Ik heilig mijzelf voor hen .....

De levensopenbaring van Christus' Kerk ligt ver beneden hetgeen God waard is en zij aan de eer van haar Koning verschuldigd is!
Er is veel kritiek op de kerk van buiten-, af, want de wereld verwacht terecht, dat zij haar belijdenis zal beleven en het door haar zelf gepredikte ideaal zal nakomen.
Er is veel kritiek binnen de kerken, een zeker onbehagen over de gang en de ontwikkeling van het kerkelijk leven.
De één speurt hier een al te vooruitstrevende vervlakking en de ander ontdekt daar een vormelijke conventionele verstarring.
Aan de ene kant zijn er die het kerkbewarende medicijn zoeken in het zich terugtrekken in de kleinere kring van precies gelijkgezinden, en daar tegenover staat het streven van anderen om in een zo breed mogelijke oecumene kerkelijke eenheid te bewerken met allen die de naam van Christus nog noemen.
We zoeken naar woorden om bepaalde gelijke denkwerelden en zienswijzen aan te duiden en spreken van richtingen of modaliteiten, van ligging of klimaatsverschil en niemand weet wat nu eigenlijk onder deze langzamerhand in het kerkelijk spraakgebruik inburgerende terminologieën is te verstaan.
Er is heel wat te doen op het kerkelijk erf vandaag!
Het opmerkelijke is echter, nog afgedacht van het feit, dat velen alleen maar weten hoe het niet moet en in negatieve kritiek een zekere positieve houding menen te kunnen aannemen, dat velen de kerk alleen maar zien als een objectieve grootheid, waarover je een mening hebt, maar waarbij men zelf niet met de diepste en heiligste levensverbondenheid betrokken is.
Als Christus in het hogepriesterlijk gebed Zijn Vader bidt om het ware levensgeheim van Zijn Kerk: heilig ze in Uw waarheid. Uw Woord is de waarheid, dan spreekt Hij niet van „de kerk", of van „haar", of van „het", niet over een neutraal, objectief gegeven, maar over levende leden, mensen van vlees en bloed, die door Gods genade uit de Waarheid geboren nu ook daar uit leren leven en hebben te strijden!
Daarom moet als er iets van de verwondering over Gods genade in ons leven is, dat we levende leden van Christus' kerk geworden zijn, alle kritiek en alle onbehagen over haar levensopenbaring allereerst en allermeest terugvallen op ons zelf.
Hoe staat het in uw en mijn persoonlijk leven met de verwerkelijking van die in dat heilig uur van ons leven gedane belofte, dat we in een nieuw godzalig leven zullen wandelen?
Het heil en de levensopenbaring van Christus' kerk wordt mede bepaald door het antwoord op de vraag, of ons persoonlijk leven kent de vervulling van het gebed van Christus voor Zijn kerk: heilig ze in uw waarheid. Is ons leven dooradeld van de vreze des Heeren?
Is ons dienen een liefdedienst die nooit verdriet?
Is onze levensstrijd een sterven aan alle zelfbedoelen en eigen grootheid, zonder te achten op de eer en het applaus van mensen, om geheel vervuld van en levend door Hem die de Waarheid is, Jezus Christus, geheiligd te leven?
Dat is meer dan ware en grote woorden spreken over een rechtzinnig belijden, hoe goed dat op zijn tijd kan zijn, dat is de beleving van de vreze des Heeren in ware godzaligheid!
Kent u die dagelijkse strijd, die u de ogen doet neerslaan telkens als u in het verborgen uw God zoekt te ontmoeten?
Dan verwondert het u niet dat de levensopenbaring van Christus' kerk zo weinig heeft van de bloeiende en geurende levenshof waar Hij in verheerlijkt wordt!
Dan is het voor u een biddende strijd in afhankelijkheid van Hem en dan draagt u die strijd van allen in Christus' kerk mee op het hart!
En als het dan dikwijls schijnt, dat het een onbegonnen werk is, gezien de vijanden, die sterk zijn en het eigen vlees, dat zwak is, dan staat daar dat woord van de biddende Hogepriester zelf, in alle zekerheid: Ik heilig Mijzelf voor hen, opdat zij geheiligd mogen zijn in waarheid.
Als wij, alle ambtsdragers en leden, gemeenten en kerkelijke vergaderingen met elkaar het moesten doen, dan was het een verloren zaak, maar Hij heeft gezegd: Ik doe het!
Niet om ons, ons belijden en gebrekvol zondig beleven, niet om onze prestaties, onze preken en onze levenshouding, om Hém, die ons leven is, die in Zijn ene offerande geheiligd heeft allen die tot God gaan, blijft God gedachtig aan Zijn werk. Zijn Kerk!
Daarom is er zekerheid, toekomst, triomf voor een schuldig volk en een schuldige kerk, met al haar gebreken als door Zijn genade haar adeldom maar is: gij hebt Mijn Woord bewaard en Mijn naam niet verloochend en het geheim van haar kracht, dat haar leden die strijd des Geestes kennen om door het geloof geheiligd in Gods Waarheid uit Hem en Hem alleen te leven.
Die kerk zal gedragen door de trouw Gods in de genade-handen van haar Koning in diepe ootmoed en sterk geloof hebben te leven uit Hem, te hopen op Hem, maar dan ook te weten dat zij mag overwinnen door Hem, die de Overwinnaar is.
Leven wij werkelijk uit Hem, door het geloof in Zijn Woord en is het onze strijd om persoonlijk met Gods kerk geheiligd te worden in waarheid, opdat in ons leven en daardoor in Gods kerk Christus heerlijk mag worden en Gods Waarheid zegeviere in de dag van Zijn glorie?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen