden gebruikt. Verzoeking - zeker geschikt voor het Onze Vader - geeft het extra boze, verderfelijke aan, maar alleen de bijbellezer kent dat woord nog goed. Daarom zal het zo weinig mogelijk worden gebruikt maar zal de voorkeur uitgaan naar beproeven, op de proef stellen, verleiden, verleider, aanvechting, al naar de context”.

Enkele andere termen die bij voorbaat al zijn afgesproken: De aanspraak „gij" wordt zoveel mogelijk vermeden, behalve soms in poëtische teksten, waarin de mens tot God spreekt. Verder wordt het zoveel mogelijk „u" en al naar de situatie te vervangen door „je" of „jullie". „Leerlingen" komt in plaats van „discipelen", „doop" i.p.v. „doopsel", „liefhebben" i.p.v. , beminnen", „richteren" wordt „rechters". Over de spelling van de namen was al eerder de overeenstemming bereikt die r.k. meer kans op verandering belooft dan de protestanten.

Tekst en uitleg

De vertaling zal ten dienste van de lezers worden uitgegeven met niet-dogmatische voetnoten.' (Dogmatiek valt onder de verantwoordelijkheid van de afzonderlijke kerken in hun catechese en prediking). ^ Ieder boek zal worden voorzien van een inleiding, die gegevens moet verschaffen over achtergond en ontstaan, over de auteur, over enkele hoofdlijnen vein het boek en over gebruikte termen. Hiermee worden geen samenvattende inleidingen beoogd, want „er moet nog iets verrassends voor de lezer overblijven". Achterin kunnen tenslotte bijvoorbeeld technische aanduidingen als de namen van ambten en gewichten worden verduidelijkt. Gezien de verlangde ruime bruikbaarheid van de nieuwe bijbel wordt groot belang gehecht aan de medewerking van neerlandici, die het laatste woord zullen hebben over zinsbouw en woordgebruik. De vertaling zal geschieden door teams van telkens drie man (twee kenners van de grondtaal en een voor het nederlands). Het resultaat van hun gezamenlijk werk gaat ter nadere beoordeling op verstaan-en bruikbaarheid naar een „lezersgroep", die predikanten, priesters en niet-theologen omvat, onder wie „leken" en buitenkerkelijken. Eindcommissies zullen letten op het toepassen van de richtlijnen, zullen toezien op de eenheid van het geheel en zullen beslissen over kwesties, waarover de teams geen overeenstemming kunnen bereiken. Zoals aan het begin genoemd, heeft de richtlij nencommissie, om onnodige discussies in de vertaalteams te vermijden, al voorstellen gedaan over een aantal termen, die in het protestants en het r.k. spraakgebruik verschillen. De vertalers zullen weldra worden aangetrokken, voor het oude testament wordt ook op medewerking van joodse schriftkenners gehoopt.

Handhaving statenvertaling

De aanpak van de „oecumenische" (interkerkelijke) friese nieuwe bijbelvertaling, die in voorbereiding is, heeft min of meer rnodel gestaan voor de opzet bij de komende ene bijljel voor 't nederlands taalgebied. De kosten van dit grootse project van naar schatting ten minste ƒ 600.000, — zullen niet ten laste mogen komen van het overige binnen-en buitenlandse werk van de bijbelgenootschappen en - stichtingen. Het bedrag zal bijeen moeten komen uit en van de belanghebbende kerken en christenen in België en Nederland; speciale geldwervingsacties zullen gevoerd worden. De uiteindelijke nieuwe ene en zeer waardevolle bijbelvertaling van omstreeks 1975 zal meer gaan kosten, dan de nu nog gebruikelijke. Het NBG stopt het werk ter revisie van zijn „nieuwe vertaling" (1951) en handhaaft de Statenvertaling. ^ De KBS, die reeds van het nieuwe testament de „Willibrord-vertaling" uitgaf, zet van het oude testament de vertaling voort; het resterende vertaalwerk kan mogelijk ingepast worden in de aanpak van de gezamenlijke stichting. De vertaalteams krijgen de technische medewerking van de vertaalafdeling van het NBG en werken onder verantwoordelijkheid van de jonge stichting, die ook de tekst van de komende ene „nieuwe vertaling" zal beheren.

Als proef is het kortste oud-testamentische boek, „Jona", al vertaald. Nu zal begonnen worden aan de eerste boeken van het nieuwe testament, de vier evangelies en „Handelingen", die mogelijk afzonderlijk in een vroeger stadium in druk zullen

verschijnen. (Zie voorts „Met Henoch naar Leuven — weekbull. nr. 40 van 3 okt., pag. III — waarin prof. dr. W. C. van Unnik de gegroeide samenwerking op het gebied van het bijbelvertaalwerk belicht. — red. weekbull.)

(Hervormd Persbureau)

1 De overname van dit bericht van het Hervormd Persbureau betekent allerminst instemming met de inhoud van onze redactie, maar informatie aan onze lezers.

2 Na de pogingen tot samenwerking tussen de Theol. Faculteit te Utrecht met de Katholiek Theologische Hogeschool te Utrecht, is nu de bijbelvertaling aan de beurt. Er moet één bijbelvertaling komen voor reformatorisch gezinden èn voor roomskatholieken.

3 Welke kerken waren dit? Hoe was de samenstelling van de vertegenwoordiging van onze kerk?

4 Ook de Nieuwe vertaling blijkt al weer achterhaald te zijn. Er moet opnieuw begonnen worden. Zo wordt ook de vertaling van de Heilige Schrift opgenomen in de dynamiek van deze tijd.

5 Waarom is dit onverantwoord? Bij een vertaling komt toch meer aan de orde dan overeenstemmmg in de grondteksten, aard van de voetnoten en de plaats van de apocriefe boeken?

6 De Statenvertalers hebben op last van de synode van Dordt de apocryfe boeken vertaald en buiten de canon geplaatst, voorzien van een inleiding, die de nodige waarschuwingen aan de lezer gaf, dat hij — hoe nuttig de lezing van deze boeken ook zijn kan — deze boeken nooit gelijk mocht stellen aan de canonieke boeken. Nog veel minder mag hij deze boeken gebruiken om zijn geloof daarop te funderen of daarmee te bewijzen. Gebeurt dit ook in deze nieuwe bijbelvertaling? Wij vrezen van niet!

7 Zijn de kanttekeningen van de Staten-vertalers dogmatisch? En als ze het zijn, komt dat dan niet voort uit een samenvattend verstaan van de Heilige Schrift, waarbij Schrift met Schrift wordt vergeleken?

8 Hier wreekt zich het feit, dat deze vertaling het werk is van een vereniging, die zich al te vlot distantieert van de „dogmatiek". Maar zo gemakkelijk kan men geen afstand nemen van het bovenbedoeld samenvattend verstaan van de Heilige Schrift.

9 Hoe erkentelijk wij zijn voor de blijvende uitgave van de Statenvertaling en hoezeer wij het op prijs stellen, dat het Ned. Bijb. Genootschap een commissie benoemde, die tot taak heeft de beste tekst van de Statenvertaling vast te stellen, het moet ons van het hart, dat het vele en goede werk van het Ned. Bijb. Genootschap dreigt overschaduwd te worden door deze gemeenschappelijke vertaling voor te bereiden.

Wij hebben geen behoefte aan allerlei acties, maar wel aan een blijvende vaste gang ook van het N.B.G. Na plm. twintig jaren stopt het N.B.G. met de revisie van de „nieuwe vertaling" (1951) en

werpt het zich op dit nieuwe project. Wij kunnen dit niet keren, maar voorzien, dat het werk van het N.B.G. in verder discrediet zal geraken, wanneer het van het ene experiment tot het andere over gaat. En dat zou ons spijten gezien al het goede dat het N.B.G. gedaan heeft en ten dele nog doet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen