Sociale belangen

Wat voor sociale belangen hebben Christelijke Gereformeerde predikanten eigenlijk en waarom is er een stichting die tot doel heeft die belangen te behartigen? Laat ik eerst ingaan op de laatste vraag

Doel
De stichting bestaat sinds 1958. De aanleiding voor de oprichting was een groot probleem binnen de classis Leeuwarden. Destijds was het gebruikelijk dat onze predikanten geen ziektekostenverzekering hadden. Wel of niet verzekeren was toen een stevig discussiepunt, en bovendien beloofden kerkenraden dat predikanten en hun gezinnen zich geen zorgen hoefden te maken over hun levensonderhoud.
Een van de kerkenraden kwam in problemen en vroeg de classis om financiële hulp. De classis hielp, maar wilde het daarbij niet laten. Ze dacht aan een collectieve ziektekostenverzekering, door de kerken te regelen. Helaas kwam er geen deputaatschap; de classis kon niet anders dan een stichting in het leven roepen. Doel: een collectieve ziektekostenverzekering regelen waarin de predikanten en hun gezinnen zonder selectie konden worden opgenomen. De stichting maakt zich sterk voor solidariteit. Juist doordat velen meedoen, kunnen we de zwakken onder ons voorthelpen. Nu nog kan iedere predikant met zijn gezin binnen drie maanden na de bevestiging in de eerste gemeente, zonder selectie in het collectief worden opgenomen.
De doelgroep was enigszins ruim omschreven: Stichting ter behartiging van sociale belangen van Christelijke Gereformeerde Predikanten, Predikantsweduwen en -wezen, en anderen. Die anderen waren personen die deel uitmaakten van het huishouden van de predikant. Steeds was één van de hoogleraren uit Apeldoorn lid van het bestuur (dat is nog zo!); hij wees dan de studenten op de stichting en op de solidariteit die de stichting uitdroeg. Niemand was verplicht zich ook aan te melden, maar zo steunde je hen die anders niet geholpen konden worden. De laatste twintig jaar proberen we meer op de voorgrond te komen, om verschillende redenen.
Kapers op de kust, waardoor jonge predikanten ingingen op het aanbod van anderen, en een afnemende solidariteit, bij predikanten en kerkenraden. Het bestand van de stichting dreigde te vergrijzen.
Om hieraan het hoofd te bieden, besloot het bestuur van de stichting het collectief onder te brengen bij Pro Life, toen net gestart. De ruime omschrijving van de doelgroep maakte het mogelijk, na statutenwijziging, om ook anderen in het collectief op te nemen, Nederlands Gereformeerde predikanten, medewerkers aan de universiteit te Apeldoorn, medewerkers aan het dienstenbureau te Veenendaal.

Overbodig?
De nieuwe regeling van de zorgverzekering maakt dat iedereen een basisverzekering heeft. Is onze stichting daardoor overbodig geworden? Niet dus. In ons deelnemersbestand hebben wij nog steeds personen die het van oudsher van de solidariteit moesten hebben. Juist voor hen moeten we een goed collectief in stand houden. Een van onze taken is het zorgen voor zo gunstig mogelijke voorwaarden voor ons collectief. Marina Wubs heeft dat tot dusver heel goed kunnen regelen. Ook nu zijn mensen aangewezen op onze solidariteit. Onze zendingswerkers vallen buiten de nieuwe wetgeving, want die geldt alleen voor hen die in Nederland wonen. Voor hen moet ook een goede verzekering geregeld worden.

Andere sociale belangen
Is daarmee alles gezegd over de stichting? Nee, er zijn nog meer sociale belangen. Zo vormen de predikanten die vroegtijdig moeten afhaken door ziekte, waaronder burn-out, een naar het lijkt steeds grotere groep. Het stichtingsbestuur buigt zich dus over de vraag of we juist op dat gebied iets kunnen betekenen. Een aantal jaren geleden is een cursus burn-outpreventie georganiseerd. We onderzoeken nu of er weer een kan worden geregeld, en wel in de eerste week van september. We denken erover om niet alleen predikanten hiervoor uit te nodigen, maar ook hun echtgenotes. Immers zij kunnen veel betekenen bij de preventie van burn-out.

Tijdens de bestuursvergaderingen denken we ook na over andere vragen die we onder het hoofdje "sociale belangen" kunnen rangschikken. Enkele voorbeelden. We hebben sinds kort evangelisten naar artikel 4 van de kerkorde. Wie regelt hun levensonderhoud? Als zij het moeten doen met giften van hun vriendenkring, kunnen onze kerken daar dan trots op zijn? Daarom wil de stichting nagaan wat de reële situatie is, en of we dat wat we zien op tafel moeten leggen bij kerkenraden en meerdere vergaderingen. En hoe is de situatie van jonge pas beginnende predikanten met een dubbele studieschuld? Zulke zaken hebben ook de aandacht van de stichting. Als het kan proberen we een oplossing te creëren. En als we van mening zijn, dat hier een taak ligt voor de kerkelijke vergaderingen, proberen we de zaak op de agenda te krijgen. De dichtstbijzijnde taak is dus nu een cursus burn-outpreventie. Daarna zullen we ons weer moeten buigen over de ziektekostenpremies voor het komende jaar.

G. van ’t Spijker
(Drs. G. van ’t Spijker is voorzitter van de Stichting ter behartiging van de sociale belangen van Chr. Geref. Predikanten.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen