Ds. W. P. Emaus neemt afscheid van IJzendoorn

In zijn afscheidspreek stond zondag 44 van de Heidelbergse Catechismus centraal. Hierbij wees de predikant op het levenseinde van de grote reformatoren, die als zondaren stierven. In het bijzonder stelde ds. Emaus vraag 114 centraal: Kunnen wij dit alles volkomenlijk houden? Neen, zij. Het is maar een klein beginsel, woorden die eigenlijk een zelfaanklacht inhouden.

Ds. Emaus stelde dat het zijn begeerte was geweest om de gemeente uit te drijven naar Christus. „2onde en schuld hebben wij u aangewezen en u bent heengewezen naar de heilige wijkplaats onder het kruis”, aldus ds. Emaus.

In zijn afscheidswoord sprak de vertrekkende predikant ook zijn zorgen uit over de kerk. De kerk verkeert in de stonn. Dit doet ons uitroepen: Heere, behoed ons, wij vergaan.

Aan het einde van de dienst werd ds.- Emaus toegesproken door de consulent, ds. G. van Goch uit Ochtèn, namens de classis en ring Tiel en door ouderiing J. H. Langeberg, die de scheidende predikant de woorden meegaf uit Psalm 122: „De vrede zij en blijve in u”. De predikant en zijn gezin werd psalm 122:3 toegezongen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen