Een christen past geen alternatieve wetenschap

Volgens de bijzonder hoogleraar reformatorische wijsbegeerte is het in de eerste plaats dikwijls moeilijk om het onderscheid tussen de verschillende vormen van wetenschap aan te geven. "Het laat zich bijvoorbeeld niet voorstellen hoe een christelijke wiskunde of christelijke informatica eruit zouden moeten zien".

In de tweede plaats is zo'n benadering onvruchtbaar. Wetenschap is geen zaak meer van individuele onderzoekers, die in een achteraflaboratorium hun ideeën zitten uit te werken. Wetenschap is een bedrijf waarin miljoenen omgaan en waar tallozen bij betrokken zijn. Wetenschappers zijn daarom ook geen eenlingen meer, maar mensen die in onderzoeksteams werken en in research-programma's zijn opgenomen.

Fundering

In de wetenschapsfilosofie wordt wetenschap daarom ook steeds minder benaderd vanuit de vraag naar de fundering van kennis. "Steeds meer wordt wetenschap bezien als een sociale praktijk. Het onderzoek richt zich daarbij steeds meer op de vraag welke rol sociale, politieke en economische factoren spelen in de totstandkoming van wetenschappelijke kennis. Ook op de vraag op welke wijze -met welke stijlmiddelen- wetenschappers elkaar proberen te overtuigen en hoe wetenschappelijke discussies worden beslist".

Consequenties

Deze veranderingen hebben volgens prof. Hoogland drie consequenties. "In de eerste plaats zouden christenen hun fixatie op funderingsvragen moeten verliezen. In de wetenschap staat het zoeken naar zekerheid of waarheid veel minder centraal dan vroeger. In de tweede plaats moeten christenen zich niet laten misleiden door de postmoderne mode om de band tussen kennis en werkelijkheid geheel door te snijden. Weliswaar is die band veel complexer dan vroeger veelal werd aangenomen; toch is en blijft wetenschap rechtstreeks op de werkelijkheid betrokken. Bovendien heeft wetenschap een eigen, normatieve structuur. Mensen zijn geroepen in de wetenschap recht te doen aan de door God geschapen werkelijkheid".

In de derde plaats, zei prof. Hoogland, moeten christenen niet langer zoeken naar een eigen christelijke wetenschap, maar veeleer naar een christelijke houding en stijl van werken binnen het hedendaagse wetenschapsbedrijf. "Bij een christelijke stijl van wetenschapsbeoefening hoort een eerlijke manier van fondsenwerving, een eerlijke stijl van discussiëren en argumenteren, een eerlijke manier van wedijveren en concurreren, openheid omtrent de eigen levensbeschouwelijke vooronderstellingen en een grote bereidheid tot verantwoording van eigen zienswijze".

*'T WAS ANDERS

Als organisator van het studieweekend noemen we de CSFR. Hierbij moeten ook vermeld worden de namen van Ichthus en IFES-Nederland. Overigens heet het Groningse CSFR-dispuut niet Sola Scriptura, maar Yir'at'Adonai.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen