Mensen onder elkaar

Kunt u het zich voorstellen: Leerlingen -vijfde klas havo- willen per se een raam open zetten. De docent begrijpt er niets van. „Met deze temperatuur doe je toch geen raam open?" ,Ja meneer, het is zo muf in uw lokaal!" Goed, het raam wordt geopend en de les verloopt verder gewoon. Na afloop van het lesuur staan twee meisjes op de docent te wachten. „Meneer, we willen wel zeggen waarom wij wilden dat het raam open gezet werd. In onze hoek zit een jongen die stinkt. Wij worden er niet goed van!" „Wie is het?" „C." Dat had ik kunnen weten. Die jongen is al vanaf het begin van zijn schoolloopbaan een eenzaam buitenbeentje. Zou zijn lichaamsgeur daarvan de oorzaak zijn? „Maar waarom hebben jullie dat dan nog nooit tegen hem gezegd?" „Dat durven we niet meneer, we zijn bang dat we hem beledigen. Ooit op een klasseavond heeft hij een stukje zeep gekregen. Dat vonden we zo erg voor hem. Het komt vast doordat C. geen moeder heeft en al jarenlang alleen bij zijn vader woont die nooit thuis is."

Niemand durft goed te praten over de lichaamsgeur van een ander. Ouders sturen hun kinderen wel eens de badkamer in. „Schiet op, jong, je stinkt naar het zweet." Gezinsgenoten durven 's morgens ook nog wel tegen elkaar te zeggen dat hun adem niet fris is. Leerlingen roddelen wel eens over de zweet-, tabaks- of aftershavelucht van docenten. Daarbij blijft het. Met iemand -en dan geen gezinslid- rechtstreeks praten over diens lichaamsgeur is taboe. Je schaamt je voor jezelf als je het zou doen.

Wij hebben ogen, oren en een neus. Met alle drie beoordelen we andere mensen. Met de ogen: „Die man ziet er leuk uit!" Met onze oren: „Zij heeft een prettige stem!" En met onze neus: „Vrouw, wat ruik je lekker!" Met dezelfde zintuigen veroordelen we elkaar ook. „Wat ziet zij er afschuwelijk uit!" „Als je hem hoort praten, lopen de rillingen over je rug." „Ik geef oom Karel geen zoen, er hangt zo'n nare knoflooklucht om hem heen!"
Onze neus is van groot belang in de contacten met medemensen. Na ogen en oren, want "neuscontact" heb je altijd later dan contact via ogen en oren. Onderschat de neus echter niet. Wat we zien en horen, wordt soms zelfs overstemd door wat we ruiken. Pasgeboren baby's schijnen goed te ruiken wie hun moeder is. De geur van moeder stelt ze gerust. Wie verhefd is op een leuk uitziende vrouw, moet ook zijn neus in haar jas kunnen steken -bij haar afwezigheid- en dan door de geur haar even bij zich wanen. Als de lucht hem dan niet aanstaat. is dat een ernstig nadeel voor de relatie. We praten nu niet over "stinken", maar over de specifieke lichaamsgeur die elk mens heeft. Je hoeft echt geen hondje te zijn om die te ruiken. En dan geldt: smaken verschillen, ook wat lichaamsgeuren betreft.

Daarom zijn er ook zoveel soorten deodorant, parfum, zeep, eau de toilette, tandpasta, aftershave, mondwater en dergelijke in omloop. De industrie weet best hoe belangrijk onze neuzen voor hun inkomsten zijn. Ze zijn slim genoeg in de fabrieken om geuren te splitsen in vrouwelijke en mannelijke. Als het maar lang genoeg op de verpakking staat, gaan we erin geloven. Er worden kinder-en tienergeuren op de markt gebracht. De geurproducenten weten het: De meeste mensen doen er veel aan om goed-geurend door het leven te gaan. Aangeprezen chemische geurtjes gaan bij velen boven de natuurlijke lichaamsgeur, zowel bij ruiken als geroken worden.

De fabrikanten hebben trouwens de neus ook ontdekt voor andere geurprodukten. De toiletverfrissers kent u. Tegenwoordig wordt geëxperimenteerd met frisse luchtjes in metro's (vanillegeuren in de Parijse metro) en in grote kantoorgebouwen. Geuren kunnen paniekgevoelens onderdrukken en mensen tot harder werken aanzetten. Geuren roepen meer op dan wij denken! De dennegeur van onze shampoo geeft ongemerkt herinneringen aan mooie wandeltochten in het bos. Daarom wordt ook op vliegveld Heathrow in Londen een lichte dennengeur verspreid. Reizigers worden er meer ontspannen van.

Toegegeven, in onze samenleving wordt het belang van lekker ruiken opgeklopt. Maar belangrijk is het. Alles wat in onze neus doordringt roept bij ons een positieve of negatieve reactie op. Dus ook de lichaamsgeuren van klasgenoten. Wat zijn wij verlegen èn harde mensen als wij iemand die niet prettig ruikt daarop niet eerlijk durven wijzen. Zijn positie in de groep kan er zoveel beter door worden als hij zich vaker zou wassen en een frissere lucht zou verspreiden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen